Ένας νέος χάρτης που απεικονίζει την κατανομή της διαγαλαξιακής σκόνης και δημοσιεύτηκε σήμερα ελάττωσε σημαντικά τις όποιες πιθανότητες είχαν απομείνει για να αποδειχτεί αληθινή η ανακάλυψη βαρυτικών κυμάτων από το πείραμα BICEP2.

Τον περασμένο Μάρτιο, μία ομάδα αστρονόμων του κέντρου αστρονομίας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ είχε δημοσίως ανακοινώσει πως ανίχνευσε ίχνη από την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων στην ακτινοβολία υποβάθρου (τον απόηχο της Μεγάλης Έκρηξης που γέννησε το Σύμπαν).

H ανακάλυψη χαιρετίστηκε ως υψίστης σημασίας για τη Φυσική και την Κοσμολογία, αφού πέρα από τον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων που αποτελούν μία ανεπιβεβαίωτη πρόβλεψη της θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν, το παρατηρούμενο φαινόμενο επιβεβαίωνε και τη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού, την ιδέα δηλαδή πως το Σύμπαν επεκτάθηκε εκθετικά για ένα μικρό χρονικό διάστημα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Λίγους μήνες αργότερα είχαν υπάρξει οι πρώτες αμφιβολίες για το κατά πόσο οι ερευνητές του BICEP2 είχαν λάβει υπόψη τους την παραμόρφωση στην οποία υποβλήθηκε η ακτινοβολία υποβάθρου καθώς διέσχιζε το Σύμπαν, μέσω της αλληλεπίδρασής της με τη διαγαλαξιακή σκόνη.

Καθώς οι φωνές αυτές εντείνονταν, η προσοχή στράφηκε στην αναμενόμενη έκδοση των αποτελεσμάτων του ευρωπαϊκού διαστημικού τηλεσκοπίου Πλανκ, το οποίο μελέτησε την ακτινοβολία υποβάθρου με ασύγκριτη λεπτομέρεια.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα περιέχει τα προκαταρκτικά δεδομένα από το Πλανκ και δείχνει πως όντως η συγκέντρωση σκόνης στην περιοχή του ουρανού που μελέτησε το BICEP2 είναι σαφώς πιο αυξημένη από αυτή που έλαβε υπόψη του το πείραμα όταν ανακοίνωσε την ανακάλυψη. Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς του Πλανκ, φαίνεται πως αυτά που είδε το BICEP2 οφείλονταν στην παρουσία της σκόνης, χωρίς όμως να αποκλείεται το ενδεχόμενο ύπαρξης βαρυτικών κυμάτων μικρότερης έντασης στην ακτινοβολία υποβάθρου.

Πλέον όλο το ενδιαφέρον στρέφεται στην περαιτέρω μελέτη των δεδομένων του Πλανκ και στην αντιπαραβολή των αποτελεσμάτων με τα ευρήματα από το BICEP2 προκειμένου να δοθούν τελικές απαντήσεις. Φαίνεται πάντως πως το Πλανκ θα είναι σε θέση να απαντήσει καταφατικά ή αρνητικά στο ερώτημα της ύπαρξης βαρυτικών κυμάτων στην ακτινοβολία υποβάθρου λαμβάνοντας σωστά υπόψη του την επιρροή της διαγαλαξιακής σκόνης, θα χρειαστεί όμως να περιμένουμε τουλάχιστον έως το Νοέμβριο.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Μια βασική πρόβλεψη της Ειδικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν, σύμφωνα με την οποία ο χρόνος κυλά πιο αργά στα αντικείμενα που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα, έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά αρκετές φορές στο παρελθόν. Τώρα, διεθνής ομάδα ερευνητών αναφέρει ότι επιβεβαίωσε το αλλόκοτο φαινόμενο με ακρίβεια 50 έως 100 φορές μεγαλύτερη.

Το κύριο συμπέρασμα της Ειδικής Σχετικότητας, την οποία διατύπωσε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1905, είναι ότι η ταχύτητα του φωτός είναι πάντα ίδια για όλους τους παρατηρητές (σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην καθημερινή ζωή, όπου η ταχύτητα ενός αντικειμένου, για παράδειγμα ενός αυτοκινήτου, είναι σχετική και εξαρτάται από την ταχύτητα του παρατηρητή).

Απόρροια της θεωρίας είναι ότι ο χρόνος διαστέλλεται, δηλαδή τρέχει πιο αργά, για αντικείμενα που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Σε ένα κλασικό θεωρητικό πείραμα, ένας αστροναύτης που ταξιδεύει στο Διάστημα με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός επιστρέφει στη Γη και βρίσκει τον δίδυμο αδελφό του πολύ πιο γερασμένο.

Πολλά από τα προηγούμενα πειράματα για την επιβεβαίωση αυτού του φαινομένου βασίζονταν στη σύγκριση ατομικών ρολογιών, από τα οποία το ένα παρέμενε στη Γη και το άλλο κινούνταν σε τροχιά.

Έπειτα από 15 χρόνια προσπαθειών, διεθνής ομάδα ερευνητών, στην οποία συμμετείχε και ο νομπελίστας γερμανός φυσικός Τίοντορ Χενς, παρουσιάζει τώρα ένα πείραμα που αυξάνει την ακρίβεια της μέτρησης κατά 50 με 100 φορές, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ίδιοι.

Όπως εξηγεί το Nature.com, οι ερευνητές συνέκριναν άτομα λιθίου, ορισμένα από τα οποία παρέμειναν ακίνητα ενώ τα υπόλοιπα είχαν επιταχυνθεί στο ένα τρίτο της ταχύτητας του φωτός. Στη διάρκεια του πειράματος οι επιστήμονες μέτρησαν στις δύο ομάδες ατόμων τη συχνότητα με την οποία τα ηλεκτρόνια των ατόμων μεταπίπτουν σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας -η συχνότητα αυτή αποτέλεσε το «ρολόι» με το οποίο μετρήθηκε ο ρυθμός του χρόνου.

Πράγματι, η συχνότητα μετάπτωσης ήταν μικρότερη στα κινούμενα άτομα λόγω της διαστολής του χρόνου. Και το τελικό αποτέλεσμα συμφωνεί απόλυτα με τις προβλέψεις της Ειδικής Σχετικότητας, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Physical Review Letters.

Επισημαίνουν μάλιστα ότι η χρήση κινούμενων ατόμων επιτρέπει τη μέτρηση της διαστολής του χρόνου με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό,τι τα πειράματα με ρολόγια που κινούνται σε τροχιά.

Σε κάθε περίπτωση, τα πειράματα αυτού του είδους δεν έχουν μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον αλλά και σημαντικές πρακτικές εφαρμογές. Για παράδειγμα, οι δορυφόροι του συστήματος GPS διαθέτουν ατομικά ρολόγια, στα οποία όμως ο χρόνος τρέχει λίγο πιο αργά από ό,τι στα ατομικά ρολόγια στη Γη.

Αν το σύστημα δεν λάμβανε υπόψη αυτό το σχετικιστικό φαινόμενο, το στίγμα που δίνει το GPS θα παρουσίασε ολοένα και μεγαλύτερη απόκλιση. Σε διάστημα λίγων ημερών, η απόκλιση θα έφτανε τα δεκάδες χιλιόμετρα και το GPS θα ήταν πια ουσιαστικά άχρηστο.

Εκτός όμως από τη διαστολή του χρόνου λόγω υψηλής ταχύτητας, ο Αϊνστάιν προέβλεψε και ένα δεύτερο, παραπλήσιο φαινόμενο: τη διαστολή του χρόνου λόγω της βαρύτητας. Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, η οποία διατυπώθηκε το 1916 και αντικατέστησε τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα, ο χρόνος τρέχει πιο αργά όταν η δύναμη της βαρύτητας αυξάνεται.

Αυτό σημαίνει ότι ένα ρολόι στην επιφάνεια της Γης τρέχει πιο αργά από ό,τι ένα ίδιο ρολόι στην κορυφή του Έβερεστ, το οποίο βρίσκεται πιο μακριά από τον πυρήνα της Γης και δέχεται έτσι ασθενέστερη βαρυτική δύναμη.

Και σε αυτή την περίπτωση, ο Αϊνστάιν έχει επιβεβαιωθεί με μεγάλη ακρίβεια. Το 2010, οι φυσικοί μέτρησαν τη διαστολή του χρόνου ανάμεσα σε δύο ρολόγια με κατακόρυφη απόσταση μόλις 33 εκατοστών.

Πηγή: http://livenews.com.cy

Για τους περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικίδιων, οι διακοπές αποτελούν πάντα ένα ιδιαίτερο πρόβλημα διότι δεν ξέρουν αν πρέπει να πάρουν μαζί ή να αφήσουν πίσω τους, τα αγαπημένα τους κατοικίδια.

Ωστόσο, όλο και περισσότερες αεροπορικές εταιρίες και ξενοδοχεία μετατρέπονται σε «pet friendly». Υπάρχουν βέβαια και τα ξενοδοχεία αποκλειστικά για σκύλους ή γάτες που για μερικούς είναι απλώς βασανιστικά.

Εάν όμως προγραμματίσετε σωστά τις κινήσεις σας, οι διακοπές σας θα είναι αμέριμνες και ξεκούραστες!

Πριν ξεκινήσετε το ταξίδι σας πρέπει να έχετε ψάξει για τα κτηνιατρικά ιατρεία που βρίσκονται στον τελικό προορισμό σας. Πρέπει να έχετε εφοδιαστεί με ένα κλουβί, ένα λουρί, σκυλοτροφές, μπολ για τροφή και νερό, ένα ή δύο παιχνίδια του κατοικιδίου σας, μια κουβέρτα, το κρεβάτι του και βέβαια τις απαραίτητες σακούλες για τα περιττώματά τους.

Επίσης, σημαντικό είναι να έχετε μαζί σας, το πιστοποιητικό υγείας του και το φαρμακείο του, με ηρεμιστικά, γάζες, αντισηπτικά και σπρέι για έντομα.

Πριν ξεκινήσετε για το ταξίδι σας πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το κατοικίδιο ζώο σας έχει κάνει όλα τα εμβόλια και να ενημερώσετε το γιατρό για τον προορισμό σας, τη διάρκεια, και το μεταφορικό μέσο, ώστε να σας δώσει τις κατάλληλες συμβουλές.

Επίσης, μπορεί να σας δώσει κάποιο ηρεμιστικό φάρμακο σε περίπτωση που το ζωάκι σας γίνει ανήσυχο ή επιθετικό ή ακόμη και δραμαμίνη σε περίπτωση ναυτίας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Γενικά τα αεροπορικά ταξίδια δεν είναι ό,τι καλύτερα για τα κατοικίδια σας διότι ο χώρος αποθήκευσης τους δεν έχει συνήθως καλό εξαερισμό και τα ζωάκια ταλαιπωρούνται πάρα πολύ με αυτό το είδος μετακίνησης!

Τα ζωάκια μεταφέρονται σε ειδικά καλάθια μαζί με το πιστοποιητικό υγείας τους.

Στον αντίποδα του αεροπορικού ταξιδιού, το αυτοκίνητο είναι ο καλύτερος τρόπος για να ταξιδέψετε με τα κατοικίδια σας αν βέβαια τα έχετε συνηθίσει σε συχνές βόλτες και μέσα στις θήκες μεταφοράς τους.

Παράλληλα, πρέπει να σταματάτε κάθε 3-5 ώρες για να ξεμουδιάσει το ζωάκι σας και να πιει νερό. Πριν το βγάλετε από το αμάξι, δέστε το με ένα λουρί για να μην σας ξεφύγει στο δρόμο και βρεθείτε προ δυσάρεστων εκπλήξεων, κυνηγώντας το π.χ στην εθνική οδό, όπου θα διατρέχει τεράστιο κίνδυνο η ζωή του από τα διερχόμενα με ιλιγγιώδη ταχύτητα, οχήματα.

Αν τώρα πρόκειται να μείνετε σε ξενοδοχείο, πρέπει να απευθυνθείτε σε ένα μέρος «φιλικό προς τα ζώα», ώστε να καλύπτει κάθε ανάγκη του κατοικίδιού σας. Πρέπει να έχετε ενημερωθεί από την αρχή για το είδος του ξενοδοχείου, ώστε να μην αντιμετωπίσετε προβλήματα με τη διαμονή σας και δεν ξέρετε τι να κάνετε την δεδομένη χρονική στιγμή. Η ενημέρωση και η καλή οργάνωση, είναι η καλύτερη λύση στο θέμα του ταξιδίου με κατοικίδιο ζώο.

Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ιδιαίτερα ότι πριν ξεκινήσετε το ταξίδι σας, θα πρέπει να τοποθετήσετε στο κατοικίδιό σας μια ταμπέλα με τα δικά του στοιχεία και του ιδιοκτήτη, σε περίπτωση που απομακρυνθείτε από αυτό.

Απαραίτητα κρίνονται τα μικροτσίπ για σκύλους και γάτες, τα οποία εμφυτεύονται με ένεση στο ζώο και διαθέτουν έναν μοναδικό αριθμό σήμανσης. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται από τον κτηνίατρο, ο οποίος θα σας δώσει ένα Πιστοποιητικό Ηλεκτρονικής Ταυτοποίησης με τον αριθμό σήμανσης. Στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο θα αποσταλεί αντίγραφο της ταυτοποίησης.

Εάν ακολουθήσετε όλες τις παραπάνω συμβουλές, τότε θα μπορέσετε να έχετε ένα άνετο ταξίδι και μία άνετη διαμονή στον τόπο των διακοπών σας, μία διαμονή ευχάριστη όχι μόνο για εσάς, αλλά και για το αγαπημένο σας κατοικίδιο!

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Πασαντίνα, Καλιφόρνιαα 

«Μετά από δέκα μήνες ταξιδιού όπου διήνυσε μια απόσταση 711 εκατομμυρίων χιλιομέτρων το Maven (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) έφτασε στην τροχιά του Άρη αργά την Κυριακή» ανέφερε στην επίσημη ιστοσελίδα της η NASA. Χειροκροτήματα ακούστηκαν στην αίθουσα ελέγχου της αποστολής στο Εργαστήριο Jet Propulsion στην Καλιφόρνια κατά την στιγμή της επιβεβαίωσης της εισόδου του διαστημικού σκάφους.
Το ερευνητικό σκάφος της αποστολής θα προσπαθήσει να βρει στοιχεία που συνθέτουν την ατμοσφαιρική ιστορία του Αρη. Στοιχεία που πιθανώς θα φωτίσουν ορισμένες πτυχές της γεωλογικής εξέλιξης του πλανήτη, όπως π.χ αυτή που αφορά την ύπαρξη νερού (και πιθανώς ζωής) στην επιφάνειά του. Η λέξη MAVEN σημαίνει κάποιον που είναι ειδικός σε ένα συγκεκριμένο τομέα χάρη στις εξειδικευμένες γνώσεις του.

Ονόματα και ποιήματα

«Παρατηρούμε πολλά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του Αρη που φαίνεται ότι σχετίζονται με την παρουσία νερού. Κάποια σημεία φαίνεται ότι έχουν σμιλευτεί από νερό. Το ερώτημα είναι πού πήγε τόσο το νερό όσο και το διοξείδιο του άνθρακα που υπήρχαν στον Αρη. Απορροφήθηκαν στο εσωτερικό του πλανήτη ή το μεν νερό εξατμίστηκε το δε διοξείδιο του άνθρακα διέφυγε στο Διάστημα; Μελετώντας την ατμόσφαιρα του Αρη σήμερα θα συγκεντρώσουμε αρκετά δεδομένα για να ανασυνθέσουμε το ατμοσφαιρικό παρελθόν του. Θα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τον μηχανισμό που ελέγχει το πόσο φιλόξενος για τη ζωή είναι ένας πλανήτης» υποστηρίζει ο Μπρους Τζακόσκι, διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και επικεφαλής της ομάδας ερευνητών της αποστολής.
Το σκάφος μεταφέρει μαζί του και ένα DVD στο οποίο καταγράφονται τα ονόματα φίλων του Διαστήματος καθώς επίσης και μικρά ποιήματα (χαϊκού) που το κοινό έστειλε σε ειδική ιστοσελίδα που είχε δημιουργηθεί για αυτόν τον σκοπό.

Πηγή: www.nasa.gov & http://www.tovima.gr

Λονδίνο
Είχε διαπιστωθεί ότι οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος γαλαξίες επιτίθενται σε μικρότερους και τους… καταπίνουν.

Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Άαρον Ρόμποθαμ του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας μελέτησαν περισσότερους από 22 χιλιάδες γαλαξίες και πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση για αυτό το εντυπωσιακό και ιδιαίτερα σημαντικό για την εξέλιξη του σύμπαντος κοσμικό φαινόμενο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι μεγάλοι σε μέγεθος γαλαξίες χάνουν προοδευτικά την ικανότητα να παράγουν νέα άστρα σε αντίθεση με τους μικρότερους που μπορούν να παράγουν συνεχώς.

Ομως οι μεγάλοι γαλαξίες έχουν στο… DNA τους την επιθυμία να αυξάνουν συνεχώς τον όγκο τους και αφού δεν μπορούν πλέον να το κάνουν μόνοι τους «κανιβαλίζουν» μικρότερους γαλαξίες. Μάλιστα οι ερευνητές αναφέρουν ότι και ο δικός μας γαλαξίας δεν μπορεί πλέον να παράξει ικανό αριθμό νέων άστρων και έτσι αναμένεται να αυξήσει το μέγεθος τους κανιβαλίζοντας κάποιους μικρότερους.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical». 

Γενεύη
Επιστήμονες στην Ελβετία πέτυχαν ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ κβαντικής τηλεμεταφοράς, καταφέρνοντας να μεταφέρουν την κβαντική κατάσταση ενός φωτονίου (σωματιδίου του φωτός) σε έναν κρύσταλλο ύλης, μέσω μιας οπτικής ίνας, σε απόσταση άνω των 25 χιλιομέτρων.

Το επίτευγμα συντρίβει το προηγούμενο ρεκόρ κβαντικής μεταφοράς σε απόσταση έξι χιλιομέτρων, το οποίο είχε πετύχει το 2003 η ίδια επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Γενεύης (UniGe), υπό τον καθηγητή φυσικής Νικολά Γκιζίν και τον συνεργάτη του Φελίξ Μπουσιέρ.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φωτονικής Nature Photonics, ανέφεραν ότι το πέρασμα από το φως στην ύλη, καθώς ένα φωτόνιο τηλεμεταφέρθηκε σε έναν κρύσταλλο, δείχνει ότι στην κβαντική φυσική το σημαντικό δεν είναι η σύνθεση του σωματιδίου, αλλά η (κβαντική) κατάστασή του, η οποία παραμένει ίδια είτε στο φως, είτε στην ύλη.

Το τελευταίο επιτυχές πείραμα επιβεβαιώνει ότι η κβαντική κατάσταση ενός σωματιδίου του φωτός είναι δυνατό να διατηρηθεί αμετάβλητη παρόλο που αυτό μεταφέρεται σε έναν υλικό κρύσταλλο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο κρύσταλλος λειτουργεί ως ένα είδος «τράπεζας μνήμης» που αποθηκεύει τις κβαντικές πληροφορίες του φωτονίου, οι οποίες έχουν τηλεμεταφερθεί μέσω μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων.

Η τηλεμεταφορά βασίζεται στο μυστηριώδες φαινόμενο της κβαντικής εμπλοκής. Στο συγκεκριμένο πείραμα, οι επιστήμονες ξεκίνησαν με δύο φωτόνια κβαντικά «μπλεγμένα» μεταξύ τους (δηλαδή αλληλεξαρτημένα με μια κοινή κβαντική κατάσταση), από τα οποία το ένα, αλλά όχι το «σιαμαίο αδελφάκι» του, στάλθηκε -μέσω μιας οπτικής ίνας μήκους 25 χιλιομέτρων- σε έναν κρύσταλλο.

Πηγή: http://news.in.gr

Ερευνητές από το Εργαστήριο Πυρηνικής Επιστήμης του πανεπιστημίου MIT στη Βοστόνη των ΗΠΑ δημοσίευσαν μία νέα σειρά από μετρήσεις που υπόσχονται να ρίξουν φως στο μυστήριο της προέλευσης της σκοτεινής ύλης.

Η ερευνητική ομάδα του ΜΙΤ ηγείται μίας διεθνούς συνεργασίας επιστημόνων οι οποίοι αναλύουν τα δεδομένα που συγκεντρώνει το φασματόμετρο AMS (Alpha Magnetic Spectrometer), ένας ειδικός ανιχνευτής σωματιδίων που έχει τοποθετηθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από το 2011 με σκοπό τη μελέτη της σκοτεινής ύλης.

H σκοτεινή ύλη είναι μία άγνωστη μέχρι στιγμής μορφή ύλης που αποτελεί το 85% της συνολικής ύλης του Σύμπαντος. Η ύπαρξη της εξάγεται από μία σειρά από αστρονομικές παρατηρήσεις, μέσω της βαρυτικής αλληλεπίδρασής της με τη συνήθη ύλη. 

Η κύρια αποστολή του AMS είναι να ανιχνεύει κοσμικές ακτίνες, σωματίδια υψηλής ενέργειας δηλαδή που διασχίζουν το Γαλαξία. Στα 41 δισεκατομμύρια συμβάντα που έχει καταγράψει ο ανιχνευτής, οι ερευνητές εντόπισαν μία απροσδόκητα αυξημένη ποσότητα ποζιτρονίων (τα αντισωματίδια των ηλεκτρονίων) σε σύγκριση με προηγούμενα πειράματα που μελετούσαν τις κοσμικές ακτίνες, κάτι που σημαίνει πως πιθανότατα η προέλευση των σωματιδίων αυτών είναι μία άγνωστη προς το παρόν πηγή.

Οι ερευνητές μελετούν το ενδεχόμενο η πηγή αυτή να είναι τα σωματίδια σκοτεινής ύλης, των οποίων οι συγκρούσεις θα μπορούσαν να παράξουν ποζιτρόνια αφού σύμφωνα με τις θεωρητικές προβλέψεις όταν συγκρούονται δύο σωματίδια σκοτεινής ύλης εξαϋλώνονται παράγοντας ενέργεια που εξαρτάται από τη μάζα των σωματιδίων.  Η ερευνητική ομάδα υπολόγισε πως ένα σκοτεινό σωματίδιο μάζας 1 TeV (1.000 φορές μεγαλύτερο από ένα πρωτόνιο), θα μπορούσε να εξηγήσει την περίσσεια ποζιτρονίων στην κοσμική ακτινοβολία.

«H σκοτεινή ύλη είναι εκεί, απλά δε γνωρίζουμε τι είναι», εξηγεί ο Πάολο Ζούκον, καθηγητής στο ΜΙΤ. «Ο AMS έχει τη δυνατότητα να φωτίσει ορισμένες από τις ιδιότητες της. Βλέπουμε κάποια σημάδια πλέον και είναι πλέον στο χέρι μας  να αποφανθούμε για το εάν δείχνουν προς την κατεύθυνση της σκοτεινής ύλης», συμπληρώνει.

Για την ώρα το θέμα παραμένει ανοιχτό, αν και οι επιστήμονες επισημαίνουν πως και από μόνη της η παρατήρηση έχει πολύ μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον. Για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος της προέλευσης της περίσσειας ποζιτρονίων θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες. Η συγκεκριμένη έρευνα δημοσιεύεται σε δύο διαδοχικά άρθρα στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr & http://www.ams.nasa.gov

Σύμφωνα με αμερικανούς ερευνητές, μία νέα συσκευή μπορεί με τη βοήθεια ενός μαγνήτη να απομονώσει κατά τη διαδικασία της αιμοκάθαρσης βακτήρια, ιούς και δηλητηριώδεις ουσίες από το ανθρώπινο αίμα. Το καθαρό αίμα διοχετεύεται στη συνέχεια και πάλι στο σώμα του ασθενούς. «Προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τη λειτουργία και τη δομή της σπλήνας» εξηγεί ο Τζου Χ. Κανγκ, ο οποίος σχεδίασε την πρωτοποριακή συσκευή στο Ινστιτούτο Wyss του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστόνη.

Η νέα συσκευή υπεβλήθη σε εργαστηριακές δοκιμές με πειραματόζωα που επιμολύνθηκαν με σταφυλόκοκκο και το βακτήριο του Eschericchia coli, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σηψαιμία. Η συσκευή «απομάκρυνε περισσότερο από το 90% των βακτηρίων από το αίμα» επισημαίνουν οι ερευνητές σε δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine.

Πώς λειτουργεί η συσκευή; Το αίμα του ασθενούς διοχετεύεται σε έναν ελαστικό σωλήνα με ταχύτητα ροής έως και 1,25 λίτρων ανά ώρα. Εντός του σωλήνα το αίμα αναμειγνύεται με μικροσκοπικές μαγνητικές σφαίρες, οι οποίες έχουν επικαλυφθεί με γενετικά τροποποιημένη πρωτεΐνη οψωνίνη, που έχει την ικανότητα να δεσμεύει τα επιβλαβή στοιχεία στο αίμα. Στη συνέχεια τα μαγνητικά νανοσφαιρίδια διοχετεύονται με τη βοήθεια της συσκευής σε ένα ειδικό «κανάλι», που τα απομακρύνει από το αίμα.

Επιφυλάξεις για τη νέα μέθοδο

«Πιστεύουμε ότι (σ.σ. η συσκευή) μπορεί να επηρεάσει σημαντικότατα τη θεραπεία μολύνσεων του αίματος» δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Κανγκ. Με τη νέα μέθοδο «η θεραπεία των ασθενών μπορεί να ξεκινήσει ήδη πριν να διευκρινιστεί η ακριβής αιτία της μόλυνσης» δήλωσε στην Deutsche Welle ο Ντόναλντ Ίνγκμπερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Ινστιτούτου Wyss. Η μέθοδος πρέπει να υποβληθεί μεν σε περαιτέρω δοκιμές, ωστόσο οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συσκευή τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη θεραπεία του ιού Έμπολα, που έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας στη δυτική Αφρική.

Παρά τα ενθαρρυντικά συμπεράσματα των αμερικανών ερευνητών, ο Φρανκ Μπρούνκχορστ, ερευνητής της Πανεπιστημιακής Κλινικής στην Ιένα της Γερμανίας, θεωρεί «άχρηστη» τη νέα μέθοδο «χωρίς την ύπαρξη ενός πρόσθετου διαγνωστικού μέσου», όπως λέει. Ο ίδιος φοβάται ότι οι ασθενείς ενδέχεται να υποβάλλονται σε περιττές θεραπείες, εφόσον κάθε ένδειξη σήψης οδηγεί άκριτα στη χρήση της νέας συσκευής χωρίς να έχει διευκρινιστεί προηγουμένως για ποιο μικρόβιο πρόκειται. Ο γερμανός ερευνητής υπογραμμίζει ότι μία θεραπεία με ευρεία χορήγηση αντιβιοτικών σε αρχικό στάδιο εξακολουθεί να είναι σε τέτοιες περιπτώσεις η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος.

Πηγή: http://www.dw.de

Το ηφαίστειο Bárðarbunga βρίσκεται στην Ισλανδία και είναι ένα από τα ενεργά της χώρας. Στην πιο πρόσφατη έκρηξή του προκάλεσε πλήθος σεισμών, ενώ οι καπνοί δυσκόλευαν κατά πολύ τις πτήσεις των αεροπλάνων αλλά και τους κατοίκους. Το κόκκινο χρώμα της λάβας, ο γκριζωπός καπνός και η στάχτη σε συνδυασμό με το υπόλοιπο τοπίο δημιούργησαν ένα απόκοσμο σκηνικό που αξίζει τον κόπο να το δούμε. Μοναδικές εικόνες από την έκρηξη που εντυπωσιάζουν…

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Άρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος.

Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ.

Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ. Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα 10 χλμ! Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνιον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 1.800 μέτρα.

Πηγή: www.nasa.gov & http://www.zougla.gr

Τα παιδιά είναι γεγονός ότι αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα και είναι αξιοθαύμαστο το έμφυτο ταλέντο που έχουν να επικοινωνούν μεταξύ τους. Ένα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μία στεναχώρια, σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού, και το κυριότερο είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ!

Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι.

Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο «δειλών» μικρών παιδιών.

Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο δεν συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα του εαυτού του. Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.

Πηγή: http://www.zougla.gr

Μετά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, το επόμενο κεφάλαιο στα αυτόνομα οχήματα θα αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές, με φορτηγά πλοία που θα «οργώνουν» τους ωκεανούς χωρίς κανέναν άνθρωπο στη γέφυρα ή το μηχανοστάσιό τους. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρότζεκτ Munin, οι οποίοι αναπτύσσουν συστήματα που θα επιτρέπουν σε ρομποτικά εμπορικά σκάφη να διακινούν προϊόντα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τέτοια αυτόνομα φορτηγά πλοία, με μήκος ακόμη και 200 μέτρα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τα πρώτα δρομολόγιά τους το αργότερο σε 20 χρόνια από σήμερα.




















Το Munin έχει προϋπολογισμό 3,8 εκατ. ευρώ και σε αυτό παίρνουν μέρος 8 ιδρύματα από τη Γερμανία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία και την Ιρλανδία, με επικεφαλής το γερμανικό ινστιτούτο Fraunhofer. Στόχος του πρότζεκτ είναι, μέχρι να ολοκληρωθεί τον επόμενο Σεπτέμβριο, να γίνουν τα πρώτα εικονικά πειράματα των συστημάτων, τα οποία θα βασιστούν σε τεχνολογίες που σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιούνται ήδη στη ναυσιπλοΐα. Ανάμεσά τους, η ηλεκτρονική πλοήγηση, οι δορυφορικές επικοινωνίες και τα ραντάρ αυτόματης αποφυγής εμποδίων.

Γι’ αυτό και ο Ornulf Jan Rodseth, διευθυντής του νορβηγικού ερευνητικού ινστιτούτου Marintek που συμμετέχει στο Munin, μιλώντας πριν από λίγο καιρό στο περιοδικό του Newsweek, επισήμανε πως το στοίχημα του πρότζεκτ είναι κυρίως να συνδυαστούν όλες αυτές οι τεχνολογίες σε μία ενιαία πλατφόρμα, έτοιμη να ενσωματωθεί σε ένα πλοίο. Αν και ένα τέτοιο σκάφος θα κινείται αυτόνομα, θα παραμένει παράλληλα συνεχώς σε επικοινωνία με ένα κέντρο ελέγχου στη στεριά, το οποίο θα παρακολουθεί τη λειτουργία του.

Η λογική που οδήγησε στο πρότζεκτ Munin είναι πως, τη στιγμή που ο όγκος των εμπορευμάτων που μεταφέρονται διά θαλάσσης αυξάνεται συνεχώς, το επάγγελμα του ναυτικού έχει ολοένα λιγότερη απήχηση. Σύμφωνα με τον Rodseth, με αυτόν τον τρόπο οι πλοιοκτήτριες εταιρείες θα έχουν μεγάλη εξοικονόμηση από τους μισθούς, ενώ θα περιοριστούν και τα ναυτικά ατυχήματα, τα οποία σε ποσοστό 75% προκαλούνται από ανθρώπινα λάθη.

Πάντως, ο Νορβηγός ερευνητής επισημαίνει ότι, προτού καθελκυστεί το πρώτο αυτόνομο σκάφος, θα πρέπει να έχουν τροποποιηθεί οι διεθνείς κανόνες για τη ναυσιπλοΐα, οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, σήμερα βασίζονται στο γεγονός πως σε κάθε πλοίο υπάρχει ανθρώπινο πλήρωμα. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αποδειχθεί πως τα ρομποτικά φορτηγά είναι τουλάχιστον εξίσου ασφαλή με τα συμβατικά. Επίσης, θα πρέπει να διασφαλισθεί πως ο εξοπλισμός τους μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα ακόμη και για αρκετές εβδομάδες, αφού δεν θα υπάρχουν σε αυτά μηχανικοί που θα μπορούσαν να επιδιορθώσουν την όποια βλάβη εν πλω.

Οι υπεύθυνοι του Munin εκτιμούν πως πιθανόν να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, όπου για λόγους ασφάλειας τα ρομποτικά σκάφη θα έχουν περιορισμένο πλήρωμα, το οποίο θα παρεμβαίνει μόνον αν υπάρξει πρόβλημα. Επίσης θεωρούν ότι, όταν τα ρομποτικά πλοία θα προσεγγίζουν ένα λιμάνι ή θα αναχωρούν, θα επιβιβάζονται σε αυτά ναυτικοί που θα αναλαμβάνουν τη διακυβέρνησή τους για όσο βρίσκονται σε μικρή σχετικά απόσταση από την ξηρά.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/

Η κοινή αντίληψη υπαγορεύει πως οι κενοί και εγκαταλελειμμένοι χώροι στις πόλεις αποτελούν αισθητική παραφωνία ή ευκαιρία για περαιτέρω ανάπτυξη. Ωστόσο οι χώροι αυτοί διαθέτουν σημαντική οικολογική και οικονομική αξία, η οποία μπορεί να μεταφράζεται σε εκατομμύρια ευρώ.

Κάθε οικοσύστημα έχει μία οικονομική αξία κάποιου είδους, παρέχοντας υπηρεσίες που διαφορετικά θα έπρεπε να κάνουμε οι ίδιοι. Τα δάση καθαρίζουν το νερό των ποταμών που τα διασχίζουν και τα φυτά αφαιρούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, επιβραδύνοντας την παγκόσμια υπερθέρμανση. Έτσι και τα άγρια οικοσυστήματα έχουν μία αξία που μπορεί να εκτιμηθεί.

Επιστήμονες του Βιρτζίνια Τεκ εφάρμοσαν την ίδια λογική για να υπολογίσουν την αξία των κενών οικοπέδων στις πόλεις, τα οποία φιλοξενούν αστικά οικοσυστήματα. Τα οικοσυστήματα αυτά είναι λιγότερο πολύτιμα από ότι για παράδειγμα τα τροπικά δάση, αλλά προσφέρουν και αυτά χρήσιμες υπηρεσίες.

Οι ερευνητές υπολόγισαν την οικονομική αξία των υπηρεσιών που προσφέρουν οι κενοί χώροι στην πόλη Ροανόουκ της Βιρτζίνια. Η Ροανόουκ διαθέτει περίπου 32 τετραγωνικά χιλιόμετρα κενών χώρων, το οποίο αποτελεί το 29 τοις εκατό της συνολικής της έκτασης, σύμφωνα με τον Γκούνγου Κιμ, συνεπικεφαλής της μελέτης.

Ο Κιμ και ο συνεργάτης του Πάτρικ Μίλλερ χαρτογράφησαν τα κενά οικόπεδα και στη συνέχεια προσδιόρισαν τα φυτά που ζουν σε αυτά χρησιμοποιώντας αεροφωτογραφίες και δορυφορικά δεδομένα.

Τα στοιχεία έδειξαν πως το ένα τρίτο των εκτάσεων αυτών ήταν καλυμμένο με βλάστηση, η οποία διατηρεί περίπου 107.000 τόνους άνθρακα, αξίας 7,65 εκατομμυρίων δολαρίων. Παράλληλα αφαιρούν κάθε χρόνο άλλους 23.000 τόνους άνθρακα και 91 τόνους ρύπανσης. Αυτές οι υπηρεσίες έχουν αξία 164.000 και 916.000 δολάρια, αντίστοιχα. Τα δέντρα μειώνουν επίσης το ενεργειακό κόστος των γειτονικών πολιτών κατά 211.000 δολάρια το έτος, με το να δημιουργούν σκιά και να μειώνουν την ανάγκη για κλιματισμό.

Τα ισχυρότερα οφέλη από οικοσυστήματα προέρχονται από φυσικές περιοχές όπως τα δάση και οι κοιλάδες, δηλώνει ο Κιμ. Αλλά οι εγκαταλελειμμένοι χώροι με μεγάλη βιοποικιλότητα είναι επίσης πολύτιμοι, ακόμα και αν η μόνη λειτουργία τους είναι να φιλοξενούν διάφορους οργανισμούς, πρόσθεσε.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Οι επενδύσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μπορούν ταυτόχρονα να ενισχύσουν την οικονομική ανάπτυξη, σύμφωνα με διεθνή έκθεση που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα.

Η μελέτη, για την οποία συνεργάστηκαν οικονομολόγοι, επιχειρηματίες, πρώην κυβερνητικοί ηγέτες και άλλοι ειδικοί, αναφέρει πως τα επόμενα 15 χρόνια είναι κρίσιμα για τη στροφή από τα ορυκτά καύσιμα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη και να μειωθούν τα κόστη περίθαλψης που σχετίζονται με τη ρύπανση του περιβάλλοντος.

«Είναι δυνατόν να καταπολεμηθεί η κλιματική αλλαγή και ταυτόχρονα να έχουμε οικονομική ανάπτυξη», δήλωσε ο Φελίπε Καλντερόν, πρώην πρόεδρος του Μεξικό και επικεφαλής της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία και το Κλίμα.

Η έκθεση δημοσιεύτηκε λίγες μέρες πριν τη μεγάλη συνάντηση κορυφής για την κλιματική αλλαγή και την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου που θα λάβει χώρα στη Νέα Υόρκη στις 23 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή εκπροσώπων σχεδόν 200 κρατών, υπό την προεδρία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν.

Σημαντικό ρόλο στο μελλοντικό κλίμα του πλανήτη θα παίξει η στρατηγική που θα ακολουθήσουν οι μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις του πλανήτη, σύμφωνα με τη μελέτη, που προτείνει επενδύσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ο μισός πληθυσμός του πλανήτη κατοικεί σε αστικά κέντρα, στα οποία αναλογεί το 80% της οικονομικής δραστηριότητας και το 70% των βλαβερών εκπομπών αερίων. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως θα χρειαστούν επενδύσεις 90 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στα επόμενα 15 χρόνια, για τη διατήρηση του μοντέλου υποδομών βασιζόμενο στα παράγωγα άνθρακα.

Η πρόταση της μελέτης είναι να προστεθεί σε αυτό το ποσό ένα 4,5 τοις εκατό για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το ποσό αυτό μπορεί να εξοικονομηθεί από τη μείωση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα, οι οποίες φτάνουν τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Σύμφωνα με την έκθεση, η στροφή αυτή θα ευνοήσει την οικονομία εξουδετερώνοντας αχρείαστες σπατάλες. Για παράδειγμα, σε μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι και η Νέα Υόρκη, περίπου είκοσι τοις εκατό των καυσίμων καταναλώνεται για την εύρεση θέσεων στάθμευσης, δήλωσε ο Τζέρεμυ Οπενχάιμ, επικεφαλής της μελέτης.

Πηγή:

Ουάσινγκτον 

Φαράγγια βάθους 20 χιλιομέτρων, πολυγωνικά οροπέδια που καταλήγουν σε απότομους γκρεμούς. Το ασυνήθιστο τοπίο της Μιράντας, ενός από τα 27 φεγγάρια του πλανήτη Ουρανού, πρέπει να οφείλεται σε παλιρροϊκές δυνάμεις που συμπίεζαν και τέντωναν τον παγωμένο δορυφόρο.



Μυστηριώδης

Οι καλύτερες εικόνες που έχουμε από τη Μιράντα χρονολογούνται στο 1986, όταν η αποστολή Voyager 2 πέρασε από το δορυφόρο και πρόλαβε να φωτογραφίσει το νότιο ημισφαίριο. Ακόμα και σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει τι κρύβει το αθέατο βόρειο ημισφαίριο.

Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η επιφάνεια του φεγγαριού πρέπει να άλλαξε δραστικά σε κάποια φάση της εξέλιξής του. Αυτό που διακρίνεται σήμερα στο νότιο ημισφαίριο είναι πολυγωνικοί σχηματισμοί που ονομάζονται «κορόνες». Η μεγαλύτερη από αυτές, η κορόνα Arden, έχει πλάτος 200 χιλιομέτρων με μεγάλους γκρεμούς και κορυφογραμμές ύψους δύο χιλιομέτρων.

Οι παλίρροιες

Ποια διαδικασία μπορεί να οδήγησε στην εμφάνιση αυτών των παράξενων σχηματισμών. Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, ερευνητές της Εταιρείας Γεωλογίας των ΗΠΑ κατέληξαν σε μια πιθανή απάντηση.

Το πιθανότερο, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Geology», είναι ότι ολόκληρη η Μιράντα παραμορφώθηκε λόγω των παλιρροϊκών δυνάμεων που ασκούσε η βαρυτική έλξη του Ουρανού. Ο δορυφόρος κινούνταν κάποτε σε μια άκρως ελλειπτική τροχιά, στην οποία η απόσταση του δορυφόρου από τον μητρικό του πλανήτη διαρκώς αυξομειωνόταν.

Αυτό συνοδευόταν από σχετικά απότομες αυξομειώσεις της έλξης που ασκεί ο Ουρανός στο φεγγάρι του. Λόγω των αυξομειώσεων αυτών, ολόκληρος ο δορυφόρος περιοδικά συμπιεζόταν και μετά τεντωνόταν. Οι εσωτερικές αυτές παλίρροιες απελευθέρωναν τεράστιες ποσότητες θερμότητας λόγω της τριβής ανάμεσα στα πετρώματα. Η θερμότητα πιθανότατα δημιούργησε στρώματα θερμού, ελαφρότερου πάγου μέσα στον παγωμένο μανδύα, τα οποία ανέβηκαν προς την επιφάνεια και παραμόρφωσαν το φλοιό.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η θεωρία της παλιρροϊκής παραμόρφωσης εξηγεί όχι μόνο το σχηματισμό των κορονών αλλά και τις θέσεις στις οποίες βλέπουμε αυτούς τους σχηματισμούς σήμερα. Η Μιράντα κινείται πλέον σε μια πιο κυκλική τροχιά και η παραμόρφωση πιθανότατα έχει σταματήσει. Το φεγγάρι παίρνει το όνομα της κόρης του Πρόσπερου από το έργο «Η Τρικυμία» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Και οι 27 γνωστοί δορυφόροι του Ουρανού παίρνουν ονόματα από έργα του Σαίξπηρ και του άγγλου ποιητή του 18ου αιώνα Αλεξάντερ Πόουπ.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Γενεύη 

Φυσικοί ανέπτυξαν έναν πανίσχυρο επεξεργαστή ο οποίος μπορεί να αναλύει τις συγκρούσεις των υποατομικών σωματίων 400 φορές πιο γρήγορα από αυτούς που χρησιμοποιούνται σήμερα μιμούμενος το ανθρώπινο μάτι. Οι συγκρούσεις στις οποίες «στοχεύει» το νέο εργαλείο, οι οποίες πραγματοποιούνται σε ταχύτητες που πλησιάζουν αυτή του φωτός και οδηγούν στη δημιουργία νέων σωματιδίων, μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για τη «χαμένη» αντιύλη. Η ταχύτερη και ακριβέστερη ανάλυσή τους είναι λοιπόν πολύτιμη για τους επιστήμονες.

Ο αλγόριθμος του νέου επεξεργαστή, τον οποίο οι δημιουργοί του ονομάζουν «τεχνητό αμφιβληστροειδή», δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων «arXiv.org». Η ομάδα των ερευνητών που τον ανέπτυξε, με επικεφαλής τον Τζοβάνι Πούντσι από τη Scuola Normale Superiore στην Πίζα της Ιταλίας και τον Ντιέγκο Τονέλι από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN), προτείνει τη χρήση του στα πειράματα που θα διεξαχθούν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN από το 2020.

Αστραπιαία αναγνώριση μοτίβων

Για να επιτύχει αυτές τις εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες στην ανάλυση των δεδομένων ο νέος επεξεργαστής λειτουργεί αναγνωρίζοντας μοτίβα με τρόπο παρόμοιο με αυτόν του ανθρώπινου ματιού. Στον αμφιβληστροειδή χιτώνα των ματιών μας συγκεκριμένοι νευρώνες έχουν ως «αρμοδιότητα» να ανιχνεύουν συγκεκριμένα σχήματα και προσανατολισμούς στα αντικείμενα που βλέπουμε και να στέλνουν αυτόματα σήμα στον εγκέφαλο προτού καν ο τελευταίος ξεκινήσει τη συνειδητή επεξεργασία των οπτικών δεδομένων.

Όπως εξήγησε ο Ντιέγκο Τονέλι στο BBC ο «τεχνητός αμφιβληστροειδής» βασίζεται στη ίδια λογική. Αρχικά ανιχνεύει συγκεκριμένα «στιγμιότυπα» στις πορείες των σωματιδίων σε κάθε σύγκρουση αναλύοντάς τα άμεσα. Στη συνέχεια τα «στιγμιότυπα» περνούν σε έναν αλγόριθμο στον υπολογιστή ο οποίος «σκανάρει» και αναλύει τις μεταβολές στην πορεία των φορτισμένων σωματιδίων. «Τρέχοντας» τον νέο επεξεργαστή στις συγκρούσεις σωματιδίων που θα διεξαχθούν στον μέλλον στον LHC οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να ξεχωρίζουν πιο γρήγορα τα ενδιαφέροντα «γεγονότα».

Πρωτόγνωρες ταχύτητες

«Είναι 400 φορές ταχύτερος από οτιδήποτε υπάρχει ή προβλέπεται αυτή τη στιγμή για τις εφαρμογές της Φυσικής υψηλών ενεργειών» τόνισε ο κ. Τονέλι μιλώντας για τον «τεχνητό αμφισβληστροειδή» στο BBC. «Aν χρησιμοποιηθεί σε ένα πραγματικό πείραμα θα μας επιτρέψει να συγκεντρώσουμε περισσότερα ενδιαφέροντα δεδομένα περισσότερο γρήγορα». Πέραν του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων και της Σωματιδιακής Φυσικής ο νέος επεξεργαστής μπορεί επίσης να αποβεί χρήσιμος σε πολλούς άλλους τομείς, σε περιπτώσεις όπου απαιτείται γρήγορη και αποτελεσματική αναγνώριση μοτίβων.

Δεν θα μας φέρει όμως πιο κοντά στον «Θεό» των στοιχειωδών σωματίων, το μποζόνιο Χιγκς, και τους «συγγενείς» του. Ο αλγόριθμος, ο οποίος έχει αναπτυχθεί για την αναβάθμιση του LHC που θα ολοκληρωθεί το 2020 προσφέροντας ισχυρότερες συγκρούσεις, είναι προσανατολισμένος προς τη «Φυσική των γεύσεων» των κουάρκ και το κυνήγι της χαμένης αντιύλης. Η «αντίθετη» μορφή της ύλης που βλέπουμε να μας περιβάλλει σήμερα, αποτελούμενη από σωματίδια με τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά με αντίθετες τιμές, δημιουργήθηκε σε ίσες ποσότητες με τη συνηθισμένη ύλη κατά τη Μεγάλη Εκρηξη αλλά στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος της εξαφανίστηκε από το Σύμπαν αφήνοντας πίσω ένα μυστήριο που προβληματίζει ιδιαίτερα τους επιστήμονες.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Στρασβούργο 

Μια νέα μελέτη για την έρημο Σαχάρα παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεία για την ηλικία και την… καταγωγή της. Σύμφωνα με τους ερευνητές η μεγάλη αφρικανική έρημος δημιουργήθηκε πολύ παλαιότερα από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα και υπεύθυνες για τη δημιουργία της είναι οι κλιματικές αλλαγές που προέκυψαν από τη συρρίκνωση της θάλασσας της Τηθύος «απόγονος» της οποίας είναι η Μεσόγειος Θάλασσα.

Η νέα ανάλυση

Οι επιστήμονες μελετώντας διάφορα γεωλογικά δεδομένα (κυρίως αναλύοντας τα στρώματα άμμου) της Σαχάρας είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αφρικανική έρημος σχηματίστηκε πριν από 2-3 εκ. έτη την ίδια περίοδο που ξεκίνησε ο κύκλος των αλλεπάλληλων εποχών παγετώνων στο Βόρειο Ημισφαίριο. Διεθνής ομάδα ερευνητών ανέλυσε εκ νέου τη διαστρωμάτωση της άμμου στη Σαχάρα. Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης γύρη που εντοπίστηκε σε ιζήματα τα οποία ανασύρθηκαν από γεωτρήσεις στον πυθμένα θαλάσσιων περιοχών της Βορείου Αφρικής. Η μελέτη των ευρημάτων οδήγησε τους ερευνητές στο να παρουσιάσουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα για την ηλικία και την καταγωγή της Σαχάρας

Οι τεκτονικές πλάκες και η θάλασσα

Σύμφωνα με τους ερευνητές υπήρξε ένα γεωλογικό ντόμινο που οδήγησε στη γέννηση της Σαχάρας. Εκείνη την εποχή στην περιοχή κυριαρχούσε η θάλασσα της Τηθύος, μια μεγάλη κεντρική θάλασσα που εκτεινόταν ανάμεσα στην Ευρασιατική ήπειρο και την Αφρικανική. Ονομάστηκε έτσι από την αρχαία ελληνική θεότητα των ωκεανών Τηθύς.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πριν από περίπου έντεκα εκ. έτη ξεκίνησε μια σύνθετη γεωλογική και ατμοσφαιρική διεργασία που διήρκεσε περίπου τέσσερα εκ. έτη και οδήγησε τελικά στην εμφάνιση της Σαχάρας.

Σύμφωνα με το σενάριο των ερευνητών πριν από έντεκα εκ. έτη η τεκτονική πλάκα της Αφρικής άρχισε να κινείται ταχύτερα προς την Ευρωσιατική. Παράλληλα η Αραβική χερσόνησος ανυψώθηκε. Αυτά τα γεωλογικά φαινόμενα είχαν ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση και «διαμελισμό» της θάλασσας της Τηθύος. Από αυτή τη συρρίκνωση και διαμελισμό προέκυψαν τελικά η Μεσόγειος Θάλασσα και η Ερυθρά Θάλασσα.

Αυτό το γεωλογικό ντόμινο και ειδικά η συρρίκνωση της θάλασσας της Τηθύος προκάλεσε μια αλυσιδωτή κλιματική μεταβολή που είχε ως αποτέλεσμα να εξαφανίζονται σταδιακά οι καλοκαιρινοί μουσώνες στη Βόρειο Αφρική. Επίσης διακόπηκε η έλευση υγρασίας από τον Ατλαντικό Ωκεανό στη Βόρειο Αφρική και η υγρασία αυτή κατευθύνθηκε σε νοτιότερες περιοχές της ηπείρου. Όλα αυτά τα φαινόμενα οδήγησαν σύμφωνα με τους ερευνητές στη γέννηση της Σαχάρας πριν από περίπου επτά εκ. έτη. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Πηγή: http://www.tovima.gr

Νομίζετε πως τα έχετε δει και διαβάσει όλα; Όχι, πάντα υπάρχει κάτι ακόμα που εκπλήσσει με το περιεχόμενό του, όπως για παράδειγμα η είδηση που έρχεται από την Ιαπωνία.

Στη χώρα όπου ζουν οι εμπνευστές του κρασιού ειδικά για γάτες! Πρόκειται για το «Nyan Nyan Nouveau», ένα μη αλκοολούχο κρασί που έχει ως βάση σταφύλια Cabernet αναμεμειγμένο με μια σειρά από λιχουδιές που λατρεύουν οι γάτες!

Η παραγωγή του συγκεκριμένου προϊόντος είναι περιορισμένοι γι αυτό σπεύστε. Το κάθε μπουκάλι, για τους ενδιαφερόμενους, κοστίζει 4 δολάρια.

Από τα κινητά τηλέφωνα μέχρι τα αυτοκίνητα, οι μπαταρίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής, με τις εταιρείες του χώρου της τεχνολογίας να επιδίδονται σε «κούρσα» για τη βελτίωση της διάρκειας ζωής και των επιδόσεών τους.

Για πρώτη φορά, σύμφωνα με ανακοίνωση του University of Missouri, ερευνητές του δημιούργησαν μια πυρηνική μπαταρία μακράς διαρκείας και υψηλών επιδόσεων μέσω της χρήσης διαλύματος βασισμένου στο νερό, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη ποικιλία εφαρμογών, ως αξιόπιστη πηγή ενέργειας σε αυτοκίνητα ή και σε πιο πολύπλοκους τομείς όπως οι διαστημικές πτήσεις.

«Tα ʽbetavoltaicsʼ, μία τεχνολογία μπαταρίας που παράγει ενέργεια από ακτινοβολία, μελετώνται ως πηγή ενέργειας από τη δεκαετία του 1950» αναφέρει ο Τζάε Κουόν, επίκουρος καθηγητής (ηλεκτρολογία/ μηχανική υπολογιστών και πυρηνική μηχανική) του College of Engineering του πανεπιστημίου. «Οι ελεγχόμενες πυρηνικές τεχνολογίες δεν είναι εγγενώς επικίνδυνες. Έχουμε ήδη πολλές εμπορικές χρήσης πυρηνικών τεχνολογιών στις ζωές μας, όπως οι ανιχνευτές φωτιάς σε υπνοδωμάτια και οι ενδείξεις εξόδων κινδύνου στα κτήρια». Η μπαταρία χρησιμοποιεί ένα ραδιενεργό ισότοπο ονόματι στρόντιο-90 το οποίο ενισχύει την ηλεκτροχημική ενέργεια σε ένα διάλυμα που βασίζεται στο νερό. Ένα νανοδομημένο ηλεκτρόδιο διοξειδίου του τιτανίου με κάλυψη πλατίνας συλλέγει και μετατρέπει ενέργεια σε ηλεκτρόνια.

 «Το νερό λειτουργεί ρυθμιστικά και τα επιφανειακά πλασμόνια που δημιουργούνται στη συσκευή αποδείχθηκαν πολύ χρήσιμα στην αύξηση της αποδοτικότητας» δήλωσε σχετικά ο Κουόν. «Το ιοντικό διάλυμα δεν παγώνει εύκολα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και θα μπορούσε να λειτουργήσει σε μία ευρεία ποικιλία εφαρμογών, περιλαμβανομένων μπαταριών αυτοκινήτων και, με τη σωστή συσκευασία, ίσως και σε διαστημόπλοια».

Η έρευνα, υπό τον τίτλο «Plasmon-assisted radiolytic energy conversion in aqueous solutions» δημοσιεύθηκε στο Nature.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Σύμφωνα με παρατηρήσεις της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Δανίας και της Γροιλανδίας το περασμένο καλοκαίρι, το χιόνι στο μεγαλύτερο νησί του πλανήτη είναι πιο σκούρο από ότι έχει καταγραφεί ποτέ στο παρελθόν.

Το σκούρο χιόνι απορροφά περισσότερη θερμότητα και λιώνει πιο γρήγορα από ότι το λευκό χιόνι. Το σκούρο χρώμα του αποτελεί συνέπεια ενός συνδυασμού παραγόντων, όπως μη συχνών καταιγίδων κατά τη θερινή περίοδο, μικροβίων και αιθάλης από πυρκαγιές δασών, σύμφωνα με τον Τζέισον Μποξ, μέλος της υπηρεσίας που πραγματοποίησε τις παρατηρήσεις.

Μία άλλη, πιο απαισιόδοξη εξήγηση μπορεί να είναι ότι βρισκόμαστε στην αρχή εμφάνισης μίας αλυσίδας καταστροφικών συνεπειών λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Εξάλλου πρόσφατα γεγονότα όπως οι θύλακες μεθανίου και η κατάρρευση κρατήρων στη Σιβηρία δείχνουν πόσο απρόβλεπτα αλλάζουν οι συνθήκες στον Αρκτικό κύκλο. «Έμεινα έκπληκτος με αυτό που αντίκρισα», δήλωσε ο Μποξ. «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο όσο καιρό πραγματοποιώ παρατηρήσεις, αλλά ούτε και στο αρχείο», πρόσθεσε. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Μποξ, το 2014 το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία ήταν κατά 5,6 τοις εκατό πιο σκούρο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, προκαλώντας μία επιπρόσθετη απορρόφηση ενέργειας ισοδύναμη με τη διπλάσια ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αξίζει να σημειωθεί πως το 2014 είναι επίσης το έτος που σημειώθηκαν οι περισσότερες πυρκαγιές στον Αρκτικό κύκλο, από το 2000 όταν και ξεκίνησαν να τις παρακολουθούν μέσω δορυφορικών μετρήσεων. Επιπλέον τα τελευταία δύο χρόνια οι πυρκαγιές έχουν τη διπλάσια ένταση από ότι πριν από δέκα χρόνια, σύμφωνα με τις μετρήσεις του Μποξ.

Το επόμενο βήμα της έρευνας είναι να προσδιοριστεί ποιο ποσοστό της αιθάλης στον πάγο της Γροιλανδίας οφείλεται στις πυρκαγιές και ποιο σε άλλες πηγές όπως εκπομπές από εργοστάσια και χώμα που απελευθερώνεται μετά το λιώσιμο του χιονιού λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Φιλαδέλφεια:
Μυστήριο αποτελεί το πώς ένας σκύλος που εξαφανίστηκε από την Πενσυλβάνια βρέθηκε 3.000 μίλια μακριά σε ένα καταφύγιο ζώων στο Όρεγκον.   Ο επτάχρονος Γκίτζετ εξαφανίστηκε τον περασμένο Απρίλιο από το σπίτι του Πενσυλβάνια.    Πέντε μήνες αργότερα και μετά από τις αποτυχημένες προσπάθειες του ιδιοκτήτη του να τον βρει, ο σκύλος εντοπίστηκε να ζει σε ένα καταφύγιο ζώων στο Όρεγκον.   Ο Γκίτζετ βρέθηκε χάρη σε μικροτσίπ που διέθετε και που αποκάλυψε ότι ο ιδιοκτήτης του ζούσε κοντά στη Φιλαδέλφεια.   Παραμένει μυστήριο πώς ο σκύλος κατάφερε να φτάσει τόσο μακριά.   Τώρα το καταφύγιο ζώων και ο ιδιοκτήτης του Γκίτζετ ψάχνουν τρόπο να επιστρέψει ο σκύλος στο σπίτι του. Ο ιδιοκτήτης του δεν έχει τα χρήματα να ταξιδέψει μέχρι το Όρεγκον, ενώ το καταφύγιο ζώων δεν παρέχει τα έξοδα μεταφοράς του σκύλου.

Πηγή: news.in.gr

Τον πιο μικρό και ελαφρύ αλλά και ασυνήθιστο γαλαξία ανακάλυψαν αμερικανοί αστρονόμοι.

Ο «νάνος» γαλαξίας έχει στο κέντρο του μια τεράστια σε μέγεθος μαύρη τρύπα η μάζα της οποίας ισοδυναμεί με περίπου 21 εκατομμύρια Ήλιους, έναντι 4 εκατ. Ήλιων που είναι η μάζα της μικρότερης μαύρης τρύπας που βρίσκεται στον δικό μας πολύ μεγαλύτερο γαλαξία.

Σύμφωνα με τους ερευνητές με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας και φυσικής Ανίλ Σεθ του Πανεπιστημίου της Γιούτα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο "Nature", η ανακάλυψη αποτελεί άλλη μια ένδειξη ότι τελικά οι μαύρες τρύπες είναι πολύ πιο κοινές από ό,τι πιστευόταν ως τώρα.  

Οι ερευνητές,  μελέτησαν -με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ» της NASA και του οκτάμετρου οπτικού υπέρυθρου τηλεσκοπίου Gemini στο όρος Μάουνα Κέα της Χαβάης- τον σχετικά κοντινό και φωτεινό νάνο γαλαξία M60-UCD1, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 54 εκατ. ετών από τη Γη.

Ο μικρός γαλαξίας, που περιφέρεται δορυφορικά γύρω από τον πολύ μεγαλύτερο γαλαξία Μ60, έχει στο κέντρο του μια μαύρη τρύπα που καταλαμβάνει το 15 έως 18% περίπου της συνολικής μάζας του μικρού γαλαξία, ενώ στον δικό μας γαλαξία η μαύρη τρύπα του δεν ξεπερνά το 0,01% της συνολικής μάζας του. «Αυτό είναι άκρως εντυπωσιακό, με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας είναι 500 φορές μεγαλύτερος και πάνω από 1.000 φορές βαρύτερος από τον εν λόγω νάνο γαλαξία», δήλωσε ο Ανίλ Σεθ.

Πηγή: scacetelescope.com & Newpost

Η φωτογράφος Traer Scott είχε μια ιδέα. Να καταγράψει νυχτόβια ζώα, εκείνα δηλαδή τα ζώα που ζουν, κινούνται και τρέφονται μόλις πέσει το σκοτάδι.

Προηγουμένως η δημιουργός είχε στρέψει το φακό της σε νεογέννητα σκυλάκια και άγρια άλογα οπότε είχε μια ιδιαίτερη εξοικείωση με την πανίδα.

Τα νυκτόβια ζώα «έρχονται» σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη και αποτελούνται από ερπετά, θηλαστικά και έντομα. «Ένιωσα υπεύθυνη για τα ευπαθή και όμορφα αυτά μικρά πλάσματα που υπάρχουν στον κόσμο…», είπε σε δηλώσεις της στο Slate αναφερόμενη στο βιβλίο της «Nocturne».

Πριν από 12.800 χρόνια η Γη πέρασε μια «παγωμένη φάση», η οποία οδήγησε στην εξαφάνιση πολλών ειδών.

Το τι προκάλεσε, όμως, αυτό το φαινόμενο παρέμενε άγνωστο.

Μία θεωρία ήθελε η Γη να έχει χτυπηθεί από έναν κομήτη ή αστεροειδή. Νέα στοιχεία που προέκυψαν τώρα από μια νέα έρευνα υποστηρίζουν την άποψη αυτή.

Μελετώντας διάσπαρτους νανοκρυστάλλους (νανοδιαμάντια) σε όλη την Ευρώπη, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θεωρία της κοσμικής σύγκρουσης είναι σωστή.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σικάγο ισχυρίζονται ότι η «Νεότερη Δρυάς» (Younger Dryas) –όπως ονομάστηκε η κρύα περίοδος πριν από 12.800 χρόνια- ήταν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κοσμικής σύγκρουσης.

Η δραστική κλιματική αλλαγή συνέπεσε με την εξαφάνιση των μεγάλων θηλαστικών της Πλειστοκαίνου και οδήγησε σε σημαντικές μειώσεις των προϊστορικών ανθρώπινων πληθυσμών, συμπεριλαμβανομένου του τέλους του προϊστορικού πολιτισμού Clovis, αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της Daily Mail.

Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί- ήταν ένα στρώμα νανοδιαμαντιών (YD Boundary - YDB)τα οποία διασκορπίστηκαν σε έκταση μεγαλύτερη των 50 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων

Τα νανοδιαμάντια είναι τύποι διαμαντιών που προκύπτουν από εκρήξεις.

«Σε 11 χώρες του Βόρειου Ημισφαιρίου το στρώμα αυτό (YDB) περιέχει σημαντική ποσότητα νανοδιαμαντιών, που θα μπορούσαν να προέρχονται από μια τέτοιου είδους κοσμική σύγκρουση» εξήγησε ο καθηγητής James Kennett και οι συνεργάτες του.

Μικροσκοπικά νανοδιαμάντια, λιωμένο γυαλί, σφαιρίδια άνθρακα και άλλα υλικά υψηλών θερμοκρασιών υπάρχουν σε αφθονία σε όλο το YDB πεδίο, σε ένα λεπτό στρώμα που βρίσκεται σε βάθος μερικών μόνο μέτρων από την επιφάνεια της Γης.

Επειδή αυτά τα υλικά σχηματίστηκαν σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 2.200 βαθμών Κελσίου, το γεγονός ότι παραμένουν παρόντα τόσο ψηλά στην επιφάνεια της Γης υποδηλώνει, ότι κατά πάσα πιθανότητα δημιουργήθηκαν από ένα μεγάλο εξωγήινο αντικείμενο που συγκρούστηκε με τη Γη, όπως ένας αστεροειδής.

Πέρα από το γεγονός, ότι υποστηρίζει τη θεωρία της κοσμικής σύγκρουσης, η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει επιπλέον αποδείξεις για την απόρριψη άλλων υποθέσεων αναφορικά με το σχηματισμό αυτών των νανοκρυστάλλων, όπως οι δασικές πυρκαγιές και η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Βασιζόμενοι σε πολλαπλές αναλυτικές διαδικασίες, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι η πλειοψηφία των υλικών στην περιοχή YDB είναι νανοδιαμάντια και όχι κάποια άλλα είδη ορυκτών.

Η έρευνα με τίτλο «Nanodiamond-rich layer across three continents consistent with major cosmic impact» δημοσιεύτηκε στο Journal of Geology.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Αν είστε λάτρεις των μαγνητοσκοπημένων σκηνών από τις αποστολές στη Σελήνη θα έχετε παρατηρήσει ότι ανεξαιρέτως όλοι οι αστροναύτες που περπατούν στο έδαφος του δορυφόρου της Γης δυσκολεύονται να κρατήσουν την ισορροπία τους και συχνά πέφτουν. Η αιτία είναι γνωστή: η έλλειψη της βαρύτητας. Κανείς ωστόσο δεν ξέρει πώς ακριβώς αυτή επιδρά στην ανθρώπινη αίσθηση του χώρου. Με μια νέα μελέτη διεθνής ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι η μειωμένη βαρύτητα μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του «πάνω» και του «κάτω».

Η απώλεια αυτή, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, κυριολεκτικά «αναποδογυρίζει» το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. «Η αίσθηση του προσανατολισμού του εαυτού μας σε σχέση με τον κόσμο είναι σημαντική, όχι μόνο για την ισορροπία αλλά και για πολλές άλλες πλευρές της αντίληψής μας, όπως το να αναγνωρίζουμε πρόσωπα και αντικείμενα και να προβλέπουμε πώς τα αντικείμενα θα συμπεριφερθούν όταν τα αφήνουμε να πέσουν ή όταν τα πετάμε» εξήγησε σε δελτίο Τύπου ο Λόρενς Χάρις, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιορκ στο Τορόντο του Καναδά, εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Η παρερμηνεία τού προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" μπορεί να οδηγήσει σε αντιληπτικά σφάλματα και να απειλήσει την ισορροπία όταν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα λανθασμένο σημείο αναφοράς για να ισορροπήσει».
Πόση βαρύτητα είναι αρκετή;
Στα πειράματά τους οι επιστήμονες έβαλαν εθελοντές να «στροβιλιστούν» σε βαρυτικά πεδία με διαφορετική ισχύ μέσα σε έναν φυγοκεντρικό βραχίονα που τους παραχώρησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Για να «μετρήσουν» την επίδραση της βαρύτητας στην αντίληψη του «πάνω» χρησιμοποίησαν ένα ειδικό τεστ που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Γιορκ: ενώ υπόκειντο σε βαρυτικά πεδία διαφορετικής ισχύος, οι εθελοντές έβλεπαν εικόνες ενός τοπίου ή το γράμμα «p», το οποίο αντιλαμβάνονταν ως «p» ή ως «d» ανάλογα με το πού θεωρούσαν ότι βρίσκεται το «πάνω».
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PLoS One», έδειξε ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν τη σωστή αντίληψη τού πού βρίσκεται το «πάνω» όταν η βαρύτητα πέφτει σε επίπεδα χαμηλότερα από το 15% της βαρύτητας της Γης. Στη Σελήνη η βαρύτητα είναι ίση με το 17% της βαρύτητας της Γης αλλά παρ' όλα αυτά περπατώντας στο έδαφός της οι αστροναύτες έπεφταν συχνά. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό ίσως εξηγείται από τον συνδυασμό της έλλειψης βαρύτητας με το ασυνήθιστο περιβάλλον το οποίο τους έκανε να χάνουν τον προσανατολισμό τους, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν ανέφεραν κάτι τέτοιο.
Φιλικός για την ισορροπία ο Αρης
Με βάση τα ευρήματά τους οι επιστήμονες θεωρούν ότι η βαρύτητα του Αρη, η οποία είναι ίση με το 38% της βαρύτητας της Γης, δεν θα πρέπει να δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα ισορροπίας και προσανατολισμού στους αστροναύτες και επισκέπτες που θα πατήσουν μελλοντικά το έδαφός του. Το να γνωρίζουν πού βρίσκεται το «πάνω» θα βοηθήσει τους γήινους που θα βρεθούν στον Κόκκινο Πλανήτη να εκτιμήσουν τις κλίσεις των λόφων ή να στρίψουν σωστά κατά τις περιηγήσεις τους ενώ παράλληλα είναι καθοριστικό για την ασφάλειά τους.
«Αν ο εγκέφαλος δεν αισθάνεται αρκετή βαρύτητα ώστε να προσδιορίσει προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" οι αστροναύτες μπορεί να αποπροσανατολιστούν, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα, όπως το να γυρίσουν διακόπτες προς τη λάθος κατεύθυνση ή να κινηθούν με λάθος τρόπο σε περίπτωση κινδύνου» ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Γιορκ Μάικλ Τζένκινς, επίσης εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Επομένως είναι ζωτικής σημασίας να προσδιορίσουμε πώς δημιουργείται η αίσθηση της κατεύθυνσης του "πάνω" και πώς η βαρύτητα συμβάλλει σε αυτήν προτού ταξιδέψουμε σε περιβάλλοντα με επίπεδα βαρύτητας διαφορετικά από αυτά της Γης».

Πηγή: http://www.tovima.gr