Blog Archives

Άγρια ζώα πωλούνται σε...τιμή ευκαιρίας

29/11/2014

Η άγρια ζωή του πλανήτη πωλείται «σε τιμή ευκαιρίας» στον παγκόσμιο ιστό: ζωντανές τίγρεις, αρκούδες, ουρακοτάγκοι και χιμπατζήδες… βρίσκονται μερικά «κλικ» μακριά.

Για εκείνους που αναζητούν μια πιο «διαχειρίσιμη αγορά» υπάρχουν ακόμη βόες, κολιμπρί, δηλητηριώδη βατράχια κ.ά.
Το εμπόριο ζωικών προϊόντων είναι έντονο. Κυριαρχεί το ενδιαφέρον για ελεφαντόδοντο, αλλά για όσους ενδιαφέρονται υπάρχουν ακόμη χαλιά από πολικές αρκούδες, δόντια από λεοπαρδάλεις χιονιού και φλιτζάνια από κέρατα ρινόκερου.

Η έκταση που έχει λάβει αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο του «διαδικτυακού εμπορίου της άγριας ζωής» αποκαλύφθηκε πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο παρουσίασης της πιο ολοκληρωμένης ανάλυσης αγοράς, αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, που έχει δημοσιευτεί ποτέ, αναφέρει άρθρο της βρετανικής εφημερίδας The Guardian.

Το Διεθνές Ταμείο για την Ευημερία των Ζώων (IFAW) συνεργάστηκε με ειδικούς και ανέλυσε τις διαδικτυακές συναλλαγές σε 16 χώρες-στόχους, για χρονικό διάστημα έξι εβδομάδων, νωρίτερα φέτος.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν πάνω από 33.000 ζώα και αντικείμενα, συνολικής αξίας 11 εκατ. δολαρίων, τα οποία θα έπρεπε να προστατευθούν από διεθνείς νόμους.

Πολλές από τις διαδικτυακές αγγελίες που αναγνωρίστηκαν, ερευνώνται ήδη από τις αρμόδιες Αρχές, σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα.

«Καθώς η λαθροθηρία φτάνει σε ανησυχητικά επίπεδα, τα εγκλήματα που συντελούνται στον κυβερνοχώρο κατά της άγριας ζωής αποτελούν μια σοβαρή, σιωπηρή απειλή για τα απειλούμενα είδη, που επιτρέπουν στους εγκληματίες να συνεχίζουν τις αποτρόπαιες επιχειρήσεις τους ανώνυμα» σχολίασε ο πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του Ταμείου, Azzedine Downes.

Το ετήσιο κόστος από τα εγκλήματα κατά της άγριας ζωής εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 19 δισ. δολάρια, καθιστώντας το, το 4η πιο επικερδές παράνομο εμπόριο, μετά από αυτό των ναρκωτικών, πλαστών προϊόντων και της εμπορίας ανθρώπων.

Πηγή: www.newsbeast.gr

Υποβρύχιο ρομπότ «ρίχνει φως» στους θαλάσσιους παγετώνες της Ανταρκτικής

28/11/2014

Τους πρώτους λεπτομερείς τρισδιάστατους χάρτες των θαλάσσιων παγετώνων της Ανταρκτικής δημιούργησε ένα υποβρύχιο ρομπότ- αποκαλύπτοντας ότι το πάχος τους ίσως τελικά να είναι μεγαλύτερο από ό,τι αναμενόταν.

Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Geoscience και η μελέτη διεξήχθη στο πλαίσιο ενός ταξιδιού στις θάλασσες Weddell και Bellingshausen το 2010 και το Sea Ice Physics and Ecosystems eXperiment-II το 2012, υπό την αιγίδα του Australian Antarctic Division.

Όπως επεσήμανε ο Dr. Γκάι Ουίλιαμς, του Antarctic Climate and Ecosystems Cooperative Research Centre, κατά τη διάρκεια των δύο ταξιδιών οι ομάδες κάλυψαν περίπου 500.000 τετραγωνικά μέτρα και χαρτογράφησαν περίπου 10 παγετώνες, παρέχοντας «την πιο αναλυτική και τη μόνη υψηλής ανάλυσης τρισδιάστατη εικόνα της δομής των θαλάσσιων πάγων μέχρι τώρα».

Όπως και η επιφάνειά τους, το βυθισμένο κομμάτι των παγετώνων καλύπτεται συχνά από λόφους, κορυφές, πλαγιές κτλ. «Η τεχνολογία αυτή θα καλύψει τα κενά στα δεδομένα πάχους παγετώνων που συλλέγονται μέσω άλλων μεθόδων και θα βελτιώσει την κατανόησή μας όσον αφορά στον ρόλο της παραμόρφωσης πάγου στη διαμόρφωση της έκτασης του θαλάσσιου πάγου, καθώς και τη δυνατότητα αξιολόγησης των μοντέλων θαλασσίου πάγου και κλίματος».

Το μη επανδρωμένο σκάφος (AUV- Autonomous Underwater Vehicle- γνωστό ως SeaBED) που χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη αναπτύχθηκε από το Woods Hole Oceanographic Institution στις ΗΠΑ. Το σκάφος ήταν εξοπλισμένο με εξελιγμένο σόναρ το οποίο χαρτογραφούσε την εικόνα των παγετώνων καθώς κινούνταν από κάτω τους. «Επιχειρούσαμε σε βάθος 20-30 μέτρων κάτω από τον πάγο» διευκρινίζει ο Dr. Ουίλιαμς.To κίτρινο ρομπότ, μήκους περίπου δύο μέτρων και βάρους περίπου 200 κιλών, έχει σχεδιασμό δύο κυτών, ο οποίος του παρέχει αυξημένη σταθερότητα για φωτογραφικές έρευνες.

Στο πρόγραμμα συμμετείχαν επιστήμονες από τη Μ. Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία (Institute of Antarctic and Marine Science, Antarctic Climate and Ecosystems Cooperative Research Centre, Woods Hole Oceanographic Institution, British Antarctic Survey).

Μεγάλη μείωση του πληθυσμού των πολικών αρκούδων

25/11/2014

Η μείωση του πληθυσμού των αρκούδων δεν ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Η επιβίωση των αρκούδων και ιδίως των νεότερων ηλικιακά ζώων ήταν ιδιαίτερα δύσκολη κυρίως στο μέσο αυτής της περιόδου.

Ο πληθυσμός των πολικών αρκούδων στην Αλάσκα και το βόρειο Καναδά μειώθηκε κατά περίπου 40 τοις εκατό από το 2001 έως το 2010 σύμφωνα με νέα έρευνα της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Η τάση αυτή συμπίπτει με το λιώσιμο των πάγων στις ακτές αυτών των περιοχών κατά τους θερινούς μήνες της ίδιας περιόδου.

«Υποψιαζόμαστε πως ο κύριος λόγος της πληθυσμιακής πτώσης είναι η απουσία διαθέσιμης τροφής, λόγω του λιωσίματος των πάγων που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, μειώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο την πρόσβαση των αρκούδων σε φώκιες, την κύρια πηγή τροφής τους», δήλωσε ο Τζέφρι Μπρόμαγκιν, επικεφαλής της έρευνας.

Η μείωση του πληθυσμού των αρκούδων δεν ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Η επιβίωση των αρκούδων και ιδίως των νεότερων ηλικιακά ζώων ήταν ιδιαίτερα δύσκολη κυρίως στο μέσο αυτής της περιόδου. Ενδεικτικά από το 2004 ως το 2007 επιβίωσαν μόλις δύο από τις 80 μικρές αρκούδες που παρατηρούσαν οι ερευνητές.

Αργότερα την ίδια δεκαετία ο ρυθμός επιβίωσης βελτιώθηκε και ο πληθυσμός αυξήθηκε, καθώς παρά τη μείωση της παρουσίας των πάγων, λαμβάνουν χώρα φυσικές παρεκκλίσεις οι οποίες αυξάνουν τη διαθέσιμη τροφή. Ωστόσο αν συνεχιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη στο τέλος η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.

«Γνωρίζουμε πως οι πολικές αρκούδες εξαρτώνται από τους πάγους της θάλασσας, όπως άλλα είδη εξαρτώνται από δασικές εκτάσεις ή ορεινές περιοχές. Η διάσωση του είδους μπορεί να επιτευχθεί αν μειώσουμε άμεσα τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο Στίβεν Άμστραπ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Φωτογραφίες άγριων αλεπούδων που κόβουν την ανάσα στο χιονισμένο τοπίο της Ρωσίας

23/11/2014

greek version

english version

Στα κρύα βάθη της βορειοανατολικής περιοχής Chukotka της Ρωσίας, ο φωτογράφος Ivan Kislov με βάση του το Μαγκαντάν αποθανατίζει χρωματιστά σημάδια ζωής στο χιόνι μέσα από τις εικόνες άγριων αλεπούδων οι οποίες κόβουν την ανάσα. Ο Kislov, ο οποίος απολαμβάνει την πεζοπορία σε μακρινούς προορισμούς φωτογραφίζοντας την άγρια φύση μεταξύ των μεγάλων βαρδιών του ως μηχανικός ορυχείων, παρουσιάζει μια αξιοθαύμαστη εικόνα των αλεπούδων οι οποίες ζουν και κυνηγούν στην παγωμένη περιοχή.

Τα τριχωτά αντικείμενα της τέχνης του Kislov, τα οποία είναι τοποθετημένα στο απέραντο άδειο τοπίο, παρουσιάζουν μια υπέροχη προσωπικότητα και πνεύμα, ταυτόχρονα παιχνιδιάρικο, σκανδαλιάρικο, στοργικό και άγριο. Παρόλο που ο Kislov φωτογραφίζει άγρια ζώα όλων των ειδών, από ταράνδους, μέχρι αρκούδες και λύκους, αναφέρει ότι οι αλεπούδες είναι τα πιο πρόθυμα μοντέλα, λόγω της περιέργειάς τους και της τολμηρής τους φύσης. Αναφέρει «οι αλεπούδες είναι περίεργες και μπορεί να έρθουν πολύ κοντά, έτσι φωτογραφίζω με ευρεία γωνία και τηλεφακούς».

Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team

Πηγή: http://www.mymodernmet.com

Τα δελφίνια χρησιμοποιούν σφυρίγματα ως ονόματα

20/11/2014

Νοτιοαφρικάνοι ερευνητές ανακάλυψαν πως δελφίνια στις τοπικές ακτές χρησιμοποιούν μοναδικά σφυρίγματα ως ονόματα.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, που προηγουμένως είχε παρατηρηθεί μόνο σε δελφίνια σε αιχμαλωσία, ανοίγει νέους ορίζοντες στην κατανόηση του πώς επικοινωνούν τα ζώα μεταξύ τους και αν η ανθρώπινη παρουσία προκαλεί αλλαγές στη συμπεριφορά τους, δήλωσε η Τες Γκρίντλεϊ του Πανεπιστημίου της Πρετόρια, επικεφαλής της έρευνας.

Οι προηγούμενες έρευνες, οι οποίες είχαν γίνει σε δελφίνια που βρίσκονταν σε αιχμαλωσία ή που είχαν περιοριστεί κατά η διάρκεια των μελετών, είχαν δείξει πως κάθε ζώο έχει ένα συγκεκριμένο σφύριγμα το οποίο παρουσιάζει όποτε έρχεται σε επαφή με άλλες ομάδες δελφινιών, και το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται όταν απευθύνεται κάποιος σε αυτό, σε μια διαδικασία παρόμοια με την ανθρώπινη χρήση ονομάτων.

Ωστόσο η έρευνα της Γκρίντλεϊ είναι η πρώτη που δείχνει ότι και τα δύο είδη άγριων δελφινιών που βρίσκονται στη Νότια Αφρική και τη Ναμίμπια χρησιμοποιούν ένα τέτοιο σύστημα που βασίζεται σε διακεκριμένα ξεχωριστά σφυρίγματα.

Τα περισσότερα είδη δελφινιών βασίζονται σε μία ευρεία ποικιλία ήχων στην καθημερινή τους ζωή, χρησιμοποιώντας ήχους για την εύρεση τροφής και τον προσανατολισμό τους, αλλά και για να επικοινωνούν με άλλα δελφίνια. Επιπλέον επιδεικνύουν μεγάλη ικανότητα μάθησης και μίμησης νέων ήχων, σύμφωνα με αρκετές μελέτες. Η ικανότητα αυτή, που ονομάζεται εκμάθηση φωνητικής παραγωγής, αν και είναι κοινή μεταξύ πολλών πτηνών και φυσικά των ανθρώπων, κάνει τα δελφίνια ξεχωριστά στις τάξεις των θηλαστικών.

Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε «υδρόφωνα», δηλαδή μικρόφωνα κατάλληλα για υποβρύχια ηχογράφηση, για να συλλέξει 79 ώρες ηχογραφήσεων σφυριγμάτων-ονομάτων, μαζί με φωτογραφίες των δελφινιών που τις παρήγαγαν.

«Ανακαλύψαμε πως ο αριθμός των διαφορετικών σφυριγμάτων-ονομάτων αυξανόταν όταν οι ομάδες των δελφινιών ήταν μεγαλύτερες και όταν ήταν παρόντα μικρότερα σε ηλικία δελφίνια, κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς τα σφυρίγματα βοηθάνε να διατηρηθεί επαφή μεταξύ των ζώων, και κυρίως μεταξύ των μητέρων με τα παιδιά τους», εξήγησε η Γκρίντλεϊ.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/

Q&A: Τα ζωηρά χρώματα του φθινοπώρου

15/11/2014

0 Comments

Γιατί τα φύλλα αλλάζουν χρώμα το φθινόπωρο;

Τα δέντρα τρέφονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται φωτοσύνθεση. Κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης, μία χημική ένωση που ονομάζεται χλωροφύλλη μετατρέπει τον συνδυασμό του ηλιακού φωτός και του διοξειδίου του άνθρακα σε γλυκόζη και οξυγόνο. Η γλυκόζη τρέφει το φυτό, ενώ το οξυγόνο τροφοδοτεί την ατμόσφαιρά μας και επιτρέπει σε εμάς να αναπνέουμε. Η χλωροφύλλη είναι επίσης χρωστική και δίνει το πράσινο χρώμα στα φύλλα.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα φυτά χρησιμοποιούν την ηλιακή ακτινοβολία ως πηγή ενέργειας, είναι λογικό ότι τα φυτά και τα δέντρα παράγουν περισσότερη χλωροφύλλη κατά τη διάρκεια των ηλιόλουστων καλοκαιρινών ημερών. Οσο η ημέρα μικραίνει και η παραγωγή χλωροφύλλης πέφτει, τα φύλλα παράγουν όλο και λιγότερη χλωροφύλλη, οπότε τελικά χάνεται το πράσινο χρώμα τους και ξεσκεπάζεται το πραγματικό τους χρώμα, που είναι συνήθως κίτρινο, καφέ ή κόκκινο, ανάλογα με τη χρωστική που περιέχουν.

Τα κίτρινα οφείλονται σε χρωστικές της ομάδας των καροτενοειδών, τα κόκκινα των φλαβονοειδών, ενώ τα περισσότερα καφέ στις τανίνες. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, τα σάκχαρα που είναι αποθηκευμένα μέσα στα δέντρα βοηθούν να δημιουργηθούν μερικά από τα πιο ζωηρά φθινοπωρινά φυλλώματα. Τα σάκχαρα βοηθούν στην αύξηση της παραγωγής ενός φλαβονοειδούς που ονομάζεται ανθοκυανίνη, η οποία δίνει ένα έντονο κόκκινο χρώμα και η φωτεινότητά του εξαρτάται από την ποσότητα του ηλιακού φωτός που δέχεται. Ως αποτέλεσμα, όσο πιο ηλιόλουστο το φθινόπωρο, τόσο πιο ζωηρά τα χρώματα.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr

0 Comments

Διήμερη «βροχή» από πεφταστέρια

14/11/2014

1 Comment

Θα πέσουν 15-40 Λεοντίδες την ώρα

Άλλη μια «βροχή» από διάττοντες αστέρες, των Λεοντιδών, θα κορυφωθεί τα χαράματα της Δευτέρας 17 και της Τρίτης 18 Νοεμβρίου στο βόρειο ημισφαίριο, που περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Οι Λεοντίδες παραδοσιακά θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές. Πέρσι το θέαμα ήταν απογοητευτικό, επειδή συνέπεσε με την πανσέληνο, αλλά φέτος η λάμψη του μισογεμάτου φεγγαριού δεν θα είναι αρκετή για να «σβήσει» την πτώση των μετεώρων στον νυκτερινό ουρανό - εφ’ όσον βεβαίως δεν υπάρχουν σύννεφα.

Οι Λεοντίδες συνήθως δίνουν 15 έως 40 πεφταστέρια ανά ώρα, ενώ κάθε περίπου 33 χρόνια εμφανίζουν ένα περιοδικό αποκορύφωμα με εκατοντάδες μετέωρα την ώρα. Οι πιο θεαματικές χρονιές τους ήταν το 1833 και το 1966, όταν τα μετέωρα έφθασαν τις πολλές χιλιάδες ανά ώρα, ενώ η τελευταία «βροχή» συνέβη το 2001.

Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη Τέμπλ - Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1865 και κάθε Νοέμβριο διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης.

Όταν τα απομεινάρια του κομήτη, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου, συναντούν το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας σε ύψος 80 έως 130 χιλιομέτρων, αναφλέγονται λόγω της τριβής, σχηματίζοντας έτσι φωτεινές σφαίρες, τα «πεφταστέρια».

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/

1 Comment

Μυστήριο με χιλιάδες νεκρά ψάρια στον Ολυμπιακό Όρμο του Ρίο ντε Τζανέιρο

11/11/2014

Χιλιάδες νεκρά ψάρια έχουν αρχίσει μυστηριωδώς να ξεβράζονται στο μολυσμένο κόλπο του Ρίο ντε Τζανέιρο, που θα φιλοξενήσει τους αγώνες ιστιοπλοΐας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, και οι ειδικοί αδυνατούν να εξηγήσουν το λόγο.

Ο όρμος Γκουαναμπάρα αποτελεί εδώ και καιρό αντικείμενο ανησυχίας μεταξύ των αθλητών που θα αγωνιστούν στο Ρίο, λόγω των ανθρωπίνων λυμάτων που καταλήγουν στα ύδατά του. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) έχει εκφράσει την εμπιστοσύνη της ότι τα νερά θα είναι κατάλληλα για τη διεξαγωγή των Αγώνων. Ωστόσο η πρόσφατη εμφάνιση χιλιάδων νεκρών ψαριών, καθώς και η αποπνικτική δυσωδία της σήψης τους, έχει προκαλέσει ισχυρότερες αντιδράσεις, λιγότερο από δύο χρόνια μακριά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Οι δημοτικές αρχές αφαίρεσαν 20 τόνους νεκρά ψάρια του είδους σαμπάλο, από την ίδια οικογένεια με τις ρέγγες και τις σαρδέλες, καθώς και τέσσερις νεκρές θαλάσσιες χελώνες.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιο στοιχείο που να υποδηλώνει ότι η αιτία εμφάνισης του φαινομένου είναι η ρύπανση.

«Οι έλεγχοι έδειξαν ότι δεν πρόκειται για θέμα χημικής ή τοξικής ρύπανσης των υδάτων», δήλωσε ο ωκεανογράφος Ντέιβιντ Ζέε του Πανεπιστημίου του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ανάλυση του νερού από το Εθνικό Ινστιτούτο του Περιβάλλοντος δεν αποκάλυψε κάποιο τοξικό χημικό ή οποιαδήποτε ασυνήθιστη αλλαγή στο pH, την αλμυρότητα ή το ποσοστό οξυγόνου του νερού.

Ωστόσο σημαντική μερίδα του τοπικού πληθυσμού πιστεύει πως για το φαινόμενο ευθύνονται οι πετροχημικές δραστηριότητες του κρατικού πετρελαϊκού κολοσσού Petrobras, διαμαρτυρόμενοι για τη μυρωδιά, την αδυναμία κολύμβησης στα νερά και την πτώση της αλιείας.

Πέντε από τα ψάρια εστάλησαν στο τμήμα βιολογίας του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Ρίο ντε Τζανέιρο για περαιτέρω ανάλυση, ενώ μία άλλη δημοφιλής θεωρία είναι ότι για τα νεκρά ψάρια ευθύνεται η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού, καθώς τα σαμπάλο είναι πολύ ευαίσθητα στην παραμικρή έλλειψη οξυγόνου.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Ίχνη δεινοσαύρου θηλαστικού 118 εκατομμυρίων ετών ανακαλύφθηκαν στο Diamond Mine στην Αγκόλα

11/11/2014

greek version

english version

Μια διεθνής ομάδα παλαιοντολόγων, με επικεφαλής τον Marco Mazola από το Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας στην Πορτογαλία, ανακάλυψε σχεδόν 70 απολιθωμένα ίχνη δεινοσαύρου, προϊστορικά θηλαστικά και κροκόδειλους στο Diamond Mine Catoca στη βόρεια Αγκόλα.

Όλα τα ίχνη ανευρέθηκαν σε μια μικρή ιζηματογενή λεκάνη η οποία σχηματίστηκε από τον κρατήρα ενός σωλήνα κιμπερλίτη και χρονολογείται περίπου 118 εκατομμύρια χρόνια πριν (Πρώιμη Κρητιδική).

Τα σημαντικότερα από αυτά τα ευρήματα είναι αυτά των οποίων η μορφολογία αναλογεί στα ίχνη ενός μεγάλου θηλαστικού, στο μέγεθος ενός σημερινού ρακούν. Δεν υπάρχουν στοιχεία από οστά ή δόντια ενός τόσο μεγάλου θηλαστικού της Πρώιμης Κρητιδικής περιόδου από την Αφρική ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

"Το μέγεθος των ιχνών, οι διαστάσεις, τα ψηφιακά μήκη, μοιάζουν με αυτά του ichnogenus Ameghinichnus που αντιστοιχεί στα τέλη του Τριαδικού της Μέσης Προϊστορίας. Παρόλα αυτά το μέσο μήκος των 2.7 εκατοστών καθώς και το πλάτος των 3.2 εκατοστών υποδεικνύουν ότι ο δημιουργός των ιχνών ήταν τόσο μεγάλος όσο ένα σημερινό ρακούν, αναφέρει ο Marco Mazola μαζί με τους συνεργάτες του στην 74η Συνάντηση της Κοινότητας Παλαιοντολογίας Σπονδυλωτών."

"Συναρπαστικά μεγάλο για την εποχή του, μπορεί να συγκριθεί με το μέγεθος του Repenomamus, το μεγαλύτερο απολίθωμα θηλαστικού της Κρητιδικής Περιόδου, με συνολικό μήκος τα 68 εκατοστά. "

"Τα ίχνη είναι πολύ μεγάλα για να έχουν δημιουργηθεί από το Abelodon του Καμερούν της Πρώιμης Κρητιδικής Περιόδου ή από το gondwanathere της Τανζανίας."

Ακόμα ένα σημάδι από ίχνη αποδόθηκε σε έναν αρχαίο κροκόδειλο και έχει ένα ξεχωριστά γυρισμένο προς τα έξω αποτύπωμα.

Επιπλέον, 18 ίχνη δεινοσαύρου βρέθηκαν εκεί κοντά, ένα εκ των οποίων διατηρεί ακόμα την αίσθηση του δέρματος. Αυτά είναι τα πρώτα ίχνη δεινοσαύρου τα οποία ανακαλύφθηκαν στην Αγκόλα.

Για σχεδόν 8 μήνες το ορυχείο Catoca σταμάτησε να υποσκάπτει την περιοχή, έτσι ώστε να καταστήσει την έρευνα εφικτή.

Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team

Πηγή: http://www.sci-news.com

Απολίθωμα υποδεικνύει αμφίβιο ιχθυόσαυρο ως χαμένο εξελικτικό κρίκο

7/11/2014

Το πρώτο απολίθωμα ενός αμφίβιου ιχθυόσαυρου ανακαλύφθηκε στην Κίνα και φέρεται να καλύπτει ένα μακροχρόνιο κενό στην εξελικτική ιστορία, σύμφωνα με τη διεθνή ομάδα ερευνητών που το εξέτασε.

Οι ιχθυόσαυροι ήταν τεράστια θαλάσσια πλάσματα με σχήμα παρόμοιο με το δελφίνι, τα οποία έζησαν πριν από 250 έως 90 εκατομμύρια χρόνια. Οι παλαιοντολόγοι γνώριζαν εδώ και καιρό πως οι ιχθυόσαυροι ήταν απόγονοι παρομοίων χερσαίων ερπετών, αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάποιο απολίθωμα που να δείχνει το μεταβατικό πλάσμα που είχε την ικανότητα να ζει τόσο στο νερό όσο και έξω από αυτό.

Η ηλικία του απολιθώματος, το οποίο ανακαλύφθηκε στην επαρχία Ανχουί της Κίνας, υπολογίζεται στα 248 εκατομμύρια έτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της διεθνούς επιστημονικής ομάδας. Το απολίθωμα έχει μήκος περίπου 45 εκατοστά και δείχνει ένα ζώο με πλατιά και ευέλικτα πτερύγια, το οποίο θα ήταν ικανό να περπατάει στην ξηρά.

Αυτό αποτελεί το σημαντικότερο εύρημα, καθώς οι ιχθυόσαυροι που προσαρμόστηκαν στη ζωή στο νερό δε διέθεταν τέτοια πτερύγια, ενώ επιπλέον είχαν πιο μακρύ ρύγχος σε σχέση με το απολίθωμα. Επιπλέον, με βάση την ανατομία του απολιθώματος, ο αμφίβιος ιχθυόσαυρος δεν ήταν γρήγορος κολυμβητής και πιθανότατα περιφερόταν ψάχνοντας θηράματα όπως οι σημερινές γαρίδες.

Η ερευνητική ομάδα περιλαμβάνει επιστήμονες από το Γεωλογικό Μουσείο Ανχουί, την Ακαδημία Επιστημών της Κίνας, το Πανεπιστήμιο του Μιλάνο, το Μουσείο Φιλντ στο Σικάγο, το Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνια και το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Παραγωγή αιολικής ενέργειας στο βυθό της θάλασσας

6/11/2014

Οι ανεμογεννήτριες για την παραγωγή αιολικής ενέργειας έχουν δεχτεί κριτική για το θόρυβο και τους κινδύνους που προκαλούν στην τοπική πανίδα, ακόμα και για την εμφάνισή τους. Αυτοί οι παράγοντες οδήγησαν μεταξύ άλλων τη σκωτσέζικη εταιρεία MeyGen να σχεδιάσει το πρώτο σύστημα υποβρυχίων ανεμογεννητριών.

Οι υπεύθυνοι της εταιρείας ανακοίνωσαν πως το έργο θα κοστίσει 65 εκατομμύρια ευρώ και η εγκατάσταση των πρώτων ανεμογεννητριών θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τις βόρειες ακτές της χώρας, ενώ περισσότερες ανεμογεννήτριες αναμένεται να εγκατασταθούν τα επόμενα χρόνια.

Οι υποβρύχιες τουρμπίνες είναι λίγο μικρότερες σε μέγεθος σε σχέση με τις συνηθισμένες επίγειες ανεμογεννήτριες, όμως παράγουν παρόμοια ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας, περίπου ένα μεγαβάτ ετησίως, περιστρεφόμενες 12 με 14 φορές το λεπτό. Οι γεννήτριες θα τοποθετηθούν σε ρηχά νερά και σε απόσταση 160 μέτρων μεταξύ τους, επομένως θα είναι δυνατό να εγκατασταθούν με τη χρήση γερανών.

«Τα κόστη είναι υψηλότερα καθώς πρόκειται για μία ολοκαίνουρια τεχνολογία», δήλωσε ο Νταν Πήρσον, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.

Ο στόχος της εταιρείας είναι η νέα τεχνολογία να χρησιμοποιηθεί ως σημαντική πηγή πράσινης ενέργειας, καθώς πιστεύεται πως η αξιοποίηση των υδάτων της Σκωτίας μπορεί να καλύψει έως και το ένα τρίτο των ενεργειακών αναγκών της χώρας.

Συγκεκριμένα οι γεννήτριες θα παράγουν 398 μεγαβάτ έως το 2020, ενώ απώτερος στόχος είναι η εγκατάσταση 1.000 γεννητριών που θα παράγουν 1,6 γιγαβάτ ενέργειας, καλύπτοντας τις ανάγκες ενός εκατομμυρίου σπιτιών.

Πηγή: bbc.co.uk & http://www.naftemporiki.gr

Εμφάνιση ελαφιού με μεγάλους κυνόδοντες στο Αφγανιστάν μετά από 60 χρόνια

4/11/2014

Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά την τελευταία θέαση του ελαφιού του Κασμίρ, μία νέα μελέτη της οργάνωσης προστασίας άγριων ζώων Wildlife Conservation Society (WCS) επιβεβαιώνει ότι αυτό το παράξενο είδος ελαφιού, που διαθέτει μεγάλους κυνόδοντες να εξέχουν εμφανώς από το στόμα του, αποφεύγει ακόμα την ολική εξαφάνιση.

Τα ελάφια του Κασμίρ, όπως και τα άλλα έξι παρόμοια είδη που ζουν σε περιοχές της Ασίας, χρησιμοποιούν τους μεγάλους κυνόδοντές τους κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος για να επιτεθούν σε άλλα αρσενικά και εντυπωσιάσουν θηλυκά, αλλά όχι για να τραφούν.

Δυστυχώς τα ελάφια του είδους αποτελούν ιδιαίτερα ελκυστικό στόχο για τους λαθροκυνηγούς λόγω των αδένων όσφρησής τους, οι οποίοι αξίζουν από 20 έως και 45 χιλιάδες δολάρια το κιλό στη μαύρη αγορά. Το ελάφι του Κασμίρ χρησιμοποιείται για την παρασκευή παραδοσιακών φαρμάκων και αρωμάτων εδώ και αιώνες σε περιοχές της Ασίας. Η έντονη λαθροθηρία και η απώλεια των βιοτόπων του κατέστησαν το είδος σε μεγάλο κίνδυνο εξαφάνισης, καθώς η τελευταία φορά που μια επιστημονική ομάδα εντόπισε ένα τέτοιο ελάφι ήταν το 1948.

Σε ανακοίνωσή τους την περασμένη εβδομάδα, οι ερευνητές της WCS αναφέρουν πέντε διαφορετικές θεάσεις του ελαφιού. Συγκεκριμένα καταγράφηκε ένα αρσενικό ελάφι τρεις φορές στην ίδια περιοχή της επαρχίας Νουριστάν στα ανατολικά του Αφγανιστάν, ένα θηλυκό με ένα παιδί, καθώς και άλλο ένα θηλυκό, το οποίο μπορεί να ήταν το ίδιο ελάφι χωρίς το μικρό της. Ωστόσο οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα ελάφια ήταν δύσκολο να εντοπιστούν και να προσεγγιστούν, και δεν κατόρθωσαν να τα φωτογραφίσουν σε καμία από τις πέντε περιστάσεις.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Θα πέσουν 15-40 Λεοντίδες την ώρα

Αρχείο