Blog Archives

Ακριβής απόπειρα προσγείωσης πυραύλου σε θαλάσσια πλατφόρμα

19/12/2014

Η εταιρεία έχει ήδη επιδείξει δύο επιτυχείς «μαλακές» προσθαλασσώσεις, ωστόσο το νέο αυτό πείραμα είναι πολύ πιο προκλητικό.

Την προσγείωση ακριβείας ενός πυραύλου Falcon 9 σε μια ειδικά κατασκευασμένη θαλάσσια πλατφόρμα- γνωστή ως «autonomous spaceport drone ship»- σκοπεύει να προσπαθήσει την Παρασκευή η SpaceX του Έλον Μασκ, σε μια απόπειρα η οποία, εάν επιτύχει, θα αποτελέσει κομβικό σημείο στον τομέα των επαναχρησιμοποιούμενων διαστημικό σκαφών.

Η εταιρεία έχει ήδη επιδείξει δύο επιτυχείς «μαλακές» προσθαλασσώσεις, ωστόσο το νέο αυτό πείραμα είναι πολύ πιο προκλητικό. Η SpaceX αναγνωρίζει ότι οι πιθανότητες επιτυχίες είναι γύρω στο 50%, ωστόσο υπογραμμίζει πως είναι η πρώτη από μια σειρά δοκιμών που θα έχουν ως τελικό αποτέλεσμα έναν πλήρως επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο Falcon 9.

To αυτόνομο πλωτό διαστημοδρόμιο έχει διαστάσεις 100 x 30 μέτρα περίπου (300 επί 100 πόδια), με πτερύγια που επεκτείνουν το πλάτος τους στα 55 περίπου μέτρα. Η ακρίβεια προσγείωσης (για την ακρίβεια, προσνήωσης) που επιχειρείται είανι τα δέκα μέτρα.

Όπως υπογραμμίζει η SpaceX, ένας πλήρως και άμεσα επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος – κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν- θα αποτελέσει το κομβικής σημασίας επίτευγμα που θα μπορέσει να μειώσει δραματικά το κόστος της πρόσβασης στο Διάστημα. Αν και οι περισσότεροι πύραυλοι είναι σχεδιασμένοι να φλέγονται κατά την επανείσοδό τους, η εταιρεία κατασκευάζει πυραύλους για να είναι σε θέση να αντέξουν την επανείσοδο και να μπορούν να προσγειωθούν ξανά, έτσι ώστε να μπορούν να ανεφοδιαστούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Για το 2015 η SpaceX προγραμματίζει τουλάχιστον δώδεκα εκτοξεύσεις. «Δεδομένων αυτών που γνωρίζουμε σήμερα, θεωρούμε αρκετά πιθανό ότι μια από αυτές τις πτήσεις όχι απλά θα οδηγήσει σε προσγείωση ενός Falcon 9, αλλά θα είναι δυνατή και η επαναχρησιμοποίηση» σημειώνεται σχετικά στην ιστοσελίδα της SpaceX. Η εκτόξευση είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί από το Κέιπ Κανάβεραλ στη Φλόριντα.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Πιθανές ενδείξεις ζωής εντόπισε το Curiosity στον Άρη

17/12/2014

Τοπική αύξηση των συγκεντρώσεων μεθανίου εντόπισε το ρομποτικό όχημα Curiosity, μια ανακάλυψη που είναι πιθανόν να υποδηλώνει την ύπαρξη ζωντανών μικροοργανισμών στην περιοχή. Οι μετρήσεις προήλθαν από τον κρατήρα Γκέιλ στον Κόκκινο Πλανήτη, τον οποίο εξέτασε για δύο μήνες το ρομπότ. Έτσι, τα δεδομένα που προέκυψαν δείχνουν πως τα μέσα επίπεδα μεθανίου παρουσίασαν τοπική αύξηση κατά 1000%.

Η ανακάλυψη μπορεί να αποδειχθεί ιστορική, καθώς η παραγωγή μεθανίου θεωρείται ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά βιολογικής δραστηριότητας, τουλάχιστον με βάση τις μορφές ζωής που υπάρχουν στη Γη. Έτσι, είναι πιθανόν να σημαίνει πως στο παρελθόν, ή ακόμη και σήμερα, ο Κόκκινος Πλανήτης «φιλοξενούσε» έμβια όντα.

Από την άλλη πλευρά, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορεί να αποκλεισθεί πως οι εκπομπές οφείλονται σε διαφορετική αιτία, όπως για παράδειγμα σε κάποιο γεωλογικό φαινόμενο. «Είναι αδύνατον να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα, από μία απλή μέτρηση», δήλωσε στο σάιτ Space.com ο Πολ Μάχαφι, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου όπου περιγράφεται η ανακάλυψη και ερευνητής στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της ΝΑΣΑ.

«Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι να εκτιμήσουμε τα διάφορα πιθανά σενάρια. Ακόμη και αν υπάρχουν όντως μικρόβια στον Άρη, τα οποία παράγουν μεθάνιο, αυτή τη στιγμή πρόκειται απλώς για μία εικασία», συμπλήρωσε.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε online χθες στο σάιτ του περιοδικού Science. Εκτός από το παραπάνω εύρημα, σε αυτήν οι επιστήμονες αποκαλύπτουν πως τα ατμοσφαιρικά επίπεδα του μεθανίου στον Κόκκινο πλανήτη είναι περίπου 0,7 μέρη στο δισεκατομμύριο (ppb). Το νούμερο αυτό είναι μικρότερο από τις προηγούμενες εκτιμήσεις και υπολογισμούς, αρκετά όμως μεγαλύτερο από παλιότερες ανάλογες μετρήσεις του Curiosity.

Οι μετρήσεις αυτές είχαν δημοσιευθεί πέρυσι, υποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει ίχνος μεθανίου στην αρειανή ατμόσφαιρα. Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο για τη συγκέντρωση μεγαλύτερων αέριων δειγμάτων, έτσι ώστε τα καινούρια στοιχεία να είναι πιο αξιόπιστα.

Πέρυσι, η είδηση πως στον Άρη δεν υπάρχει καθόλου μεθάνιο είχε απογοητεύσει αρκετούς ερευνητές, καθώς φαινόταν να σημαίνει πως στον πλανήτη δεν υπάρχει κανενός είδους βιολογική δραστηριότητα. Η καινούρια έρευνα ωστόσο αναπτερώνει τις ελπίδες, αφού ίσως υποδεικνύει πως οι συνθήκες στον Άρη δεν ήταν τελικά τόσο «αφιλόξενες» για οποιαδήποτε μορφή ζωής.

Πηγή: naftemporiki.gr

Βροχή αστεριών την Κυριακή 14/12/2014

12/12/2014

Οι Διδυμίδες είναι ο βασιλιάς των διαττόντων αστέρων.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 14 Δεκεμβρίου θα κορυφωθεί η πτώση των Διδυμείδων, μίας εκ των θεαματικότερων βροχών διαττόντων αστέρων.

Οι Διδυμίδες, που συνήθως διαρκούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου, παράγουν, μαζί με τις Περσείδες του Αυγούστου ένα από τα δύο εντυπωσιακότερα φαινόμενα διαττόντων μέσα στο έτος, εφόσον βέβαια οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την παρατήρηση.

Μερικοί έχουν αποκαλέσει τις Διδυμίδες «βασιλιά» των διαττόντων, καθώς μπορούν να παράγουν έως 120 πολύ φωτεινά μετέωρα (πεφταστέρια) την ώρα, σε διάφορα σημεία στο νυχτερινό ουρανό και όχι σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Οι Διδυμίδες, που έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στα μέσα του 1800, έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται. Αντίθετα, όμως, με τις άλλες βροχές διαττόντων, δεν προέρχονται από την ουρά κάποιου κομήτη, αλλά από έναν μυστηριώδες αστεροειδή, τον «3200 Φαέθωνα», που ανακαλύφθηκε το 1983 από το δορυφόρο IRAS της NASA.

Πρόκειται για ένα σκοτεινό βραχώδες αντικείμενο, χωρίς «ουρά», που μερικοί αστρονόμοι θεωρούν «νεκρό» πια κομήτη, το οποίο όμως δεν αφήνει στο πέρασμα του αρκετή σκόνη για να δικαιολογήσει τη δημιουργία των διαττόντων. Οι επιστήμονες που έχουν μελετήσει τις τροχιές των μετεώρων των Διδυμίδων, πιστεύουν ότι μάλλον προέρχονται από μεγάλες ποσότητες υλικών που εκτινάχθηκαν από τον «3200 Φαέθωνα», όταν αυτός είχε πλησιάσει πολύ τον Ήλιο.

Ο «Φαέθων», μήκους περίπου πέντε χιλιομέτρων, ακολουθεί μια ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε 1,4 χρόνια τον φέρνει ανάμεσα στον Ερμή και στον Ήλιο, με συνέπεια, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα να «καίγεται» από την ηλιακή ακτινοβολία (πλησιάζει τον Ήλιο περισσότερο από κάθε άλλο γνωστό αστεροειδή) και έτσι να παράγει νέες εκροές σκόνης. Το ρεύμα αυτό προκαλεί τις Διδυμίδες, όταν τα μετέωρα εισέρχονται στη γήινη τροχιά και καίγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.

Άλλοι επιστήμονες αντιτείνουν ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να εξηγήσει τον μεγάλο αριθμό σωματιδίων σκόνης που πέφτουν στη Γη με την μορφή μετεώρων. Γι’ αυτό, θεωρούν ότι το μυστήριο της προέλευσης και δημιουργίας των Διδυμίδων δεν έχει ακόμα λυθεί οριστικά.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Αστρονόμοι έλυσαν ένα «διαστημικό μυστήριο»

10/12/2014

Έδωσαν μια εξήγηση στο γιατί υπάρχουν λιγότερα αστέρια απ’ ό,τι προέβλεπαν

Έδωσαν μια εξήγηση στο γιατί υπάρχουν λιγότερα αστέρια απ’ ό,τι προέβλεπαν

Μπορεί κάθε φορά που βγαίνετε εκτός πόλης και σηκώνετε το βλέμμα σας προς τον ουρανό να μαγεύεστε από το πόσα πολλά αστέρια αντικρίζουν τα μάτια σας, ωστόσο σύμφωνα με τους αστρονόμους δεν υπάρχουν αρκετά άστρα στο Σύμπαν.

Και τώρα γνωρίζουν γιατί.

Χάρη στο τηλεσκόπιο Hubble, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα μακρινό γαλαξία, στον οποίο η διαδικασία σχηματισμού των αστεριών οδηγεί την πρώτη ύλη για τη δημιουργία τους στο Διάστημα με ταχύτητα δύο εκατομμυρίων μιλίων την ώρα, επιβραδύνοντας τη μελλοντική παραγωγή αστεριών.

Οι επιστήμονες πιστεύουν, ότι η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο αριθμός των αστεριών στο διάστημα είναι μικρότερος από αυτόν που αναμενόταν.

Ο αστρονόμος Carl Sagan είχε πει, ότι υπάρχουν πιο πολλά άστρα στο σύμπαν απ’ ό,τι κόκκοι άμμου σε όλες τις παραλίες του κόσμου. Η εκτίμηση αυτή μάλιστα, αναθεωρήθηκε σχετικά πρόσφατα σε 10 αστέρια για κάθε κόκκο άμμου –ή περίπου 100 εξάκις εκατομμύρια αστέρια. Ωστόσο, ούτε αυτός ο αριθμός είναι ικανοποιητικός για τους σύγχρονους αστρονόμους, αναφέρει δημοσίευμα του Guardian.

«Γνωρίζουμε εδώ και περίπου 10-15 χρόνια, ότι δεν υπάρχουν τόσα πολλά άστρα στο σύμπαν, όσο πιστεύαμε» σχολίασε ο Dr James Geach από το πανεπιστήμιο του Χερτφορντσάιρ.

Τα αστέρια σχηματίζονται όταν νέφη αερίων ενώνονται με τη δύναμη της βαρύτητας. Προσομοιώσεις της διαδικασίας αυτής σε υπολογιστές πάντοτε υπερεκτιμούσαν τον αριθμό των αστεριών που μπορούν να παρατηρήσουν οι επιστήμονες. Πρέπει να υπάρχει διπλάσιος ή ακόμη και τριπλάσιος αριθμός άστρων στο νυχτερινό ουρανό και ο καθηγητής Geach και οι συνεργάτες του πιστεύουν τώρα, πως έχουν ανακαλύψει αυτό που έλειπε.

Οι επιστήμονες βρήκαν ένα μακρινό γαλαξία, γνωστό ως μια αστρική έκρηξη σε απόσταση 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, ο οποίος δημιουργεί άστρα 260 φορές σε σχέση με το δικό μας γαλαξία (Milky Way). Οι χείμαρροι ακτινοβολίας που δημιουργούνται από τα νεογέννητα ουράνια σώματα οδηγούν προς τα έξω τα υπολειπόμενα αέρια και καθώς αυτές οι πρώτες ύλες εξωθούνται στο διάστημα, επιβραδύνεται ο ρυθμός σχηματισμού των αστεριών και τελικά θα σταματήσει.

«Είμαστε μάρτυρες μιας επιθετικής λήξης του σχηματισμού νέων αστεριών» είπε χαρακτηριστικά ο Geach.

Είναι η πρώτη φορά που η διαδικασία αυτή καθοδηγείται αποκλειστικά από τη δράση της ίδιας της διαμόρφωσης των άστρων. Συνήθως σχετίζεται με τη δράση μιας ενεργού μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποδηλώνει την ύπαρξη μιας ενεργού μαύρης τρύπας στο γαλαξία αυτό.

Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Πιθανότατα άφθονη η εξωγήινη ζωή στον γαλαξία μας

8/12/2014

Αν και τα ηλιακά συστήματα στον Γαλαξία μας που είναι «φιλικά» στην ανάπτυξη ζωής ενδεχομένως φτάνουν τα μερικά δισεκατομμύρια, ο πλησιέστερος εξωγήινος πολιτισμός πιθανότατα βρίσκεται σε τόσο μεγάλη απόσταση από τη Γη που είναι πρακτικά αδύνατον να έρθουμε σε επαφή μαζί του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ο αστροβιολόγος Amri Wandel, επιχειρώντας να εκτιμήσει το ενδεχόμενο ύπαρξης νοήμονων μορφών ζωής πέρα από τον πλανήτη μας.

Αν και το άρθρο του επιστήμονα θα περιληφθεί σε έκδοση του περιοδικού International Journal of Astrobiology που θα διατεθεί στις αρχές της επόμενης χρονιάς, έχει προδημοσιευθεί online από τις 4 Δεκεμβρίου. Στην έρευνά του, ο Wandel βασίσθηκε στην εξίσωση Drake, η οποία διατυπώθηκε το 1961 και υπολογίζει την πιθανότητα να υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί στον Γαλαξία.

Μέχρι σήμερα, όμως, η εξίσωση είχε ένα σημαντικό μειονέκτημα, αφού για τις περισσότερες παραμέτρους της δεν λαμβάνονται υπόψη πραγματικά παρατηρησιακά δεδομένα για να καθορισθούν οι τιμές τους. Έτσι, ο αστροβιολόγος επιχείρησε να εκτιμήσει μια ακόμη παράμετρο, και πιο συγκεκριμένα το ποσοστό των πλανητών στον Γαλαξία μας, στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή.

Γι’ αυτό τον σκοπό, αξιοποίησε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, το οποίο εκτοξεύθηκε το 2009 με αποστολή να εντοπίσει εξωπλανήτες όπου οι συνθήκες είναι παρόμοιες με τη Γη, ώστε να μπορούν σε αυτούς να αναπτυχθεί ζωή. Με βάση τις παρατηρήσεις από το Kepler, οι υπολογισμοί του Wandel είναι αρκετά ενθαρρυντικοί, αφού έδειξαν πως ο αριθμός αυτών των πλανητών κυμαίνεται από αρκετά εκατομμύρια μέχρι μερικά δισεκατομμύρια.

Ωστόσο, όσο ενθουσιασμό δημιουργεί αυτό το νούμερο, άλλη τόση απαισιοδοξία δημιουργεί η εκτίμηση του αστροβιολόγου σχετικά με την απόστασή τους από τον «κόσμο» μας. Πιο συγκεκριμένα, η ανάλυση του Wandel δείχνει πως ο πλησιέστερος πλανήτης όπου όντως υπάρχει ζωή, ακόμη και στο επίπεδο εξέλιξης των μονοκύτταρων μικροοργανισμών, θα πρέπει να βρίσκεται 10-100 έτη φωτός μακριά.

Μάλιστα, στην περίπτωση των νοήμονων όντων, τα οποία θα έχουν αναπτύξει έναν προηγμένο πολιτισμό, οι εκτιμήσεις αυξάνουν ακόμη περισσότερο την απόσταση – η οποία στην καλύτερη περίπτωση είναι μερικές χιλιάδες έτη φωτός. Με δεδομένο ότι τα κάθε λογής τηλεπικοινωνιακά σήματα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, το συμπέρασμα αυτό σημαίνει πως θα χρειάζονταν μερικές χιλιάδες χρόνια για να έρθουμε σε «επαφή» μαζί τους.

Αν και με την έρευνα του Wandel γίνεται ένα βήμα ώστε η εξίσωση του Drake να γίνει πιο αντικειμενική στις εκτιμήσεις της, η αλήθεια είναι πως υπάρχουν ακόμη αρκετά «ανοικτά» ερωτηματικά, η απάντηση των οποίων θα μπορούσε να μικρύνει (ή και να μεγαλώσει) αυτή την απόσταση. Κατ’ αρχάς, για να καθορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συγκεκριμένη παράμετρο, ο αστροβιολόγος αξιοποίησε δεδομένα από το Kepler, κάνοντας ωστόσο την υπόθεση πως ζωή μπορεί να αναπτυχθεί μόνο σε πλανήτες που οι τροχιές τους ανήκουν στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή ούτε πολύ μακριά αλλά ούτε και υπερβολικά κοντά στον αστέρα τους. Μια υπόθεση που ίσως διαψευσθεί αν, για παράδειγμα, ανακαλυφθούν μικροοργανισμοί στην Ευρώπη ή τον Τιτάνα, τους δύο παγωμένους δορυφόρους του Κρόνου και του Δία αντίστοιχα.

Επιπλέον, η δουλειά του Wandel αφορά μία συγκεκριμένη παράμετρο, αφήνοντας όλες τις υπόλοιπες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις. Έτσι, π.χ. οι υπολογισμοί του δεν λένε τίποτα για το πόσο πιθανό είναι να έχει όντως αναπτυχθεί ζωή σε έναν «φιλόξενο» πλανήτη. Ένα νούμερο που αναμένεται να συγκεκριμενοποιηθεί περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες, όταν νέες διαστημικές αποστολές θα αρχίσουν να εξετάζουν δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες, ψάχνοντας στην ατμόσφαιρά τους για ενδείξεις βιολογικών δραστηριοτήτων.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Επιτυχημένη η εκτόξευση του Orion

5/12/2014

Εδώ και μερικά λετπά το διαστημικό όχημα Orion βρίσκεται σε τροχιά κίνηση με στόχο να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε σήμερα 5 Δεκέμβρίου 2014, στις 14:05 ώρα Ελλάδος- Κύπρου.

«Έξυπνη σκόνη» φέρνει επανάσταση στα διαστημικά τηλεσκόπια

5/12/2014

Το τηλεσκόπιο Hubble

Πάνω σε έναν νέο τύπο διαστημικού τηλεσκοπίου, που θα χρησιμοποιεί σμήνη από σωματίδια τα οποία θα απελευθερώνονται από ειδικό δοχείο και θα ελέγχονται μέσω λέιζερ, δουλεύουν επιστήμονες του Rochester Institute of Technology και του NASA Jet Propulsion Laboratory.

Aυτοί οι μικροσκοπικοί φακοί, που θα μπορούν να αιωρούνται, θα παρέχουν πλεονέκτημα σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σε σήμερα, όπως στα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, σύμφωνα με τον Γκρόβερ Σβαρτσλάντερ, επίκουρο καθηγητή του πανεπιστημίου. Ο Σβαρτσλάντερ συνεργάζεται με την ομάδα του JPL, της οποίας ηγείται ο Μάρκο Κουαντρέλι.

Η δεύτερη φάση του προγράμματος των «ουράνιων τόξων σε τροχιά» χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του Innovative Advanced Concepts Program της NASA. Το συγκεκριμένο project προσπαθεί να συνδυάσει τη διαστημική οπτική και την «έξυπνη σκόνη»- δηλαδή την τεχνολογία αυτόνομων ρομποτικών συστημάτων. Η εν λόγω σκόνη είναι φτιαγμένη από φωτο-πολυμερές (φωτοευαίσθητο πλαστικό), το οποίο καλύπτεται από μεταλλική επίστρωση.

«Ο σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ένα πολύ μεγάλο aperture τηλεσκόπιο στο Διάστημα, και αυτό είναι τυπικά πολύ ακριβό και δύσκολο να γίνει» αναφέρει σχετικά ο Σβαρτσλάντερ. «Δεν χρειάζεται να έχεις ένα τηλεσκόπιο συνεχούς μάζας για να κάνεις αστρονομία- μπορεί να διαμοιραστεί σε μεγάλη έκταση. Το concept που προτείνουμε θα ήταν ένας πολύ φθηνός, εύκολος τρόπος να επιτύχουμε μεγάλη κάλυψη- κάτι που δεν θα μπορούσες να κάνεις με προσέγγιση τύπου James Webb».

Ένας προσαρμοστικός αισθητήρας οπτικού imaging, αποτελούμενος από μικροσκοπικούς αιωρούμενους καθρέφτες θα μπορούσε να υποστηρίξει μεγάλης κλίμακας αποστολές της NASA και να οδηγήσει σε νέες τεχνολογίας στον τομέα. Σμήνη «έξυπνης σκόνης» τέτοιου είδους, σχηματίζοντας μεμονωμένους ή πολλαπλούς φακούς, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε μέγεθος, φτάνοντας διαμέτρους από μερικών δεκάδων μέχρι χιλιάδων χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με τον Σβαρτσλάντερ, η ανάλυση και λεπτομέρεια θα ήταν άνευ προηγουμένου, επιτρέποντας τον εντοπισμό ακόμη και νεφών σε εξωπλανήτες.

«Αυτό είναι πραγματικά επόμενης γενιάς» ανέφερε σχετικά. «Είναι 20, 30 χρόνια μακριά. Είμαστε στο πρώτο βήμα».

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/

WATCH LIVE: ORION Launch- Παρακολουθήστε ζωντανά: Εκτόξευση Ορίωνα

5/12/2014

Broadcast live streaming video on Ustream

WATCH LIVE THURSDAY: NASA Launching 1st Orion Spacecraft @ 7:04 am ET

NASA is webcasting a number of events this week leading up to Friday's (Dec. 5) historic first test flight of the agency's Orion space capsule. Watch live here, beginning Tuesday (Dec. 2) at 12 p.m. EST (17:00 GMT), courtesy of NASA TV.

Παρακολουθήστε ζωντανά, απευθείας από το κανάλι της NASA, την εκτόξευση του διαστημικού οχήματος Ορίων. Αυτό θα λάβει χώρα, την Παρασκευή, 05 Δεκεμβρίου, στις 7:05 (ΕΤ) - 14:05 ώρα Ελλάδος-Κύπρου.

Πηγή: http://www.nasa.gov & http://www.space.com/ & world wide web

Αναβλήθηκε η εκτόξευση του Orion της NASA

4/12/2014

Η ώρα εκτόξευσης έχει οριστεί για αύριο στις 7.05 (τοπική ώρα) και το αντίστοιχο «παράθυρο» θα διαρκέσει δύο ώρες και 39 λεπτά.

Αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για σήμερα εκτόξευση του διαστημοπλοίου Orion της NASA, εξαιτίας τεχνικού ζητήματος που προέκυψε στον πύραυλο Delta IV Heavy, το οποίο δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί μέχρι τη λήξη του «παραθύρου εκτόξευσης».

Όπως επισημαίνει η NASA, το επόμενο «παράθυρο» θα «ανοίξει» αύριο Παρασκευή. Η διαδικασία δεν ήταν χωρίς εμπόδια, καθώς, σύμφωνα με το BBC, η αντίστροφη μέτρηση χρειάστηκε να σταματήσει κάποιες φορές, εξαιτίας ενός σκάφους που πλησίασε πολύ κοντά, καθώς και λόγω ανέμων.

Η ώρα εκτόξευσης έχει οριστεί για αύριο στις 7.05 (τοπική ώρα) και το αντίστοιχο «παράθυρο» θα διαρκέσει δύο ώρες και 39 λεπτά.

Υπενθυμίζεται πως, δεδομένου ότι θα πρόκειται για την πρώτη του δοκιμαστική πτήση, δεν θα υπάρχει πλήρωμα.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Orion Prepared for December Flight Test

4/12/2014

Orion's journey to the pad for its first flight test began about two years ago, when the vehicle first arrived at the Neil Armstrong Operations and Checkout Building high bay at NASA's Kennedy Space Center in Florida. Inside this building, the Orion team of NASA and Lockheed Martin engineers and technicians spent countless hours and days building up the spacecraft, putting it through a series of tests, installing the heat shield, stacking it atop the service module, fueling it and installing the Launch Abort System. Then it made the trek to the Space Launch Complex 37 at Cape Canaveral Air Force Station.

Source: http://www.nasa.gov/ & https://www.youtube.com

Το μαγνητικό «αποτύπωμα» του Γαλαξία

3/12/2014

Εντυπωσιακές εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της ESA αποκαλύπτουν το μαγνητικό του πεδίο

Το μπλε χρώμα υποδεικνύει τις κρύες περιοχές του μαγνητικού πεδίου, ενώ οι κοκκινωπές περιοχές χαρακτηρίζονται από πιο υψηλές θερμοκρασίες

Λονδίνο
Το μαγνητικό αποτύπωμα του Γαλαξία μέσα από εντυπωσιακούς κυματισμούς, αποκαλύπτει η ESΑ με μια σειρά από εικόνες που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck.

Με αέρα που θα παρέπεμπε στους πίνακες του Βαν Γκογκ, οι εντυπωσιακές εικόνες βασίζονται σε παρατηρήσεις 1.500 ημερών του Planck με σκοπό την χαρτογράφηση της κατεύθυνσης του φωτός στον Γαλαξία.

Διαστρικό «ταξίδι» φωτός

Αν και οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να διακρίνουν απευθείας τα μαγνητικά πεδία, μπορούν παρόλα αυτά να βλέπουν πώς αυτά επηρεάζουν το φως που ανακλάται από τη διαστρική σκόνη, το οποίο πάλλεται και «ταξιδεύει» προς διάφορες κατευθύνσεις.

Όταν το φως πάλλεται προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, τότε λέμε ότι υπάρχει πόλωση. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, κατά τους ειδικούς, όταν το φως αντανακλάται από μια επιφάνεια όπως π.χ. έναν καθρέφτη ή τη θάλασσα. Για την απορρόφηση της πόλωσης του φωτός χρησιμοποιούνται ειδικά φίλτρα – παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται για παράδειγμα στα γυαλιά ηλίου μέσω των λεγόμενων πολωτικών φακών.

Στο Διάστημα, η ακτινοβολία που εκπέμπεται από άστρα, αέρια και κόκκους σκόνης μπορεί επίσης να εμφανίζει πόλωση προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Μετρώντας τα επίπεδα της πόλωσης του φωτός, οι αστρονόμοι είναι σε θέση με τη βοήθεια της Φυσικής να μελετούν τις διαδικασίες που τη δημιουργούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη και τις ιδιότητες του μαγνητικού πεδίου μέσα από το οποίο έχει ταξιδέψει το φως.

«Υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτήματα γύρω από το τι είναι το μαγνητικό πεδίο του γαλαξία μας» εξηγεί η καθηγήτρια Τζοάνα Ντάνκλει από το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Το πρόβλημα είναι ότι βρισκόμαστε μέσα στον Γαλαξία και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια τρισδιάστατη εικόνα του μαγνητικού πεδίου έχοντας την άποψη που λαμβάνουμε από τη Γη. Πολλές από τις πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι μπερδεμένες, ενώ η μετάφραση των δεδομένων που λαμβάνουμε γύρω από τον προσανατολισμό του φωτός που προέρχεται από τους διαστρικούς κόκκους σκόνης, ή τα ηλεκτρόνια, αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση».

Πηγή: http://www.tovima.gr

Ο «οδικός χάρτης» της NASA για το ταξίδι στον Άρη

3/12/2014

Τον «οδικό της χάρτη» για το ταξίδι στον Άρη, στον οποίο περιέχονται όλα όσα πρέπει να γίνουν για να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, παρουσιάζει η NASA συνοπτικά σε μία εικόνα.

Όπως επισημαίνει σχετικά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, σε εξέλιξη είναι η ανάπτυξη των δυνατοτήτων που απαιτούνται για την αποστολή αστροναυτών σε έναν αστεροειδή μέχρι το 2025 και στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Οι στόχοι αυτοί περιγράφονται στη NASA Authorization Act of 2010 και τη US National Space Policy (επίσης 2010).

Ο Άρης αποτελεί έναν σημαντικό προορισμό για την επιστήμη, καθώς και την εξερεύνηση μέσω ρομπότ και επανδρωμένων αποστολών, καθώς η Ανθρωπότητα επεκτείνει την παρουσία της στο Ηλιακό Σύστημα. Ο σχηματισμός και η εξέλιξή του είναι συγκρίσιμα με της Γης, κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της γνώσης σχετικά με την ιστορία και το μέλλον του πλανήτη.

Ο Κόκκινος Πλανήτης είχε συνθήκες που ευνοούσαν την ύπαρξη ζωής στο παρελθόν. Η μελλοντική εξερεύνηση θα μπορούσε να αποκαλύψει στοιχεία περί εξωγήινης ζωής, απαντώντας ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που έχουν απασχολήσει την Ανθρωπότητα: το αν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν.

Ρομποτικοί εξερευνητές μελετούν τον Άρη εδώ και άνω των 40 ετών. Το «μονοπάτι» της NASA για επανδρωμένες εξερευνητικές αποστολές ξεκινά σε χαμηλή τροχιά, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αστροναύτες στο εργαστήριο μελετούν τεχνολογίες και συστήματα επικοινωνίας που απαιτούνται για αποστολές στο βαθύ Διάστημα, καθώς και την επίδραση που έχουν στο σώμα τα μακροχρόνια διαστημικά ταξίδια.

Το επόμενο βήμα είναι φυσικά το βαθύ Διάστημα, με τη NASA να προχωρά σε αποστολή ρομποτικού σκάφους για την «αιχμαλώτιση» και την ανακατεύθυνση ενός αστεροειδούς ώστε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Αστροναύτες με το σκάφος Οrion θα εξερευνήσουν τον αστεροειδή τη δεκαετία του 2020, επιστρέφοντας στη Γη με δείγματα. Αυτό το εγχείρημα θα βοηθήσει στη δοκιμή νέων συστημάτων και δυνατοτήτων που θα χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο μιας αποστολής στον Άρη.

Ήδη ένας στόλος από ρομποτικά διαστημόπλοια και οχήματα βρίσκεται πάνω και γύρω από τον Άρη, «δραματικά αυξάνοντας τη γνώση μας σχετικά με τον Κόκκινο Πλανήτη και στρώνοντας τον δρόμο για μελλοντικούς ανθρώπους εξερευνητές», όπως αναφέρει η ΝΑSA. Επερχόμενες αποστολές όπως το Μars 2020 rover, με στόχο την αναζήτηση ενδείξεων περί αρχαίας ζωής, θα βοηθήσουν επίσης στην επίδειξη νέων τεχνολογιών που θα επέτρεπαν σε αστροναύτες να επιβιώσουν στον Κόκκινο Πλανήτη.

«Μηχανικοί και επιστήμονες σε όλη τη χώρα δουλεύουν σκληρά για να αναπτύξουν τις τεχνολογίες που οι αστροναύτες θα χρησιμοποιήσουν για να φτάσουν και να ζήσουν κάποια στιγμή στον Άρη και να γυρίσουν σπίτι με ασφάλεια από το επόμενο ‘μεγάλο βήμα για την Ανθρωπότητα’. Η NASA επίσης αποτελεί ηγέτη σε έναν Παγκόσμιο Οδικό Χάρτη Εξερεύνησης, δουλεύοντας με διεθνείς συνεργάτες και την αμερικανική εμπορική διαστημική βιομηχανία πάνω σε μια συντονισμένη επέκταση της ανθρώπινης παρουσίας στο Ηλιακό Σύστημα, με επανδρωμένες αποστολές στην επιφάνεια του Άρη ως στόχο» αναφέρεται σχετικά στην ιστοσελίδα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Δείγματα αστεροειδή πίσω στη Γη υπόσχεται η ιαπωνική αποστολή Hayabusa 2

3/12/2014

Με την εκτόξευση ενός πυραύλου H-2A από το ιαπωνικό Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα (Tanegashima), ξεκίνησε πριν από μερικές ώρες η διαστημική αποστολή Hayabusa 2, με στόχο τη συλλογή και τη μεταφορά πίσω στη Γη δειγμάτων από τον αστεροειδή 1999 JU3. Γι’ αυτό τον λόγο, το διαστημόπλοιο της αποστολής θα περιπλανηθεί για έξι χρόνια στο διάστημα ώστε, αφότου μελετήσει τον αστεροειδή και συλλέξει τα δείγματα, να επιστρέψει στον πλανήτη μας το 2020.

Αμέσως μετά τη «συνάντηση» με τον 1999 JU3, θα κινηθεί για 18 μήνες σε μικρή απόσταση από αυτόν, ώστε να τον μελετήσει με τα φασματόμετρα και τις κάμερες που διαθέτει. Παράλληλα, τέσσερα σκάφη που βρίσκονται πάνω στο διαστημόπλοιο θα προσεδαφισθούν στον αστεροειδή, για να πραγματοποιήσουν επιτόπιες αναλύσεις.

Το επόμενο και τελευταίο σκέλος της αποστολής είναι ακόμη πιο φιλόδοξο, αφού κατά τη διάρκειά του το διαστημόπλοιο θα χρησιμοποιήσει έναν εκρηκτικό μηχανισμό για να σχηματίσει έναν κρατήρα λίγων μέτρων. Πλησιάζοντας σε απόσταση λίγων εκατοστών, θα συλλέξει ένα μέρος από τα θραύσματα που θα δημιουργηθούν. Έτσι, μεταφέροντας αυτά τα θραύσματα πίσω στη Γη, οι επιστήμονες θα μπορούν να μελετήσουν τι βρίσκεται στο υπέδαφος του 1999 JU3.

Σύμφωνα με την ιαπωνική διαστημική υπηρεσία, το υλικό που θα συλλεχθεί δεν θα ξεπερνά το 1 γραμμάριο. Ωστόσο, θα είναι αρκετά για να δώσει σημαντικές πληροφορίες για το ηλιακό μας σύστημα, κι αυτό γιατί οι αστεροειδείς και οι κομήτες είναι ουσιαστικά ό,τι απέμεινε από τη δημιουργία του, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Παράλληλα, επίγειες παρατηρήσεις υποδεικνύουν πως στον 1999 JU3 υπάρχουν άφθονες οργανικές ενώσεις και νερό. Έτσι, η Hayabusa 2 ενδεχομένως προσφέρει ακόμη περισσόερες ενδείξεις για το κατά πόσο παρόμοιοι διαστημικοί βράχοι τροφοδότησαν με νερό και οργανικά υλικά τον πλανήτη μας.

Για τη σχεδίαση της Hayabusa 2, οι Ιάπωνες επιστήμονες αξιοποίησαν τα «μαθήματα» από την αρχική αποστολή Hayabusa, με την οποία τον Ιούνιο του 2010 έφτασαν στη Γη δείγματα από τον μικρό αστεροειδή Itokawa. Έτσι, δεν αναμένεται να παρουσιασθούν τα τεχνικά προβλήματα που είχε εμφανίσει εκείνο το διαστημόπλοιο, αφού το νέο διαστημικό σκάφος έχει ισχυρότερους κινητήρες, πιο προηγμένο τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό και καλύτερα εφεδρικά συστήματα.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Πρώτη έγχρωμη εικόνα από τον κομήτη του Rosetta

1/12/2014

Στις 15 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικής πρόκειται να παρουσιαστεί επίσημα η έγχρωμη φωτογραφία του κομήτη 67P

Ουάσινγκτον
Σχεδόν πέντε μήνες μετά την άφιξη της αποστολής Rosetta στον κομήτη 67P, και ενάμιση μήνα μετά την ιστορική προσεδάφιση του ρομπότ Philae, η πρώτη έγχρωμη εικόνα της σκονισμένης χιονόμπαλας βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Ερευνητές της αποστολής πρόκειται να παρουσιάσουν την εικόνα σε συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικής στις 15 Δεκεμβρίου, αναφέρουν λάτρεις της αστρονομίας στο δικτυακό τόπο Reddit. Η περίληψη της παρουσίασης και η εικόνα σε πλήρη ανάλυση είναι διαθέσιμες εδώ.

Μέχρι στιγμής η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δεν έχει παρουσιάσει έγχρωμες εικόνες από την κάμερα Osiris του Rosetta. Η δημοσιοποίηση της εικόνας δεν αποκλείεται τώρα να αναζωπυρώσει την διαμάχη για τα «μυστικά» δεδομένα της αποστολής, τα οποία οι ερευνητές θέλουν να κρατήσουν για τον εαυτό τους μέχρι να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα.

Νέα δεδομένα αποκαλύπτονται

Μέχρι σήμερα η υπηρεσία έχει δώσει στη δημοσιότητα εικόνες μόνο από την ασπρόμαυρη κάμερα πλοήγησης του Rosetta, η οποία προσφέρει πολύ χαμηλότερη ανάλυση.

H νέα εικόνα του Osiris φαίνεται θολή επειδή ο κομήτης κινούνταν ανάμεσα στις διαδοχικές εκθέσεις. Τα χρώματά της περιγράφονται ως πραγματικά, αυτό όμως απέχει από την πραγματικότητα. Στο ανθρώπινο μάτι, έχουν ξεκαθαρίσει οι επιστήμονες, ο κομήτης θα φαινόταν πιο μαύρος από κάρβουνο

Χρήστης του Reddit διαχώρισε τα κανάλια του κόκκινου, πράσινου και μπλε χρώματος και δημιούργησε αυτό το animation.

Η γερμανική κάμερα Osiris χρησιμοποιεί φίλτρα που βλέπουν σε 11 μήκη κύματος, ορισμένα πέρα από τις δυνατότητες της ανθρώπινης όρασης.

Όλα δείχνουν ότι η εικόνα συνδυάζει τα επιμέρους μήκη κύματος και έχει υποστεί επεξεργασία για να αναδείξει καλύτερα τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας.

Στο συνέδριο,«θα συζητηθεί η χρωματική ποικιλότητα της επιφάνειας του κομήτη και η σχέση της με την επιφανειακή μορφολογία και δραστηριότητα» λένε οι συντάκτες της μελέτης.

Σίγουρα πάντως η κάμερα Osiris μπορεί να συλλάβει εικόνες που πλησιάζουν τα πραγματικά χρώματα. Αυτό φαίνεται από το παραπάνω πορτρέτο του Άρη το οποίο μετέδωσε το Rosetta καθώς ταξίδευε προς τον τελικό προορισμό του.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Εντυπωσιακές εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της ESA αποκαλύπτουν το μαγνητικό του πεδίο

Αρχείο