Blog Archives

Δίδυμοι αστεροειδείς «χτύπησαν» τη σημερινή Σουηδία

31/10/2014

Μία από τις μεγαλύτερες κοσμικές καταστροφές πριν από 458 εκατ. χρόνια

Μία από τις μεγαλύτερες κοσμικές καταστροφές πριν από 458 εκατ. χρόνια
Οι κρατήρες από ένα «διπλό χτύπημα» αστεροειδών, το οποίο περιγράφεται ως «μία από τις μεγαλύτερες κοσμικές καταστροφές στην ιστορία του ηλιακού συστήματος» εντοπίστηκαν στη Σουηδία.

Το σπάνιο αυτό γεγονός συντελέστηκε πριν από 458 εκατ. χρόνια, ως αποτέλεσμα μιας ισχυρής σύγκρουσης στη ζώνη των αστεροειδών περίπου 12 εκατ. χρόνια νωρίτερα.

Η NASA ισχυρίζεται ότι αν ένας αστεροειδής βρισκόταν σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη, υπάρχει πιθανότητα 15% να «συνοδευόταν» και από κάποιον άλλον.

Η αρχαία αυτή κοσμική σύγκρουση, αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, σημειώθηκε όταν ένας τεράστιος αστεροειδής έσπασε, με αποτέλεσμα να σκορπιστούν τα γιγαντιαία κομμάτια του, τα οποία αργότερα διαπέρασαν την τροχιά της Γης.

Δύο από αυτά, όπως υποστηρίζει η έρευνα, έπεσαν σε ρηχές θάλασσες της σημερινής Σκανδιναβίας. Με την ανύψωση του φλοιού της Γης, τα «σημάδια» του γεγονότος αυτού εντοπίστηκαν στην κεντρική Σουηδία.

Ο κρατήρας 7,5 χιλιομέτρων Lockne βρίσκεται σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων νότια της πόλης Oestersund, ενώ ένας άλλος κρατήρας (700 μέτρα) βρίσκεται κοντά στην πόλη Malingen.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports και υποστηρίζει προηγούμενες υποψίες, ότι οι κρατήρες αυτοί είχαν προκληθεί από ένα εξαιρετικά σπάνιο «κοσμικό χτύπημα» αστεροειδών.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Jens Ormoe από το Κέντρο Αστροβιολογίας στη Μαδρίτη της Ισπανίας, αναφέρει ότι ο κρατήρας Lockne δημιουργήθηκε από ένα αντικείμενο μήκους 600 μέτρων, ενώ ο κρατήρας στην περιοχή Malingen «χτυπήθηκε» από ένα αντικείμενο μήκους 150 μέτρων.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Ο Λόρδος Μπέιλς στο "θρόνο" του Rosseta

30/10/2014

Εκπληκτική ταινία μικρού μήκους για την αποστολή της ESA με τον πρωταγωνιστή του Game of Thrones

Τον περασμένο Αυγουστο μετά από μια δεκαετία κυνηγιού το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Rosetta έφθασε στον προορισμό του, τον κομήτη τον 67/Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο, και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. Πρόκειται για μια ιστορική αποστολή αφού είναι η πρώτη φορά που θα μελετηθεί από κοντά και για μεγάλο χρονικό διάστημα ένας κομήτης. Το Rosetta αρχικά θα χαρτογραφήσει τον κομήτη και τον Νοέμβριο σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα στείλει πάνω στην επιφάνεια του μια συσκευή-εργαστήριο που θα συλλέγει δείγματα του εδάφους του κομήτη και θα τα αναλύει. Επίσης το Rosetta θα παρατηρεί και θα καταγράφει την πορεία του κομήτη και την αλληλεπίδραση του με τον Ηλιο.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) λίγο πριν το Rosetta στείλει στον κομήτη τη συσκευή-εργαστήριο ζήτησε από τον Πολωνό σκηνοθέτη Τομέκ Μπαζισνκί να φτιάξει μια ταινία μικρού μήκους για την αποστολή. Ο Μπαζινσκί που ήταν οποίος ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 2003 για την ταινία μικρού μήκους «Katedra» έφτιαξε μια ταινία επτά περίπου λεπτών. Στο Ambition («Φιλοδοξία»), όπως ονομάζεται η ταινία, πρωταγωνιστούν ο Άινταν Γκίλεν, γνωστός από το ρόλο του πανούργου Λόρδου Μπέιλις στο Game of Thrones, και η βρετανίδα ηθοποιός Άιλινγκ Φρανσιόσι.
Οι δύο ηθοποιοί υποδύονται έναν δάσκαλο και τη μαθήτριά του σε έναν μακρινό κόσμο, οι οποίοι συζητούν το ρόλο του νερού στην εμφάνιση της ζωής, αλλά και τη θεωρία που θέλει το νερό της Γης να προήλθε από κομήτες. Είναι μια θεωρία την οποία εξετάζει η φιλόδοξη αποστολή Rosetta.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Το «μάτι» του κυκλώνα

30/10/2014

Εντυπωσιακό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον Δία

Χιούστον
Ενα εντυπωσιακό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον Δία. Ενας από τους δορυφόρους του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ο Γανυμήδης, πέρασε μπροστά από την «κόκκινη κηλίδα», την μόνιμη σούπερ καταιγίδα που εξελίσσεται στο νότιο ημισφαίριο του Δία. Το πέρασμα του Γανυμήδη δημιούργησε μια εντυπωσιακή εικόνα με την κόκκινη κηλίδα να μοιάζει με ένα... μάτι.

Η καταιγίδα γίγας

Η «κόκκινη κηλίδα» είναι μια μόνιμη καταιγίδα, ένας αντικυκλώνας, που βρίσκεται 22 μοίρες νότια του ισημερινού του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος. Είναι τόσο μεγάλη ώστε θα μπορούσαν να «χωρέσουν» μέσα σε αυτή 2-3 πλανήτες σαν τη Γη. Στο τέλος του 19ου αιώνα η κηλίδα υπολογιζόταν ότι είχε διάμετρο σχεδόν 41.000 χιλιομέτρων. Οι παρατηρήσεις των Voyager 1 και 2 όταν πέρασαν κοντά από τον Δία το 1979 και το 1980 επέτρεψαν στους ειδικούς να μετρήσουν την διάμετρό της κηλίδας. Η κηλίδα είχε διάμετρο 22.500 χιλιομέτρων.

Ομάδα αμερικανών και ευρωπαίων επιστημόνων με επικεφαλής την Έιμι Σάιμον του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA μελέτησε νέες εικόνες της κηλίδας που κατέγραψε το Hubble. Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι η κηλίδα έχει πλέον διάμετρο σχεδόν 16.500 χιλιομέτρων αλλά και ότι είναι πιο στρογγυλή και όχι οβάλ. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η κηλίδα συρρικνώνεται κατά περίπου 1.000 χιλιόμετρα κάθε χρόνο χωρίς ωστόσο να μπορούν να δώσουν μια εξήγηση για αυτή την εξέλιξη.

Πηγή: http://www.nasa.gov & http://www.universetoday.com & http://www.tovima.gr

Συντριβή πυραύλου της NASA αμέσως μετά την εκτόξευση

29/10/2014

1 Comment

Έξι δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση του πυραύλου, που μετέφερε το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος «Cygnus», οι επιτελείς της NASA είδαν από τις οθόνες τους να εκρήγνυται και να διαλύεται σε μικρά κομμάτια.

Το σκάφος είχε προορισμό τον διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS) και το φορτίο ήταν προμήθειες συνολικού βάρους 2,2 τόνων.

Οι αρμόδιοι εμφανίζονται καθησυχαστικοί και επισήμαναν ότι το πλήρωμα του ISS δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα.

«Έχουμε μεριμνήσει για την προστασία του σταθμού σε μια τέτοια περίπτωση. Οι προμήθειες στον ΙSS επαρκούν για 4-6 μήνες σε περίπτωση που κανένα σκάφος δεν καταφέρει να φθάσει εκεί. Σήμερα οι προμήθειες, ακόμα και αν δεν υπάρξει άλλη αποστολή, επαρκούν μέχρι τον επόμενο χρόνο», ανέφερε ο Μάικ Σαφρεντίνι, επικεφαλής του προγράμματος της NASA για τον ΙSS.

Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε από το διαστημικό κέντρο Γουόλοπς Άιλαντ στη Βιρτζίνια, ενώ την έκρηξη κατέγραψαν με τα κινητά τους τηλέφωνα και οι θεατές που βρίσκονταν πάντως, σε απόσταση ασφαλείας.

Τα αίτια της συντριβής είναι ασαφή προς το παρόν, ενώ ζημιές έχει υποστεί και η βάση εκτόξευσης.

Πηγή: euronews.com

1 Comment

Eκτόξευση του πυραύλου Antares και του διαστημοπλοίου Cygnus από το Wallops Flight Facility στην Βιρτζίνια

28/10/2014

Στην Orbital Sciences μετρούν αντίστροφα για μια δεύτερη προσπάθεια εκτόξευσης του πυραύλου Antares και του διαστημοπλοίου Cygnus από το Wallops Flight Facility στην Βιρτζίνια απόψε, αφού μία βάρκα ανέβαλε την εκτόξευση της Δευτέρας. Η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για τις 18:22 τοπική ώρα (22:22GMT) και μπορείτε να το παρακολουθήσετε ζωντανά στο παρακάτω παράθυρο. Η ζωντανή αναμετάδοση της NASA ξεκινά στις 17:30 τοπική ώρα (21:30 GMT).

Η εκτόξευση του πυραύλου Antares η οποία ήταν προγραμματισμένη για τη Δευτέρα σηματοδοτεί την τρίτη επίσημη αποστολή φορτίου για τον Εθνικό Σταθμό της NASA με συμβόλαιο 1.9 εκατομμυρίου δολαρίων, το οποίο συμπεριλαμβάνει 8 ολοκληρωμένες αποστολές. Η αποστολή, η οποία ονομάζεται Orb-3 θα εκτοξεύσει το ρομποτικό διαστημόπλοιο Cygnus, το οποίο επίσης δημιουργήθηκε από την Orbital Sciences, το οποίο είναι γεμάτο με 5000 λίμπρες από φαγητό, νερό, πειράματα και άλλους μηχανισμούς για τους αστροναύτες οι οποίοι αυτή τη στιγμή πάνω στο διαστημόπλοιο στον διαστημικό σταθμό.

Το διαστημόπλοιο υπολογίζεται να φτάσει στο σταθμό στις 2 Νοεμβρίου.

Broadcast live streaming video on Ustream

Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team

Πηγή: http://www.space.com

Επιστήμονες δηλώνουν ότι το διαστημόπλοιο Cassini δέχτηκε σοκ 200 βολτ από δορυφόρο της Σελήνης κοντά στον Κρόνο, το 2005

28/10/2014

greek version

english version

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2005 το διαστημόπλοιο Cassini της NASA και της ESA δέχτηκε ηλεκτρικό σοκ 200 βολτ από την ηλεκτροστατικά φορτισμένη επιφάνεια του δορυφόρου Hyperion, παρόλο το γεγονός ότι τα αντικείμενα βρίσκονταν πάνω από 2000 χιλιόμετρα μακριά, δηλώνει μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Tom Nordheim από το University College του Λονδίνου, στη Βρετανία. Τα ευρήματα αντιπροσωπεύουν την πρώτη πιστοποιημένη ανίχνευση φορτισμένης επιφάνειας σε άλλο αντικείμενο εκτός από τη Σελήνη, παρόλο που προβλέπεται να συμβεί σε πολλά διαφορετικά σώματα, συμπεριλαμβανομένων αστεροειδών και κομητών.

Εικόνα που απεικονίζει τον Hyperion παρμένη από το Cassini στις 26 Σεπτεμβρίου του 2005. Image credit: NASA / JPL / SSI / Gordan Ugarkovic.

Ο Hyperion είναι ένας δορυφόρος του Κρόνου, με παράξενο σχήμα, με διαστάσεις 180*133*103 χιλιόμετρα και μέση ακτίνα 133 χιλιομέτρων. Έχει μια περίεργη όψη σφουγγαριού εξαιτίας του πορώδους εσωτερικού του.

Η κοντινότερη πτήση του διαστημοπλοίου Cassini συνέβη στις 26 Σεπτεμβρίου το 2005, όταν το διαστημόπλοιο πέρασε 520 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της σελήνης.

Περίπου 6 λεπτά πριν από αυτή την κοντινή προσέγγιση, το Cassini Plasma Spectrometer ανίχνευσε μια δέσμη ηλεκτρονίων, προερχόμενα από την επιφάνεια της σελήνης.

Την ίδια στιγμή το Cassini’s Radio and Plasma Instrument ανίχνευσε έντονη διακύμανση κυμάτων πλάσματος, η οποία είχε προκληθεί από τη δέσμη ηλεκτρονίων.

Τη δεδομένη στιγμή, η ομάδα του προγράμματος του Cassini, συνειδητοποίησε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε, αλλά τα στοιχεία της φόρτισης του Hyperion έγιναν ξεκάθαρα όταν ο Tom Nordheim και οι συνεργάτες του επανεξέτασαν δεδομένα από προηγούμενες προσεγγίσεις καθώς μελετούσαν τη συσχέτιση ανάμεσα στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου και πολλά από τα παγωμένα του φεγγάρια.

Η έρευνά τους η οποία δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό Geophysical Research Letters, αναφέρει ότι το Cassini ήταν ελάχιστα μαγνητικά συνδεδεμένο με την επιφάνεια του Hyperion, γεγονός που του επέτρεψε να πιαστεί από μία δέσμη αρνητικά φορτισμένων σωματιδίων προερχόμενων από την ηλεκτρικά φορτισμένη επιφάνεια της σελήνης.

Ο στατικός ηλεκτρισμός είναι γνωστός ως ένας σημαντικός παράγοντας στη σκονισμένη και άνευ αέρα Σελήνη, αλλά τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη επιφάνειας φορτισμένης σε άλλα αντικείμενα, παρέμεναν απατηλά έως τώρα.

«Η επιφάνεια του Hyperion φορτίζεται όταν εκτίθεται σε υπεριώδες φως από τον Ήλιο και το πλάσμα, το οποίο περιέχει φορτισμένα σωματίδια στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου-η αόρατη, κινητή φυσαλίδα η οποία δημιουργείται από τα εσωτερικά μαγνητικά πεδία του πλανήτη», εξηγεί ο Tom Nordheim.

«Η μεγάλη διαφορά ενδεχομένων ανάμεσα στην επιφάνεια και στο διαστημόπλοιο καταλήγουν σε ένα ρεύμα ηλεκτρονίων, τα οποία ξεκινούν από το Hyperion και επιταχύνουν προς το Cassini», συμπληρώνει.
«Ήταν λες και το Cassini δεχόταν ένα ηλεκτρικό σοκ 200 βολτ από το Hyperion, παρόλο το γεγονός ότι βρίσκονταν 2000 χιλιόμετρα μακριά το ένα από το άλλο τη συγκεκριμένη στιγμή. Η ευθυγράμμιση μεταξύ των δύο, ήταν ότι χρειαζόμασταν για να αναλύσουμε αυτό το σχετικά ασυνήθιστο γεγονός. Εάν το Cassini βρισκόταν σε διαφορετική τοποθεσία κατά τη διάρκεια της προσέγγισης, τότε η δέσμη ηλεκτρονίων δε θα ανιχνευόταν».

Παρόλο που οι υπεύθυνοι της αποστολής Cassini δεν ανακάλυψαν σημάδια που αποδεικνύουν ότι η δέσμη ηλεκτρονίων από το Hyperion προκάλεσε ζημιές στο διαστημόπλοιο, ισχυρά ηλεκτρικά φορτισμένα αποτελέσματα θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι πρόκειται για κίνδυνο προς μελλοντικούς ρομποτικούς, ή και ανθρώπους εξερευνητές, σε πλανητικά αντικείμενα χωρίς ατμόσφαιρες, όπου θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το ενδεχόμενο για ισχυρές ηλεκτροστατικές εκκενώσεις.

Left: predicted surface potential versus solar zenith angle for Hyperion (red), and for Tethys, Dione, and Rhea, for comparison. Right: Cassini orbiter remotely detected a strongly negative surface potential (minus 200 volts) on Hyperion, consistent with the predicted electrostatic charge in regions near the moon’s terminator – the day-night boundary. Image credit: T. A. Nordheim et al.

Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team

Πηγή: http://www.sci-news.com

Αστρονόμοι αποθανατίζουν τα πρώτα στοιχεία πύρινης βολίδας από αστέρι «nova»

27/10/2014

greek version

english version

Ερευνητές αποκαλύπτουν ότι το αστέρι “nova” βρισκόταν περίπου 14.800 έτη φωτός από τον ήλιο, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι η έκρηξη η οποία παρακολουθήθηκε πέρσι τον Αύγουστο, στην πραγματικότητα συνέβη 15.000 χρόνια πριν.

Μια ομάδα ερευνητών απαθανάτισε τις πρώτες εικόνες θερμοπυρηνικής βολίδας προερχόμενης από ένα αστέρι “nova”, επιτρέποντάς τους να ακολουθήσουν την τροχιά της έκρηξης, καθώς εξαπλωνόταν.
Το αστέρι ανιχνεύθηκε πέρσι στον αστερισμό Δελφίνιου (Delphinus), από το αμερικανικό τηλεσκόπιο Chara Array, το οποίο λειτουργεί με υπέρυθρη ακτινοβολία, στις Η.Π.Α.

Ερευνητές από 17 ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ, καθώς και το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, ανέλυσαν τα αποτελέσματα της έρευνας.
Αποκαλύπτεται με «πρωτοφανή διαύγεια» πώς η πύρινη μπάλα εξελίσσεται καθώς η τροφοδοσία αέριου καυσίμου επεκτείνεται και ψύχεται, αναφέρει ο καθηγητής Peter Tuthill, ένας από τους συντάκτες της έρευνας.

«Δεν είχαμε τη δυνατότητα να γίνουμε μάρτυρες τέτοιας εξαίσιας μεγέθυνσης, ή εικόνων υψηλής ανάλυσης, μέχρι πρόσφατα, όταν ξεκινήσαμε την κατασκευή αυτών των ισχυρών τηλεσκοπίων Array», σημειώνει ο Tuthill, για το ινστιτούτο Αστρονομίας, του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ.
«Αυτού του είδους οι εκρήξεις είναι ένα σχετικά ασυνήθιστα φαινόμενα και προκαλούνται από ένα λευκό αστέρι «νάνο» και αποτελεί καμένο απομεινάρι κάποιου άλλου αστεριού, το οποίο αποτελείτο από πυκνή ύλη-του οποίου ένα κουταλάκι από αυτό το υλικό ζυγίζει τόνους.

«Το λευκό αστέρι-«νάνος» μπορεί να συγκριθεί με ένα κουνούπι το οποίο περιτριγυρίζει το γειτονικό αστέρι, καθώς σιγά σιγά απορροφά υδρογόνο από αυτό μέσα από ένα μικρό καλαμάκι βαρύτητας».
Αυτό δημιούργησε έναν ωκεανό υδρογόνου, του οποίου η επιφάνεια έχει μερικά μέτρα πάχος, όπως δηλώνει ο Tuthill, με πίεση στη βάση του, η οποία τελικά φτάνει σε μια κρίσιμη μάζα θέτοντας σε ισχύ μια πυρηνική έκρηξη, η λεγόμενη “nova”.

«Παίρνεις μια πύρινη μπάλα, η οποία μοιάζει με βόμβα υδρογόνου που διαδίδεται εξωτερικά», αναφέρει ο καθηγητής.

Εκτός από την τεράστια έκρηξη, ο «λευκός νάνος» δραπετεύει σχεδόν άθικτος και συνεχίζει τον κύκλο του γύρο από το άλλο άστρο, συσσωρεύοντας ακόμα περισσότερη ύλη, έτσι ώστε ο κύκλος να επαναληφθεί.
Μετρώντας την εξάπλωση της έκρηξης, κατέστη δυνατό για τους ερευνητές να καθορίσουν ότι το nova βρισκόταν 14.800 έτη φωτός μακριά από τον ήλιο, που σημαίνει ότι η έκρηξη η οποία παρατηρήθηκε πέρσι τον Αύγουστο, στην πραγματικότητα συνέβη 15.000 χρόνια πριν.

Η τελευταία μέτρηση έλαβε χώρα 43 μέρες μετά την έκρηξη, όπου το nova διεύρυνε περίπου 20 πτυχές, με ταχύτητα μεγαλύτερη των 600 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αποτέλεσμα έρευνας η οποία έγινε από την αστρονόμο Gail Schaefer από το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Georgia.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο διεθνές ακαδημαϊκό περιοδικό, Nature on Monday.

Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team

Πηγή: http://www.theguardian.com

Μυστηριώδες νέφος στον Τιτάνα

27/10/2014

Βρίσκεται στο Βόρειο Πόλο του δορυφόρου και αποτελείται από πάγο μεθανίου

Χιούστον

Η NASA ανακοίνωσε ότι το διαστημικό σκάφος Cassini που μελετά εδώ και μια δεκαετία το σύστημα του Κρόνου εντόπισε στον μεγαλύτερο και πιο ενεργό γεωλογικά δορυφόρο του, τον Τιτάνα, ένα μυστηριώδες νέφος. Το νέφος αυτό βρίσκεται στο Βόρειο Πόλο του Τιτάνα και σύμφωνα με τη NASA αποτελείται από πάγο μεθανίου. Το ενδιαφέρον είναι ότι το νέφος αυτό έχει πολλές ομοιότητες με νέφη που σχηματίζονται πάνω στους πόλους της Γης γεγονός που ενισχύει αυτό που υποστηρίζουν οι ειδικοί ότι ο Τιτάνας προσομοιάζει γεωλογικά τις συνθήκες που υπήρχαν στη Γη όταν αυτή βρισκόταν στη βρεφική της ηλικία. Για αυτό και η μελέτη του Τιτάνα προσφέρει από τη μια πλευρά σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη της Γης και επιτρέπει από την άλλη πλευρά στους επιστήμονες να κάνουν προβλέψεις με αυξημένες πιθανότητες να αποδειχθούν σωστές για το μέλλον του Τιτάνα.

Πηγή: http://www.tovima.gr/

Φωτοστέφανο ζωής περιβάλλει γερασμένο γαλαξία

26/10/2014

Ουάσινγκτον:
Μια νέα υπέρυθρη εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer αποκαλύπτει τις ιδιαιτερότητες του NGC 1291, ενός γερασμένου γαλαξία ηλικίας 12 δισεκατομμυρίων ετών, ο οποίος περιέργως συνεχίζει να παράγει άστρα.

Στην εικόνα που δημοσιοποίησε η NASA, ένας δακτύλιος διακρίνεται να περιβάλλει τον γαλαξία -είναι μια ζώνη στην οποία ανάβουν νέα άστρα και αναγκάζουν τη σκόνη γύρω τους να λάμπει στο φάσμα του υπέρυθρου.

Στο εσωτερικό του γαλαξία, το διαθέσιμο υδρογόνο έχει πια εξαντληθεί και κάθε διαδικασία αστρογένεσης έχει σταματήσει.

Η περιοχή αυτή εκπέμπει ακτινοβολία σε μικρότερα μήκη κύματος, τα οποία εμφανίζονται με γαλάζιο χρώμα.

Το κόκκινο χρώμα του εξωτερικού δακτύλιου είναι επίσης τεχνητό -επιλέχθηκε για να τονίζει τα μεγαλύτερα μήκη κύματος της υπέρυθρης ακτινοβολίας.

Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο NGC 1291 απέχει μόλις 33 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ηριδανού.

Πηγή: news.in.gr

Δοκιμάζουν την πρώτη κατοικία ανθρώπων στον Αρη

26/10/2014

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τα σχέδια της πρώτης βάσης που θέλει να εγκαταστήσει στον Κόκκινο Πλανήτη

Χιούστον
Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τα σχέδια αλλά και κάποιες εικόνες της πρώτης βάσης που θέλει να εγκαταστήσει στον Αρη για να ζήσουν εκεί τα μέλη των επανδρωμένων αποστολών στο Κόκκινο Πλανήτη. Πρόκειται για ένα θόλο δύο επιπέδων με. Στο ένα επίπεδο θα υπάρχουν τα εργαστήρια, οι χώροι εργασίας, οι αποθήκες εξοπλισμού και τροφίμων, η κουζίνα, η τραπεζαρία, γυμναστήριο και το μπάνιο και στο άλλο επίπεδο τα υπνοδωμάτια. Η βάση είναι σχεδιασμένη για να κατοικούν εκεί έξι άτομα.

Το πρόγραμμα

Μάλιστα η NASA έχει στήσει μια τέτοια βάση στην πλαγιά ενός ηφαιστείου στη Χαβάη σε ένα περιβάλλον που προσομοιάζει αυτό του Αρη. Το πρόγραμμα ονομάζεται HI-SEAS και σε αυτό προσομοιάζεται μια επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη. Στη βάση της Χαβάης εισέρχονται οι αστροναύτες της «αποστολής» και ακολουθούν ένα πρόγραμμα ίδιο με εκείνο που θα ακολουθήσουν και οι αστροναύτες στον Αρη. Παραμένουν δηλαδή μέσα στη βάση το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ζώντας με περιορισμένες προμήθειες και τις λίγες φορές που βγαίνουν έξω από αυτή για να εκτελέσουν κάποια εργασία φορούν υποχρεωτικά τη διαστημική τους στολή. Το πρόγραμμα είναι σε συνεχή εξέλιξη με ένα πλήρωμα να παραμένει στη βάση για 3-4 μήνες και στη συνέχεια να αντικαθίσταται από κάποιο άλλο.

Η βάση προσομοίωσης που έχει φτιάξει η NASA στη Χαβάη

Η κάτοψη του πρώτου επιπέδου της βάσης. Από αριστερά προς τα δεξιά με τη φορά του ρολογιού έχουμε το μπάνιο, τα εργαστήρια, την αποθήκη, την κουζίνα, την τραπεζαρία, τα γραφεία εργασίας και το γυμανστήριο

Η κάτοψη του δεύτερου επιπέδου με τα υπνοδωμάτια

Eτσι θα είναι η κουζίνα της βάσης στον Αρη

Αυτά θα είναι τα υπνοδωμάτια στα οποία θα κοιμούνται οι αστροναύτες. Αποτελούνται από ένα μικρό κρεβάτι, ένα σκαμπό και ένα κομοδίνο

Πηγή: http://www.tovima.gr

Στείλτε μόνο γυναίκες στον Αρη!

25/10/2014

Ενα αμιγώς γυναικείο πλήρωμα καθιστά πιθανώς πιο συμφέρουσα από οικονομικής αλλά και επιστημονικής πλευράς μια αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η κούρσα του Διαστήματος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση κορυφώθηκε με τις δύο υπερδυνάμεις να προσπαθούν να κερδίσουν το στοίχημα της πρώτης επανδρωμένης πτήσης έξω από τα σύνορα της Γης. Τελικά νικήτρια ήταν η Σοβιετική Ενωση που τον Απρίλιο του 1961 έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα - τον Γιούρι Γκαγκάριν. Ομως τον Φεβρουάριο του 1960 το αμερικανικό περιοδικό «Look» είχε κάνει μια επαναστατική για την εποχή πρόταση αναφέροντας σε πρωτοσέλιδό του «Μήπως ο πρώτος άνθρωπος στο Διάστημα πρέπει να είναι γυναίκα;». Οι Ρώσοι ανταποκρίθηκαν γρήγορα σε αυτή την πρόκληση και έστειλαν τη Βαλεντίνα Τερέσκοβα στο Διάστημα το 1963. Από την άλλη πλευρά, η NASA εμπιστεύθηκε μια διαστημική στολή σε γυναίκα, στη Σάλι Ράιντ, μόλις το 1983.

Η δημοσιογράφος επιστημονικών θεμάτων Κέιτ Γκριν αποφάσισε να... ζήσει αυτά που γράφει και έτσι εντάχθηκε σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα της NASA, το HI-SEAS. Επρόκειτο για ένα πρόγραμμα προσομοίωσης της ζωής στον Αρη. Η Γκριν μαζί με άλλες δύο γυναίκες και τρεις άνδρες έζησαν για διάστημα τεσσάρων μηνών σε μια μικρή βάση που είχε τοποθετηθεί στην πλαγιά ενός ηφαιστείου στη Χαβάη, σε ένα περιβάλλον που έμοιαζε με αυτό που θα συναντήσουν οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Κόκκινο Πλανήτη. Τα μέλη του HI-SEAS ζούσαν κυρίως μέσα στη βάση με περιορισμένες προμήθειες και έβγαιναν έξω φορώντας υποχρεωτικά τις διαστημικές τους στολές για να εκτελέσουν κάποια εργασία. Μετά από αυτή την εμπειρία και αναλύοντας διάφορες σχετικές μελέτες η Γκριν υποστηρίζει ότι θα πρέπει τα στελέχη των διαστημικών υπηρεσιών να σκεφτούν το ενδεχόμενο το πλήρωμα της (πολυαναμενόμενης) πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Αρη να αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες.

Η προσαρμογή και το κόστος

Σύμφωνα με την Γκριν οι τρεις γυναίκες του προγράμματος είχαν μεταβολισμό «καταλληλότερο» για το Διάστημα από τους άνδρες αφού όπως διαπιστώθηκε, αν και ακολουθούσαν το ίδιο πρόγραμμα σωματικής άσκησης έκαιγαν πολύ λιγότερες θερμίδες από αυτούς και άρα χρειάζονταν λιγότερη τροφή. Επιπλέον, οι γυναίκες προσαρμόστηκαν καλύτερα από τους άνδρες και σε διάφορα προβλήματα που προκύπτουν από τη μακρόχρονη παραμονή σε ένα μικρό απομονωμένο περιβάλλον, όπως για παράδειγμα, τα προβλήματα ύπνου. Αν λοιπόν ένα πλήρωμα διαστημικής αποστολής αποτελείται μόνο από γυναίκες θα χρειάζονται λιγότερες ποσότητες προμηθειών διατροφής, κάτι που σημαίνει λιγότερο βάρος για το σκάφος που με τη σειρά του σημαίνει μικρότερη κατανάλωση ενέργειας, άρα και λιγότερα καύσιμα. Με δεδομένο επίσης το συνολικά μικρότερο βάρος ενός γυναικείου πληρώματος από εκείνο στο οποίο θα υπάρχουν και άνδρες (ή μόνο άνδρες) γίνεται επιπλέον εξοικονόμηση βάρους για το σκάφος και άρα επιπλέον εξοικονόμηση καυσίμων. Ετσι θα μπορεί να κατασκευαστεί ένα μικρότερο σκάφος και θα χρειαστεί ένας μικρότερος πύραυλος εκτόξευσης, κάτι που επιτυγχάνει σημαντικό περιορισμό του κόστους της αποστολής.

Πιο ανθεκτικές;

Μελέτες που έγιναν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 έχουν δείξει ότι το σώμα και τα ζωτικά όργανα (π.χ. καρδιά) των γυναικών έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από εκείνη των ανδρών στις δονήσεις αλλά και στην έκθεση στην κοσμική ακτινοβολία. Ψυχολογικές μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι γυναίκες προσαρμόζονται καλύτερα σε συνθήκες απομόνωσης από τους άνδρες. Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω ιατρικές και ψυχολογικές μελέτες ήταν μικρού εύρους. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουν νέες, πιο καλά σχεδιασμένες σχετικές έρευνες προκειμένου να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη διαστημική ανθεκτικότητα. Ορισμένοι ειδικοί αλλά και στελέχη της διαστημικής βιομηχανίας, όπως ο Αντριου Ρέιντερ της ιδιωτικής αεροδιαστημικής εταιρείας SpaceX, βρίσκουν ελκυστική την ιδέα μιας αποστολής αποκλειστικά με γυναικείο πλήρωμα «Οτιδήποτε μπορεί να μειώσει το βάρος και να οδηγήσει σε κατασκευή μικρότερων σε όγκο σκαφών θα είναι σπουδαίο. Η αποστολή γυναικείου πληρώματος είναι νομίζω μια λογική πρόταση» υποστηρίζει ο Ρέιντερ. Βέβαια, όπως ομολογεί η Γκριν, υπάρχουν πολλά εμπόδια που σχετίζονται με πολιτικά, κοινωνικά και στερεοτυπικά κριτήρια τα οποία σε αυτή τουλάχιστον τη φάση δεν θα έκαναν τα στελέχη μιας διαστημικής υπηρεσίας όπως η NASA να αποφασίσει μια επανδρωμένη διαστημική αποστολή με αποκλειστικά γυναικείο πλήρωμα.ώματα της Κυριακής, οπόταν λήγει η περίοδος της θερινής ώρας και επανερχόμαστε στη χειμερινή, με τους δείκτες των ωρολογίων, στις 04:00 αύριο τα ξημερώματα, να γυρνούν μίαν ώρα πίσω και να δείχνουν 03:00. Η χειμερινή ώρα θα ισχύσει μέχρι τις 30 Μαρτίου 2014.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Πρόβα της Κίνας για αποστολή μεταφοράς δειγμάτων από τη Σελήνη

24/10/2014

Πρόβα της Κίνας για αποστολή μεταφοράς δειγμάτων από τη Σελήνη

Πεκίνο:
Η Κίνα εκτόξευσε την Παρασκευή ένα ρομποτικό σκάφος που θα ταξιδέψει μέχρι τη Σελήνη και θα επιστρέψει στη Γη οκτώ μέρες αργότερα, μια πρόβα για τη φιλόδοξη αποστολή μεταφοράς δειγμάτων από τη Σελήνη, η οποία προγραμματίζεται για το 2017.

Η αποστολή, γνωστή μόνο με την κωδική ονομασία CE5-T1, εκτοξεύτηκε από τη διαστημική βάση του Σιτσιάνγκ στη νοτιοδυτική επαρχία Σετσουάν, ανακοίνωσε η Κρατική Υπηρεσία Επιστήμης, Τεχνολογίας και Βιομηχανίας για την Εθνική Άμυνα.

Το σκάφος θα ταξιδέψει στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού και θα βρεθεί 413.000 χιλιόμετρα από τη Γη στο πιο μακρινό σημείο της διαδρομής του, αναφέρει το επίσημο πρακτορείο Xinhua και αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Οκτώ μέρες μετά την εκτόξευση, το σκάφος θα περάσει στην πιο κρίσιμη φάση της αποστολής, καθώς θα εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα 11,2 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο -διπλάσια από την ταχύτητα επανεισόδου της κινεζικής κάψουλας Shenzhou, η οποία έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε επανδρωμένες αποστολές.

Το CE5-T1 είναι ουσιαστικά μια πρόβα για το Chang'e-5, με την οποία η Κίνα φιλοδοξεί να φέρει στη Γη δείγματα από τη Σελήνη.

Έχουν προηγηθεί τέσσερις ακόμα αποστολές της σειράς Chang'e στο φεγγάρι -η τελευταία έστειλε στη σεληνιακή επιφάνεια ένα τροχοφόρο ρομπότ, το οποίο όμως παρουσίασε δυσλειτουργία.

Το Chang'e-5 προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2017, ενώ για την επόμενη δεκαετία η Κίνα εξετάζει το ενδεχόμενο επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη.

Έχει επίσης σχέδια για κατασκευή του δικού της διαστημικού σταθμού έως το 2020.

Πηγή: news.in.gr

Η Γη θύμα κοσμικής καραμπόλας πριν από 485 εκατομμύρια χρόνια

24/10/2014

Μαδρίτη:
Η Γη πρέπει να δέχτηκε ένα διπλό χτύπημα από διαστημικούς βράχους λόγω καραμπόλας στη Ζώνη των Αστεροειδών πριν από σχεδόν μισό δισεκατομμύριο χρόνια. Οι κρατήρες είναι ακόμα ορατοί στη Σουηδία, αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα.

Η διπλή πρόσκρουση, πριν από 485 εκατομμύρια χρόνια, ήταν αποτέλεσμα «μιας από τις μεγαλύτερες κοσμικές καταστροφές» στην ιστορία του Ηλιακού Συστήματος, μια σύγκρουση στην Κύρια Ζώνη Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, η οποία είχε συμβεί 12 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα.

Η σύγκρουση εκτιμάται ότι διέλυσε έναν αστεροειδή διαμέτρου 200 χιλιομέτρων και εκτίναξε τα κομμάτια του στο Διάστημα.

Τουλάχιστον δύο σχετικά μικρά θραύσματα φαίνεται ότι έπεσαν στις ρηχές θάλασσες που κάλυπταν τότε την περιοχή της σημερινής Σκανδιναβίας, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Scientific Reports.

Τα ίχνη είναι και σήμερα ορατά στον κρατήρα Κρατήρα Λόκνε της κεντρικής Σουηδίας, διαμέτρου 7,5 χιλιομέτρων και στον γειτονικό κρατήρα της πόλης Μάλινγκεν, διαμέτρου 700 μέτρων.

Είναι η πρώτη περίπτωση επιβεβαιωμένου διπλού χτυπήματος αστεροειδών, υποστηρίζει η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Γιενς Όμροε του Κέντρου Αστροβιολογίας στη Μαδρίτη.

Ο Όμροε και οι συνεργάτες του, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, πραγματοποίησαν γεωτρήσεις στους κρατήρες αναζητώντας ίχνη παραμόρφωσης του υπεδάφους. Χαρτογράφησαν επίσης τα συντρίμμια των αστεροειδών, διασκορπισμένα σε αποστάσεις ακόμα και δεκάδων χιλιομέτρων.

Ο Κρατήρας Λόκνε πρέπει να δημιουργήθηκε από ένα σώμα διαμέτρου 600 μέτρων, ενώ ο κρατήρας του Μάλινγκεν από έναν βράχο των 150 μέτρων.

Η μελέτη ίσως αναζωπυρώσει τώρα τη διαμάχη των αστρονόμων για τους λεγόμενους δυαδικούς αστεροειδείς, διαστημικούς βράχους που κινούνται σε ζεύγη. Μαθηματικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι το 16% των αστεροειδών που πλησιάζουν τη Γη ανήκουν σε δυαδικά συστήματα.

Όμως, από τους 188 γνωστούς κρατήρες στην επιφάνεια της Γης, μόνο δέκα (στον Καναδά, τη Ρωσία, τη Γερμανία, τη Φινλανδία και την Βραζιλία) θεωρούνται πιθανοί κρατήρες από διπλά χτυπήματα.

Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι μια βροχή αστεροειδών πριν από 485 εκατ. χρόνια άλλαξε δραστικά στο κλίμα της Γης και οδήγησε σε μια εκρηκτική αύξηση των ειδών στη Γη, γνωστή ως Συμβάν της Μεγάλης Ορδοβίκιας.

Πηγή: news.in.gr

'Αστρο συγκλονίζεται από...σεισμούς

23/10/2014

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός άστρου νετρονίου που το χτυπά ο Εγκέλαδος. Credit: (NASA)

Ενα σπάνιο κοσμικό φαινόμενο εντόπισαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ. Παλμοί ακτινοβολίας γάμμα και ακτινοβολίας Χ διαπερνούν ένα άστρο νετρονίου (που είναι γνωστά επίσης ως πάλσαρ) και τα κάνουν να… δονούνται δημιουργώντας ρήγματα και σχισμές στην επιφάνεια τους. Πρόκειται για ένα φαινόμενοι που οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «αστρικό σεισμό». Οι ερευνητές εντόπισαν αυτό το φαινόμενο στο πάλσαρ SGR J1550-5418 που βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Γνώμωνα.

Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική επειδή οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι με τον ίδιο τρόπο που οι σεισμοί μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για τις διεργασίες στο εσωτερικό του πλανήτη μας οι αστρικοί σεισμοί μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για τον σχηματισμό και τους μηχανισμούς των πάλσαρ. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal».

Πηγή: http://www.tovima.gr

Ερχεται βροχή «πεφταστέρων»

21/10/2014

Οι Ωριωνίδες θα είναι ορατοί στο βόρειο ημισφαίριο 21 και 22 Οκτωβρίου

Αθήνα

Μια νέα βροχή από «πεφταστέρια», που ονομάζονται Ωριωνίδες, κορυφώνεται στις 21 και 22 Οκτωβρίου στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Οι Ωριωνίδες είναι μια μέσης έντασης βροχή διαττόντων, που κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα από τις αρχές Οκτωβρίου έως τις αρχές Νοεμβρίου και φέτος αναμένεται να φθάσουν στο μέγιστο σημείο τους το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου προς χαράματα Τετάρτης 22 Οκτωβρίου.

Επειδή δεν θα υπάρχει φωτεινή Σελήνη στον ουρανό, η εποχή θεωρείται κατάλληλη για παρατήρηση. Οι καλύτερες -και πιο βολικές- ώρες για παρατήρηση είναι, με κατεύθυνση προς την ανατολή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή, στο μέτρο βέβαια που ο κατά τόπους ουρανός είναι καθαρός από σύννεφα. Οι Ωριωνίδες, που πήραν το όνομά τους επειδή φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ωρίωνα (ή λίγο πιο βόρεια, από το μεγάλο άστρο Μπετελγκέζ), δημιουργούνται από τα υλικά που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης του Χάλεϊ. Δεκάδες μετέωρα (συνήθως 20 έως 25 ανά ώρα, αλλά μπορεί να φθάσουν και τα 50) εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Σκάφος – «κούριερ» για μεταφορές μεταξύ Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και Γης

20/10/2014

Την ανάπτυξη ενός TRV (Terrestrial Return Vehicle), που θα επιτρέπει on demand, άμεση επιστροφή δειγμάτων από πειράματα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στη Γη, ανέλαβε η Intuitive Machines σε συνεργασία με τη NASA, κατόπιν συμφωνίας με το Center for the Advancement of Science in Space (CASIS).

Μέσω της συγκεκριμένης, εμπορικού χαρακτήρα, συσκευής/ υπηρεσίας, η εταιρεία θα δώσει στους αστροναύτες/ ερευνητές που διεξάγουν πειράματα στον σταθμό τη δυνατότητα να επιστρέφουν τακτικά μικρά δείγματα, και γενικότερα στοιχεία που έχουν να κάνουν με τη δουλειά τους, πίσω στον πλανήτη.

Η έγκαιρη αποστολή και παράδοση δειγμάτων που φθείρονται από τον χρόνο είναι απαραίτητη για την καλή πορεία των ερευνών στο ISS National Laboratory. Επί της παρούσης, η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα πολύ λίγες φορές ανά έτος και απαιτεί επίπονο σχεδιασμό. Από πλευράς του, το TRV της Intuitive Machines θα επιτρέπει συχνές αποστολές με παραδόσεις την ίδια ημέρα- από τον ISS στα εργαστήρια των ερευνητών.

Οι πελάτες στους οποίους «στοχεύει» η συγκεκριμένη υπηρεσία θα προέρχονται από τον επιστημονικό, τον ακαδημαϊκό, τον εμπορικό και τον κυβερνητικό τομέα. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της εταιρείας, η δυνατότητα αυτή θα συνεισφέρει στην περαιτέρω αξιοποίηση του ISS ως εργαστηρίου και θα αυξήσει τις δυνατότητες εμπορικής εκμετάλλευσης των πειραμάτων που γίνονται εκεί.

Η πρώτη πτήση του TRV από τον σταθμό είναι προγραμματισμένη για το 2016. «Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, με τα μοναδικά εργαστήρια μικροβαρύτητας και το πλήρωμά του, επιτρέπει έρευνα πάνω σε ένα μεγάλο εύρος αντικειμένων, όπως η Φυσική και η Βιολογία. Αυτή η δυνατότητα επιστροφής μικρών φορτίων θα παρέχει ελεγχόμενες συνθήκες και ευέλικτες επιλογές για έγκαιρη ανάλυση δειγμάτων. Η επιστημονική ομάδα θα είναι σε θέση να προσαρμόσει πολύ πιο αποτελεσματικά παραμέτρους πειραμάτων σε σχέση με τα αποτελέσματα, να εκμεταλλευτεί μοναδικά αποτελέσματα και να διορθώνει προβλήματα που συναντώνται» σημειώνει ο Dr. Ντέιβιντ Γουλφ, ερευνητής και πρώην αστροναύτης.

Στο πλαίσιο αυτού του εγχειρήματος, η Intuitive Machines ευθύνεται για τον συνολικό σχεδιασμό και την πιστοποίηση του σκάφους, καθώς και την παροχή των σχετικών υπηρεσιών στους πελάτες. Από πλευράς του, το CASIS θα παρέχει ενσωμάτωση σε όχημα εκτόξευσης σε τροχιά, καθώς και υπηρεσίες επιχειρήσεων πτήσης στο Διάστημα.

Επιστροφή του X-37B στη Γη

Στην αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ προσγειώθηκε την Παρασκευή το Χ-37B της αποστολής OTV-3 (Orbital Test Vehicle mission 3). Όπως ανακοινώθηκε από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, το επαναχρησιμοποιούμενο ρομποτικό σκάφος διεξήγε πειράματα σε τροχιά για 674 ημέρες (πρόκειται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα παραμονής στο Διάστημα για επαναχρησιμοποιούμενο σκάφος), επεκτείνοντας τον συνολικό χρόνο που έχει περαστεί στο Διάστημα για το πρόγραμμα στις 1367 ημέρες.

Η τέταρτη αποστολή Χ-37Β αναμένεται να λάβει χώρα το 2015.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

«Πρωτογαλαξία» ανακάλυψε το Hubble

18/10/2014

Δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν ήταν ακόμη σε βρεφική ηλικία

Καλιφόρνια
Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Εντόπισε ένα από τους πρώτους γαλαξίες που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν.

Πανάρχαιος

Διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Αντι Ζίτριν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) εντόπισαν τον γαλαξία χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του βαρυτικού φακού. Πρόκειται για ένα μικρό γαλαξία με διάμετρο μόλις 850 ετών φωτός και ιδιαίτερα αμυδρή φωτεινότητα. Ο δικός μας γαλαξίας υπολογίζεται ότι έχει έκταση 100 χιλιάδων ετών φωτός. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών ο γαλαξίας αυτός δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13,3 δισ. έτη δηλαδή μόλις 500 εκ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου δέκα γαλαξίες ανάλογης ηλικίας και όπως είναι ευνόητο αυτή η νέα ανακάλυψη θα προσφέρει καινούργια δεδομένα για την ύπαρξη και εξέλιξη των γαλαξιών αλλά και του Σύμπαντος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».

Η τεχνική

Η μέθοδος του βαρυτικού φακού (ή μικροφακού) που αναπτύχθηκε πρόσφατα και έχει συμβάλει πολύ στη διαστημική εξερεύνηση τα τελευταία χρόνια. Η τεχνική βασίζεται σε ένα φαινόμενο που προβλέπεται από τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας, και βρίσκει εφαρμογή κυρίως στην αναζήτηση πλανητών. Οι ερευνητές επικεντρώνουν την προσοχή τους όταν ένα άστρο περνάει μπροστά από ένα άλλο, πιο μακρινό άστρο.

Κατά το πέρασμα αυτό το βαρυτικό πεδίο του πιο κοντινού άστρου – το οποίο σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα κάμπτει τον περιβάλλοντα χωροχρόνο – διαθλά το φως του πιο μακρινού άστρου λειτουργώντας σαν μεγεθυντικός φακός μέσα από τον οποίο το άστρο και οι πλανήτες που κινούνται γύρω από αυτό γίνονται ορατά από τη Γη.

Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνει το μέγεθος και η φωτεινότητα ενός κοσμικού σώματος ως και 20 φορές. Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται και για τον εντοπισμό πολύ μακρινών γαλαξιών. Χρησιμοποιούνται ως βαρυτικοί φακοί πολύ μεγάλοι γαλαξίες οι οποίοι στρεβλώνουν και μεγεθύνουν το φως των γαλαξιών που βρίσκονται σε πιο μακρινές αποστάσεις

Ο... φακός

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για την ανακάλυψη του αρχαίου γαλαξία ως μεγεθυντικό φακό ένα μακρινό γαλαξιακό σμήνος, το Abell 2744. Το σμήνος αυτό βρίσκεται σε απόσταση περίπου 3,5 δισ. έτη φωτός από εμάς και είναι ευρύτερα γνωστό ως «Σμήνος της Πανδώρας». Πρόκειται στην πραγματικότητα για τέσσερα γειτονικά σμήνη γαλαξιών με συνολική έκταση άνω των δύο εκατομμυρίων ετών φωτός.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Ακόμα ένα φεγγάρι του Κρόνου ίσως κρύβει έναν υπόγειο ωκεανό

18/10/2014

Νέα Υόρκη:

Eνα από τα μικρότερα φεγγάρια του Κρόνου, ο Μιμάς, που έχει βαφτιστεί και «Άστρο του Θανάτου» λόγω της ομοιότητάς του με τον ομώνυμο διαστημικό σταθμό στον «Πόλεμο των Άστρων», είναι πιθανό να φιλοξενεί έναν τεράστιο υπόγειο ωκεανό στο εσωτερικό του, κάτω από την παγωμένη και γεμάτη κρατήρες επιφάνειά του.

Αν αυτό όντως συμβαίνει, τότε ο Μιμάς έρχεται να προστεθεί σε εκείνα τα ουράνια σώματα στο ηλιακό μας σύστημα, όπως οι δορυφόροι Ευρώπη και Εγκέλαδος, που μπορεί να φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής. Άλλοι πάντως επιστήμονες εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί και αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατό να υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός σε ένα τόσο μικρό δορυφόρο.

Παράξενος

O διαμέτρου 400 χιλιομέτρων Μιμάς είναι περίεργος επειδή εμφανίζει μια ιδιόμορφη ταλάντευση γύρω από τον πολικό άξονά του, καθώς κινείται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες με τη βοήθεια της διαστημοσυσκευής «Κασίνι» της NASA, που από το 2005 μελετά το σύστημα του Κρόνου με τα 62 φεγγάρια του (τα 53 έχουν όνομα). Αυτή η ταλάντευση μπορεί να οφείλεται είτε σε μια υπόγεια θάλασσα 25 έως 30 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνειά του, είτε στο ότι ο πυρήνας του Μιμά δεν έχει το συνηθισμένο σφαιρικό αλλά επίμηκες σχήμα, σαν μπάλα του ράγκμπι.

«Ως τώρα θεωρούσαμε τον Μιμά ένα βαρετό φεγγάρι. Αν, όμως, πράγματι έχει έναν ωκεανό, αυτό σίγουρα θα τον καθιστούσε άλλο ένα ενδιαφέρον σώμα στο ηλιακό μας σύστημα, που θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο εκείνων που δυνητικά είναι φιλικά προς τη ζωή», δήλωσε ο αστρονόμος Ραντουάν Τατζεντίν του Πανεπιστημίου Κορνέλ, επικεφαλής της διεθνούς επιστημονικής ομάδας που έκανε τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science».

Οι αμφιβολίες

Εκ πρώτης όψεως η θεωρία περί υπόγειου ωκεανού φαίνεται κάπως απίθανη, επειδή στην επιφάνεια του Μιμά δεν έχουν εντοπιστεί καθόλου ίχνη υγρού νερού ή κάποιας γεωλογικής δραστηριότητας. Παρ’ όλα αυτά, η άκρως εκκεντρική ελλειπτική τροχιά του, που τη μία τον φέρνει πολύ κοντά στον Κρόνο και την άλλη πολύ μακριά, είναι πιθανό ότι δημιουργούν πάνω του μεγάλες αυξομειώσεις βαρυτικής έλξης από τον μητρικό πλανήτη του.

Αυτό έχει ως συνέπεια να προκαλούνται εσωτερικές τριβές, εξαιτίας των οποίων μπορεί να υπάρχει αύξηση της θερμότητας στο εσωτερικό του. Αυτή θα ήταν δυνατό να λιώνει σταδιακά τον πάγο και έτσι να έχει δημιουργήσει μια κρυφή θάλασσα στα έγκατά του. Όσο η τροχιά παραμένει εκκεντρική, ο ωκεανός θα διατηρείται. Eνα ιδιαίτερο γνώρισμα του Μιμά, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, είναι ο τεράστιος κρατήρας Χέρσελ, ο οποίος καλύπτει περίπου το ένα τρίτο της επιφάνειας του.

Πηγή: news.in.gr & http://www.tovima.gr/ & http://www.amna.gr/

Βρέθηκε «δίδυμος» του Ουρανού σε δυαδικό σύστημα

17/10/2014

Η ανακάλυψη του εξωπλανήτη προσφέρει νέα στοιχεία για τους «παγωμένους γίγαντες»

Οχάιο

Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανακάλυψε ένα ακόμη εξωπλανήτη ο οποίος όπως αναφέρουν είναι «δίδυμος» με τον Ουρανό. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένας τέτοιος πλανήτης μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.

To μυστήριο

Οι μεγάλοι πλανήτες αερίου με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες όπως ο Ουρανός και Ποσειδώνας έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό «παγωμένοι γίγαντες». Οι θερμοκρασίες στον Ουρανό κυμαίνονται πέριξ των -170 βαθμών Κελσίου.
Ειδικά για τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα η θέση στην οποία βρίσκονται προκαλεί πονοκεφάλους στον επιστήμονες που δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς βρέθηκαν σε τόσο μεγάλη απόσταση από τον Ηλιο. Μια θεωρία είναι ότι σχηματίστηκαν κοντά στο μητρικό μας άστρο αλλά οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τους υπολοίπους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος τους απομάκρυναν από την αρχική τους θέση και τους έστειλαν εκεί που βρίσκονται σήμερα.

Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανακάλυψε ένα ακόμη εξωπλανήτη ο οποίος όπως αναφέρουν είναι «δίδυμος» με τον Ουρανό. Ο εξωπλανήτης αυτός βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στο δυαδικό σύστημα OGLE-2008-BLG-092L. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται στην ίδια απόσταση από το μητρικό του άστρο με εκείνη που βρίσκεται ο Ουρανός από τον Ηλιο. Ετσι η ανακάλυψη του αναμένεται να προσφέρει νέα πολύτιμα στοιχεία για αυτού του είδους τους πλανήτες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στη διαδικτυακή υπηρεσία προδημοσιεύσεων Arxiv.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Κυνηγοί κοσμικών ακτίνων ζητούν το κινητό σας

16/10/2014

Άιρβινγκ, Καλιφόρνια
Το κινητό τηλέφωνό σας θα μπορούσε να γίνει μέρος του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου στον κόσμο. Οι υπεύθυνοι ερευνητικού προγράμματος στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα app που μετατρέπει την κάμερα του κινητού σε ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων -σωματιδίων μυστηριώδους προέλευσης που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα με ασύλληπτη ταχύτητα, ταχύτητα που θα έκανε τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων να ντρέπεται.

Ο όρος κοσμικές ακτίνες είναι μάλλον ατυχής, αφού στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως ή οι ακτίνες Χ, αλλά για πρωτόνια και πυρήνες ατόμων που φτάνουν στη Γη από το διαστρικό χώρο.

Από την ανακάλυψη των κοσμικών ακτίνων στις αρχές του 20ού αιώνα, η προέλευσή τους παραμένει άγνωστη. Είναι ωστόσο πιθανό κάποια από αυτά τα σωματίδια να προέρχονται από εκρήξεις σουπερνόβα ή από υλικό που περιδινίζεται βίαια πριν πέσει σε μια μαύρη τρύπα.

Τα σωματίδια των κοσμικών ακτίνων έχουν ενέργεια που μπορεί να φτάσει τα 3×1020 eV (ηλεκτρονιοβόλτ), περίπου 40 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη σε σχέση με την ενέργεια των πρωτονίων που κινούνται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN.

Αυτό σημαίνει ότι ένα μικροσκοπικό σωματίδιο μπορεί να μεταφέρει την κινητική ενέργεια μιας μπάλας του μπέιζμπολ που κινείται με ταχύτητα 95 χιλιομέτρων την ώρα.

Με το που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα, κοσμικές ακτίνες συγκρούονται με μόρια του αέρα και δημιουργούν μια βροχή άλλων σωματιδίων, κυρίως φωτονίων και μυονίων. «Ολόκληρα τετραγωνικά χιλιόμετρα [στο έδαφος] λούζονται από αυτά τα σωματίδια για λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου» λέει ο Ντάνιελ Ουάιτσον, υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Άιρβινγκ.

Παρά τη σύντομη διάρκειά της, η βροχή φωτονίων μπορεί να καταγραφεί από τις κάμερες των κινητών τηλεφώνων. Οι αισθητήρες CCD (συσκευές συζευγμένου φορτίου) που υπάρχουν σε αυτές τις κάμερες βασίζονται εξάλλου στις ίδιες αρχές με τους ανιχνευτές σωματιδίων του CERN.

Το εντυπωσιακό είναι ότι τα φωτόνια υψηλής ενέργειας που παράγονται από την πρόσκρουση κοσμικών ακτίνων στην ατμόσφαιρα διαπερνούν τοίχους και μπορούν να καταγραφούν από την κάμερα του κινητού ως στιγμιαίες λάμψεις σε μεμονωμένα εικονοστοιχεία (pixel), ακόμα και αν ο φακός της κάμερας είναι καλυμμένος.

Η νέα εφαρμογή, με την ονομασία Crayfis, επιτρέπει στους ερευνητές να καταγράφουν συγκρούσεις κοσμικών ακτίνων σε όλο τον κόσμο -είναι σαν να έχουν στη διάθεσή τους έναν ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων που εκτείνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Το app, διαθέσιμο για συσκευές Android και iOS, συλλέγει δεδομένα μόνο όταν το τηλέφωνο δεν χρησιμοποιείται και παραμένει συνδεδεμένο στην πρίζα, ώστε να μην εξαντλεί τη μπαταρία.

Το μόνο που έχει να κάνει ο χρήστης είναι να ακουμπήσει τη συσκευή στο τραπέζι ή σε κάποια άλλη επιφάνεια με την κάμερα προς τα κάτω για να μην μπαίνει φως. Η κάμερα λαμβάνει συνεχώς εικόνες, τις οποίες αναλύει το λογισμικό του app αναζητώντας μικροσκοπικές λάμψεις.

Τα δεδομένα μεταδίδονται στους διακομιστές των ερευνητών μέσω Wi-Fi.

Και όποιος χρήστης της εφαρμογής είναι αρκετά τυχερός για να καταγράψει ένα συμβάν κοσμικών ακτίνων, οι ερευνητές υπόσχονται να περιλάβουν το όνομά του στη συγγραφική ομάδα της σχετικής επιστημονικής δημοσίευσης.

Μια άλλη, δευτερεύουσα λειτουργία του Crayfis είναι ότι μπορεί να υπολογίζει τα επίπεδα ραδιενέργειας από ραδιενεργά υλικά που υπάρχουν στο περιβάλλον, όπως το ραδόνιο. Χρησιμεύει έτσι και ως συναγερμός για επικίνδυνα επίπεδα ακτινοβολίας.

Η μελέτη για την ανάπτυξη του Crayfis έχει αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Πηγή: http://news.in.gr

Το μυστηριώδες ρομποτικό διαστημοπλάνο X-37B επιστρέφει στη Γη

15/10/2014

Για την επιστροφή του μυστηριώδους ρομποτικού διαστημοπλάνου Χ-37Β της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας ετοιμάζεται η αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ. Ωστόσο, δεν έχει γίνει γνωστή η ακριβής ημερομηνία προσγείωσής του, καθώς, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, αυτή θα εξαρτηθεί από τεχνικούς και καιρικούς παράγοντες.

«Η ομάδα του Βάντενμπεργκ είναι έτοιμη να διεξάγει επιχειρήσεις ασφαλούς προσγείωσης για το X-37B Orbital Test Vehicle, για τρίτη φορά για αυτή τη μοναδική αποστολή» σημείωσε ο σμήναρχος Κιθ Μπατς, διοικητής της 30th Space Wing, ειδικοί της οποίας θα παρακολουθήσουν την επιστροφή από τροχιά και προσγείωση του σκάφους, που «κλείνει» την αποστολή OTV-3 (Orbital Test Vehicle).

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/

Η εκρηκτική ομορφιά ενός ετοιμοθάνατου άστρου

14/10/2014

Αυτό το ουράνιο σώμα μοιάζει με λεπτεπίλεπτη πεταλούδα αλλά είναι στην πραγματικότητα υπέρθερμα σύννεφα αερίου

Ουάσινγκτον
Αυτό το ουράνιο σώμα μοιάζει με λεπτεπίλεπτη πεταλούδα. Απέχει όμως πολύ από το να χαρακτηριστεί γαλήνιο.
Τα φτερά της πεταλούδας είναι στην πραγματικότητα υπέρθερμα σύννεφα αερίου που εκτίναξε στο Διάστημα ένα μεγάλο άστρο στα τελικά στάδια της ζωής του. Το αέριο κινείται προς τα έξω με ταχύτητα σχεδόν ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων την ώρα.

Η εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble δείχνει το Νεφέλωμα της Πεταλούδας, ή NGC 6302, το κατάλοιπο ενός ετοιμοθάνατου άστρου που βρίσκεται σε απόσταση 3.800 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού.

Το Νεφέλωμα της Πεταλούδας βρίσκεται σε απόσταση 3.800 ετών φωτός και έχει διάμετρο δύο έτη φωτός. Credit: (NASA, ESA, and the Hubble SM4 ERO Team)

Κοσμικά πέπλα

Τα πλανητικά νεφελώματα είναι πέπλα αερίου και σκόνης που τυλίγουν ορισμένα ετοιμοθάνατα άστρα. Το Νεφέλωμα της Πεταλούδας είναι ένα «διπολικό πλανητικό νεφέλωμα». Το χαρακτηριστικό σχήμα του, χωρισμένο σε δύο λοβούς, οφείλεται στο γεγονός ότι τα αέρια που εκτοξεύει το άστρο μπορούν να δραπετεύσουν πιο εύκολα από τους πόλους από ό,τι από τον ισημερινό.

Στο κέντρο του πολύχρωμου σχηματισμού βρίσκεται ένα άστρο που κάποτε είχε μάζα πέντε φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.Όταν τα πυρηνικά καύσιμά του άρχισαν να εξαντλούνται, το άστρο μετατράπηκε σε κόκκινο γίγαντα, με διάμετρο 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο του Ήλιου.

Στην επόμενη φάση, τα εξωτερικά στρώματα του κόκκινου γίγαντα εκτινάχθηκαν βίαια στο Διάστημα. Ένα μέρος αυτού του υλικού εκτοξεύτηκε από τον ισημερινό του άστρου με σχετικά χαμηλή ταχύτητα, γύρω στα 32.000 χιλιόμετρα την ώρα, και σχημάτισε έναν δακτύλιο σε σχήμα ντόνατ. Ο δακτύλιος οποίος κρύβει σήμερα το ίδιο το άστρο, μπλοκάρει τη ροή αερίων προς τα έξω, και δημιουργεί έτσι το χαρακτηριστικό σχήμα κλεψύδρας.

Το υπόλοιπο υλικό του κόκκινου γίγαντα εκτινάχθηκε κατακόρυφα στο επίπεδο του ισημερινού, με πολύ υψηλότερη ταχύτητα από ό,τι το υλικό που προήλθε από τον ισημερινό, και σχημάτισε τα φτερά της πεταλούδας πάνω από τους πόλους του άστρου. Το άστρο ανέβασε στη συνέχεια θερμοκρασία, οπότε εκτίναξε ένα σύννεφο φορτισμένων σωματιδίων, το οποίο άλλαξε με τη σειρά του το σχήμα των φτερών.

Το νεφέλωμα

Η «πεταλούδα» όπως διακρίνεται σήμερα έχει πλάτος πάνω από δύο έτη φωτός, ενώ το αθέατο κεντρικό άστρο, ένα από τα θερμότερα του Γαλαξία, εκτιμάται ότι έχει επιφανειακή θερμοκρασία πάνω από 220.000 βαθμούς Κελσίου.

Ολόκληρο το νεφέλωμα είναι ορατό λόγω της ισχυρής υπεριώδους ακτινοβολίας του άστρου, η οποία αναγκάζει το αέριο να λάμπει. Τα χρώματα της εικόνας αντιστοιχούν σε εκπομπή ακτινοβολίας από διαφορετικά χημικά στοιχεία όπως το υδρογόνο, το θείο το οξυγόνο και το άζωτο.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Άρης και Κομήτης Σπρινγκ θα... «διασταυρώσουν τα ξίφη» τους!

13/10/2014

Αστρονόμοι και ερευνητές περιμένουν με ενδιαφέρον την… «συνάντηση» που θα έχει ο κομήτης C/2013 A1 ή όπως ονομάστηκε πλέον Σάιντινγκ Σπρινγκ, με τον «κόκκινο πλανήτη» Άρη.

Εδώ και ένα χρόνο ο κομήτης αυτός «γυροφέρνει» τον πλανήτη Άρη, με τους αστρονόμους να μην αποκλείουν ακόμη και την πρόσκρουση του.
Ο εν λόγω κομήτης ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2013 από το αστεροσκοπείο Σάιντινγκ Σπρινγκ της Αυστραλίας από οπου πήρε τελικά και το όνομα του.

Η κατ’ αρχήν εκτίμηση είναι ότι ο κομήτης θα περάσει σε ασφαλή απόσταση 900.000 χιλιομέτρων από τον Άρη. Υπενθυμίζεται ότι ο αστεροειδής 2012 DA14 πέρασε πολύ κοντά από τη Γη, σε απόσταση μόλις 34.400 χλμ, τον Ιανουάριο του 2013!

Φυσικά υπάρχει πάντα και το περιθώριο λάθους. Αυτό σημαίνει ότι ο κομήτης μπορεί να περάσει πολύ μακριά (σε απόσταση έως 36 εκατ. χλμ), αλλά μπορεί και να πέσει πάνω στο γειτονικό μας πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση, οι παρατηρητές από τη Γη, ακόμα και με μικρά τηλεσκόπια, θα έχουν του χρόνου την ευκαιρία να δουν τον κομήτη είτε να περνά δίπλα από τον Άρη, είτε να πέφτει πάνω του.

Δείτε το βίντεο που δείχνει τον κομήτη να πλησιάζει τον Άρη :

Πηγή: euronews.com

Ενεργά ηφαίστεια «θα εμφανιστούν ξανά στη Σελήνη»

13/10/2014

Τέμπε, Αριζόνα
Το φεγγάρι μπορεί να φαίνεται νεκρό και παγωμένο, δεν αποκλείεται όμως να είναι ακόμα ζωντανό. Δορυφόρος της NASA ανακάλυψε ίχνη πρόσφατης ηφαιστειακής δραστηριότητας, ένδειξη ότι η Σελήνη μπορεί να διαθέτει ακόμα μεγάλα αποθέματα θερμότητας στο εσωτερικό της, ικανής να τροφοδοτήσει ηφαιστειακές εκρήξεις και στο μέλλον.

Η κρατούσα θεωρία θέλει τη Σελήνη να σχηματίστηκε από τα απομεινάρια μιας σύγκρουσης ανάμεσα στη νεογέννητη Γη και ένα σώμα στο μέγεθος του Άρη πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Για εκατομμύρια χρόνια μετά το συμβάν, το φεγγάρι ήταν μια σφαίρα από μάγμα.
Ακόμα και όταν ο φλοιός κρύωσε και στερεοποιήθηκε, το μάγμα συνέχισε να αναβλύζει στην επιφάνεια και σχημάτισε τις βασαλτικές πεδιάδες που ονομάζονται σήμερα «θάλασσες». Η ηφαιστειακή αυτή δραστηριότητα κορυφώθηκε πριν από 3 δισ. χρόνια και σταμάτησε σχεδόν τελείως πριν από ένα δισ. χρόνια.

Την εικόνα αυτή δείχνουν τώρα να ανατρέπουν παρατηρήσεις του δορυφόρου LRO της NASA, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά από το 2009. Η κάμερα του σκάφους μεταδίδει εικόνες με ανάλυση 50 με 200 μέτρα ανά εικονοστοιχείο (pixel), τις πιο λεπτομερείς που έχουν ληφθεί ως σήμερα στην επιφάνεια της Σελήνης.

Ερευνητές από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία αναφέρουν τώρα στην επιθεώρηση Nature Geoscience ότι αναγνώρισαν στις εικόνες 70 περιοχές στη θεατή πλευρά του φεγγαριού που πρέπει να αντιστοιχούν σε πρόσφατες ροές λάβας.

Ο μικρός αριθμός κρατήρων από προσκρούσεις μετεωριτών, καθώς και η απουσία ιχνών διάβρωσης, δείχνουν ότι πρόκειται για ηφαιστειακές ροές που χρονολογούνται στα 18 με 100 εκατομμύρια χρόνια -ουσιαστικά πριν από μια στιγμή στην κλίμακα του γεωλογικού χρόνου.

Ενδείξεις πρόσφατης γεωλογικής δραστηριότητας είχαν εξάλλου ανακαλυφθεί και το 2006, περιορίζονταν όμως σε ένα σημείο και θεωρήθηκαν ιδιαίτερη περίπτωση.

«Η μεγάλη είδηση είναι ότι η Σελήνη είναι θερμότερη από ό,τι πιστεύαμε» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Science o Μαρκ Ρόμπινσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Παραμένει ασαφές από πού προέρχεται η θερμότητα που διατηρεί ρευστό το εσωτερικό της Σελήνης -ίσως πρόκειται για θερμότητα που παραμένει από την εποχή της γέννησης του φεγγαριού, ή για θερμότητα που απελευθερώνεται σήμερα από την αυθόρμητη διάσπαση ραδιενεργών στοιχείων.

Σε κάθε περίπτωση, η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι απίθανο να σταμάτησε εντελώς τα τελευταία 18 εκατομμύρια χρόνια. Το πιθανότερο είναι ότι νέες ηφαιστειακές ροές θα εμφανιστούν και στο μέλλον.

«Αμφιβάλλω όμως αν θα ζήσουμε αρκετά για να τις δούμε» επισημαίνει ο Ρόμπινσον.

Πηγή: http://news.in.gr/

Αστροναύτης ετών 13 θέλει να κατακτήσει τον Άρη

10/10/2014

0 Comments

Το παιδί-θαύμα από τη Λουιζιάνα μετράει τα άστρα...

Ονομάζεται Αλίσια Κάρσον και κατάγεται από τη Λουιζιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μόλις δεκα-τριών ετών και προετοιμάζεται από τη ΝΑΣΑ να ταξιδέψει στον Αρη. Μιλά άπταιστα τρεις ξένες γλώσσες και θεωρείται μια από τις κορυφαίες υποψηφιότητες για την πρώτη αποστολή ανθρώπων στον κόκκινο πλανήτη.

Πηγή: http://www.ant1iwo.com

0 Comments

<<Previous

Μία από τις μεγαλύτερες κοσμικές καταστροφές πριν από 458 εκατ. χρόνια

Εντυπωσιακό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον Δία

Βρίσκεται στο Βόρειο Πόλο του δορυφόρου και αποτελείται από πάγο μεθανίου

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τα σχέδια της πρώτης βάσης που θέλει να εγκαταστήσει στον Κόκκινο Πλανήτη

Ενα αμιγώς γυναικείο πλήρωμα καθιστά πιθανώς πιο συμφέρουσα από οικονομικής αλλά και επιστημονικής πλευράς μια αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη

Πρόβα της Κίνας για αποστολή μεταφοράς δειγμάτων από τη Σελήνη

Οι Ωριωνίδες θα είναι ορατοί στο βόρειο ημισφαίριο 21 και 22 Οκτωβρίου

Δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν ήταν ακόμη σε βρεφική ηλικία

Η ανακάλυψη του εξωπλανήτη προσφέρει νέα στοιχεία για τους «παγωμένους γίγαντες»

Αυτό το ουράνιο σώμα μοιάζει με λεπτεπίλεπτη πεταλούδα αλλά είναι στην πραγματικότητα υπέρθερμα σύννεφα αερίου

Το παιδί-θαύμα από τη Λουιζιάνα μετράει τα άστρα...

Αρχείο