| |  greek version |  english version |
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2005 το διαστημόπλοιο Cassini της NASA και της ESA δέχτηκε ηλεκτρικό σοκ 200 βολτ από την ηλεκτροστατικά φορτισμένη επιφάνεια του δορυφόρου Hyperion, παρόλο το γεγονός ότι τα αντικείμενα βρίσκονταν πάνω από 2000 χιλιόμετρα μακριά, δηλώνει μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Tom Nordheim από το University College του Λονδίνου, στη Βρετανία. Τα ευρήματα αντιπροσωπεύουν την πρώτη πιστοποιημένη ανίχνευση φορτισμένης επιφάνειας σε άλλο αντικείμενο εκτός από τη Σελήνη, παρόλο που προβλέπεται να συμβεί σε πολλά διαφορετικά σώματα, συμπεριλαμβανομένων αστεροειδών και κομητών.
Εικόνα που απεικονίζει τον Hyperion παρμένη από το Cassini στις 26 Σεπτεμβρίου του 2005. Image credit: NASA / JPL / SSI / Gordan Ugarkovic.
Ο Hyperion είναι ένας δορυφόρος του Κρόνου, με παράξενο σχήμα, με διαστάσεις 180*133*103 χιλιόμετρα και μέση ακτίνα 133 χιλιομέτρων. Έχει μια περίεργη όψη σφουγγαριού εξαιτίας του πορώδους εσωτερικού του.
Η κοντινότερη πτήση του διαστημοπλοίου Cassini συνέβη στις 26 Σεπτεμβρίου το 2005, όταν το διαστημόπλοιο πέρασε 520 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της σελήνης.
Περίπου 6 λεπτά πριν από αυτή την κοντινή προσέγγιση, το Cassini Plasma Spectrometer ανίχνευσε μια δέσμη ηλεκτρονίων, προερχόμενα από την επιφάνεια της σελήνης.
Την ίδια στιγμή το Cassini’s Radio and Plasma Instrument ανίχνευσε έντονη διακύμανση κυμάτων πλάσματος, η οποία είχε προκληθεί από τη δέσμη ηλεκτρονίων.
Τη δεδομένη στιγμή, η ομάδα του προγράμματος του Cassini, συνειδητοποίησε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε, αλλά τα στοιχεία της φόρτισης του Hyperion έγιναν ξεκάθαρα όταν ο Tom Nordheim και οι συνεργάτες του επανεξέτασαν δεδομένα από προηγούμενες προσεγγίσεις καθώς μελετούσαν τη συσχέτιση ανάμεσα στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου και πολλά από τα παγωμένα του φεγγάρια.
Η έρευνά τους η οποία δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό Geophysical Research Letters, αναφέρει ότι το Cassini ήταν ελάχιστα μαγνητικά συνδεδεμένο με την επιφάνεια του Hyperion, γεγονός που του επέτρεψε να πιαστεί από μία δέσμη αρνητικά φορτισμένων σωματιδίων προερχόμενων από την ηλεκτρικά φορτισμένη επιφάνεια της σελήνης.
Ο στατικός ηλεκτρισμός είναι γνωστός ως ένας σημαντικός παράγοντας στη σκονισμένη και άνευ αέρα Σελήνη, αλλά τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη επιφάνειας φορτισμένης σε άλλα αντικείμενα, παρέμεναν απατηλά έως τώρα.
«Η επιφάνεια του Hyperion φορτίζεται όταν εκτίθεται σε υπεριώδες φως από τον Ήλιο και το πλάσμα, το οποίο περιέχει φορτισμένα σωματίδια στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου-η αόρατη, κινητή φυσαλίδα η οποία δημιουργείται από τα εσωτερικά μαγνητικά πεδία του πλανήτη», εξηγεί ο Tom Nordheim.
«Η μεγάλη διαφορά ενδεχομένων ανάμεσα στην επιφάνεια και στο διαστημόπλοιο καταλήγουν σε ένα ρεύμα ηλεκτρονίων, τα οποία ξεκινούν από το Hyperion και επιταχύνουν προς το Cassini», συμπληρώνει.
«Ήταν λες και το Cassini δεχόταν ένα ηλεκτρικό σοκ 200 βολτ από το Hyperion, παρόλο το γεγονός ότι βρίσκονταν 2000 χιλιόμετρα μακριά το ένα από το άλλο τη συγκεκριμένη στιγμή. Η ευθυγράμμιση μεταξύ των δύο, ήταν ότι χρειαζόμασταν για να αναλύσουμε αυτό το σχετικά ασυνήθιστο γεγονός. Εάν το Cassini βρισκόταν σε διαφορετική τοποθεσία κατά τη διάρκεια της προσέγγισης, τότε η δέσμη ηλεκτρονίων δε θα ανιχνευόταν».
Παρόλο που οι υπεύθυνοι της αποστολής Cassini δεν ανακάλυψαν σημάδια που αποδεικνύουν ότι η δέσμη ηλεκτρονίων από το Hyperion προκάλεσε ζημιές στο διαστημόπλοιο, ισχυρά ηλεκτρικά φορτισμένα αποτελέσματα θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι πρόκειται για κίνδυνο προς μελλοντικούς ρομποτικούς, ή και ανθρώπους εξερευνητές, σε πλανητικά αντικείμενα χωρίς ατμόσφαιρες, όπου θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το ενδεχόμενο για ισχυρές ηλεκτροστατικές εκκενώσεις.
Η κοντινότερη πτήση του διαστημοπλοίου Cassini συνέβη στις 26 Σεπτεμβρίου το 2005, όταν το διαστημόπλοιο πέρασε 520 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της σελήνης.
Περίπου 6 λεπτά πριν από αυτή την κοντινή προσέγγιση, το Cassini Plasma Spectrometer ανίχνευσε μια δέσμη ηλεκτρονίων, προερχόμενα από την επιφάνεια της σελήνης.
Την ίδια στιγμή το Cassini’s Radio and Plasma Instrument ανίχνευσε έντονη διακύμανση κυμάτων πλάσματος, η οποία είχε προκληθεί από τη δέσμη ηλεκτρονίων.
Τη δεδομένη στιγμή, η ομάδα του προγράμματος του Cassini, συνειδητοποίησε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε, αλλά τα στοιχεία της φόρτισης του Hyperion έγιναν ξεκάθαρα όταν ο Tom Nordheim και οι συνεργάτες του επανεξέτασαν δεδομένα από προηγούμενες προσεγγίσεις καθώς μελετούσαν τη συσχέτιση ανάμεσα στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου και πολλά από τα παγωμένα του φεγγάρια.
Η έρευνά τους η οποία δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό Geophysical Research Letters, αναφέρει ότι το Cassini ήταν ελάχιστα μαγνητικά συνδεδεμένο με την επιφάνεια του Hyperion, γεγονός που του επέτρεψε να πιαστεί από μία δέσμη αρνητικά φορτισμένων σωματιδίων προερχόμενων από την ηλεκτρικά φορτισμένη επιφάνεια της σελήνης.
Ο στατικός ηλεκτρισμός είναι γνωστός ως ένας σημαντικός παράγοντας στη σκονισμένη και άνευ αέρα Σελήνη, αλλά τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη επιφάνειας φορτισμένης σε άλλα αντικείμενα, παρέμεναν απατηλά έως τώρα.
«Η επιφάνεια του Hyperion φορτίζεται όταν εκτίθεται σε υπεριώδες φως από τον Ήλιο και το πλάσμα, το οποίο περιέχει φορτισμένα σωματίδια στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου-η αόρατη, κινητή φυσαλίδα η οποία δημιουργείται από τα εσωτερικά μαγνητικά πεδία του πλανήτη», εξηγεί ο Tom Nordheim.
«Η μεγάλη διαφορά ενδεχομένων ανάμεσα στην επιφάνεια και στο διαστημόπλοιο καταλήγουν σε ένα ρεύμα ηλεκτρονίων, τα οποία ξεκινούν από το Hyperion και επιταχύνουν προς το Cassini», συμπληρώνει.
«Ήταν λες και το Cassini δεχόταν ένα ηλεκτρικό σοκ 200 βολτ από το Hyperion, παρόλο το γεγονός ότι βρίσκονταν 2000 χιλιόμετρα μακριά το ένα από το άλλο τη συγκεκριμένη στιγμή. Η ευθυγράμμιση μεταξύ των δύο, ήταν ότι χρειαζόμασταν για να αναλύσουμε αυτό το σχετικά ασυνήθιστο γεγονός. Εάν το Cassini βρισκόταν σε διαφορετική τοποθεσία κατά τη διάρκεια της προσέγγισης, τότε η δέσμη ηλεκτρονίων δε θα ανιχνευόταν».
Παρόλο που οι υπεύθυνοι της αποστολής Cassini δεν ανακάλυψαν σημάδια που αποδεικνύουν ότι η δέσμη ηλεκτρονίων από το Hyperion προκάλεσε ζημιές στο διαστημόπλοιο, ισχυρά ηλεκτρικά φορτισμένα αποτελέσματα θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι πρόκειται για κίνδυνο προς μελλοντικούς ρομποτικούς, ή και ανθρώπους εξερευνητές, σε πλανητικά αντικείμενα χωρίς ατμόσφαιρες, όπου θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το ενδεχόμενο για ισχυρές ηλεκτροστατικές εκκενώσεις.
Left: predicted surface potential versus solar zenith angle for Hyperion (red), and for Tethys, Dione, and Rhea, for comparison. Right: Cassini orbiter remotely detected a strongly negative surface potential (minus 200 volts) on Hyperion, consistent with the predicted electrostatic charge in regions near the moon’s terminator – the day-night boundary. Image credit: T. A. Nordheim et al.
Μετάφραση-γλωσσική επιμέλεια: ScienceSchoolCy.com team
Πηγή: http://www.sci-news.com
Πηγή: http://www.sci-news.com
RSS Feed