ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Η διαμαντένια εκδοχή του Apple Watch

16/12/2014

Το «έξυπνο» ρολόι ντύνεται με χρυσό και διαμάντια και τινάζει την μπάνκα στον αέρα.

Εάν τα 349 ευρώ για την απλή έκδοση του πολυαναμενόμενου Apple Watch ή τα 5.000 για τη χρυσή έκδοση, σάς φαίνονται λίγα, τότε αν διαθέτετε το κατάλληλο πορτοφόλι μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στον οίκο κοσμημάτων Mervis Diamond Importers, ο οποίος προπωλεί μια έκδοση του «έξυπνου» ρολογιού υπενδεδυμένη με διαμάντια.

Το διαμαντένιο Apple Watch προπωλείται προς 30.150 δολάρια, ήτοι περίπου 24.000 ευρώ και η αναμενόμενη παράδοση προγραμματίζεται για τα μέσα του 2015.

Το διαμαντένιο Apple Watch βρίσκεται σε μια θήκη από χρυσό 18 καρατίων και διαθέτει λουρί με 8 σειρές με διαμάντια ανώτερης ποιότητας.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Λέιζερ σε τρένα για τον καθαρισμό των σιδηροδρομικών γραμμών

8/12/2014

Τα τρένα που περνούν τσαλαπατούν τα φύλλα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας σκληρής ουσίας/ μάζας που καλύπτει τις ράγες, καθιστώντας δυσκολότερο να τις «πιάνουν» οι τροχοί.

Λέιζερ τοποθετημένα σε τρένα δοκιμάζονται με σκοπό να διαπιστωθεί εάν προσφέρονται για χρήση σε ρόλο «καθαριστήρων» των σιδηροδρομικών γραμμών από όγκους πεσμένων φύλλων.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, κάθε φθινόπωρο τα πεσμένα φύλλα εξελίσσονται σε σημαντικό και επικίνδυνο πρόβλημα για τους σιδηροδρόμους σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Τα τρένα που περνούν τα τσαλαπατούν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας σκληρής ουσίας/ μάζας που καλύπτει τις ράγες, καθιστώντας δυσκολότερο να τις «πιάνουν» οι τροχοί. Επίσης, η μειωμένη επαφή μεταξύ τροχών και γραμμών επηρεάζει αρνητικά τα συστήματα επικοινωνίας/ ενημέρωσης που εμποδίζουν τα τρένα από το να συγκρούονται. Σύμφωνα με τη Network Rail στη Μ. Βρετανία, μέσα στο 2013 προκλήθηκαν 4,5 εκατομμύρια ώρες καθυστέρησης λόγω φύλλων.

Τον προηγούμενο μήνα η Dutch Railways άρχισε δοκιμές ενός συστήματος που καίει τα φύλλα με λέιζερ: στοχεύοντας χαμηλά και τοποθετημένα ακριβώς μπροστά από τους τροχούς, τα λέιζερ καίνε τη συσσωρευμένη μάζα που έχει δημιουργηθεί από τα φύλλα, καθώς το τρένο περνάει. Επίσης, στεγνώνουν τις ράγες, αποτρέποντας τη συγκέντρωση νέων φύλλων. Το τελικό αποτέλεσμα είναι καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά στην επαφή μεταξύ τροχών και ραγών, επιτρέποντας μεγαλύτερη επιτάχυνση και καλύτερο φρενάρισμα.

Η χρήση λέιζερ για τον καθαρισμό σιδηροδρομικών γραμμών είχε προταθεί αρχικά το 1999 από μια βρετανική εταιρεία, την LaserThor, που ανέπτυξε ένα λέιζερ θερμοκρασίας 5000 βαθμών Κελσίου, αρκετά ισχυρό για να χτυπάει φύλλα 25.000 φορές το δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Network Rail, το εν λόγω σύστημα λειτουργούσε καλά στο εργαστήριο, αλλά όταν τοποθετήθηκε σε τρένα διαπιστώθηκε ότι οι δονήσεις έκαναν δύσκολο να παραμένει το λέιζερ εστιασμένο στις γραμμές- με αποτέλεσμα η Network Rail να επιλέξει συστήματα νερού υψηλής πίεσης. Η ολλανδική ομάδα δουλεύει επίσης πάνω στο θέμα της εστίασης, ενώ το σύστημά της επίσης μπορεί να κλείνει το λέιζερ όποτε οι δονήσεις το κάνουν να «αστοχεί».

Πηγή:

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ηλιακό πάρκο στον κόσμο και πλέον τέθηκε σε λειτουργία [Video]

29/11/2014

Η First Solar ολοκλήρωσε την κατασκευή του μεγαλύτερου φωτοβολταϊκού πάρκου στον κόσμο, το Topaz στην πεδιάδα Carrizo Plain της Καλιφόρνια, το οποίο αποτελείται από 9 εκατομμύρια ηλιακά panels που καλύπτουν 9.5 τετραγωνικά μίλια.

Η μονάδα τέθηκε ήδη σε λειτουργία και παράγει 550MW για την τροφοδοσία 160.000 οικιών στο δίκτυο της Pacific Gas & Electric, γλιτώνοντας παράλληλα το περιβάλλον από 377.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο. Το θετικό είναι ότι μέσα στο 2015 θα τεθούν σε λειτουργία ακόμη δύο μονάδες μεγαλύτερης απόδοσης, η μία από την First Solar (Desert Sunlight επίσης 550MW) και η άλλη από την Sunpower (Solar Star – 579MW).

Δείτε στο παρακάτω video πως δημιουργήθηκε το Topaz και ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα εκμεταλλευτούμε την ηλιοφάνεια της χώρας μας με κάτι αντίστοιχο.

Πηγή: http://www.techgear.gr

Χέντο: Το νέο ιπτάμενο σκέιτμπορντ

22/11/2014

Ένα σκέιτμπορντ που πετάει δημιούργησε η αμερικανική εταιρία Arx Pax. Ονομάζεται Χέντο και ουσιαστικά κινείται 2,5 εκατοστά πάνω από το έδαφος.
Χρησιμοποιεί τα μαγνητικά πεδία για να κινηθεί. Ζυγίζει 40 κιλά και όσοι το δοκίμασαν, υποστήριξαν ότι είναι πολύ εύκολο να το χειριστείς.
Μοιάζει λιγάκι με την εφεύρεση που είχαμε δει στην ταινία «Επιστροφή στο μέλλον».

«Πολλοί υποστηρίζουν ότι μοιάζει με το snowboard. Άλλοι θεωρούν ότι μοιάζει με hover board, γιατί κάπως έτσι το είχαν φανταστεί. Είναι ενδιαφέρουσα απάντηση, γιατί κανένας δεν έχει οδηγήσει κάτι τέτοιο» δήλωσε ο Κάιλ Ο Νιλ, μηχανικός της Arx Pax.

Το Χέντο μπορεί να λειτουργήσει για 15 λεπτά, πριν χρειαστεί να το επαναφορτίσουμε. Μπορεί να λειτουργεί μόνο πάνω από μεταλλικές επιφάνειες. Οι εφευρέτες του ονειρεύονται τη δημιουργία πάρκων, όπου ο κόσμος θα μπορεί να νοικιάζει Χέντο, να ανεβαίνει σε αυτά και να κόβει βόλτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εταιρία που το κατασκεύασε προτείνει οδηγίες για το πώς μπορείς να το φτιάξεις, έτσι ώστε οποιοσδήποτε μηχανικός θέλει, να μπορεί να βρει νέους τρόπους χρήσης αυτής της τεχνολογίας.

Το σχέδιο που έχει καταρτίσει η εταιρία αφορά την ανάπτυξη μαγνητικών τεχνολογιών, που θα δίνουν την ευκαιρία σε όποιον θέλει, να χρησιμοποιεί αυτή την πτητική καινοτομία. Στο μυαλό των κατασκευαστών του Χέντο είναι η ίδια τεχνολογία να χρησιμοποιηθεί σε τρένα, για μεταφορά μεγάλων κοντέινερ, ακόμη και στην αντισεισμική προστασία κτιρίων.

Πηγή: euronews.com

Τα ιπτάμενα αυτοκίνητα του μέλλοντος

22/11/2014

Κίνηση στους δρόμους της πόλης; Κάτι τέτοιο ίσως να μην αποτελεί καν πρόβλημα για τους οδηγούς του μέλλοντος. Ευρωπαίοι επιστήμονες ποντάρουν πολλά στην ιπτάμενη (κυριολεκτικά) αυτοκίνηση.

Κάθε πρωί ιπτάμενα αυτοκίνητα πετούν πάνω από τις οδικές αρτηρίες γερμανικών μεγαλουπόλεων. Θα μπορούσε να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κι όμως: ήδη σήμερα 17 ερευνητικά προγράμματα ανά τον κόσμο έχουν ως στόχο να κάνουν πραγματικότητα το «όνειρο» πολλών επιστημόνων. Στα προγράμματα αυτά συμπεριλαμβάνεται το ευρωπαϊκό πρότζεκτ Μycopter. Σε αυτό συμμετέχουν έξι ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα, ανάμεσα στα οποία το Κέντρο Διαστημικής Τεχνολογίας του Μπραουνσβάιγκ, το Tεχνολογικό Ινστιτούτο της Καρσλρούης, καθώς και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Τυβίγγης.

Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 3,4 εκατομ. ευρώ. Αυτή την εβδομάδα μάλιστα τα μέλη της ερευνητικής ομάδας παρουσίασαν στο Μπράουνσβαϊγκ ένα πρώτο δείγμα της δουλειάς τους, και συγκεκριμένα ένα υβριδικό ιπτάμενο όχημα. «Σύμφωνα με τους πιλότους, δούλευε μια χαρά», ανέφερε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της επίδειξης ο Στέφαν Λέβενταγκ από το Κέντρο Διαστημικής Τεχνολογίας του Μπραουνσβάιγκ. Κοινός στόχος των 17 ερευνητικών προγραμμάτων είναι η κατασκευή οχημάτων, τα οποία θα μπορούν να κυκλοφορούν τόσο στον αέρα, ως ελικόπτερα, όσο και στα κλασικά οδοστρώματα, ως αυτοκίνητα.

Όταν η αεροναυπηγική συναντά την αυτοκίνηση

Στον ίδιο τομέα δραστηριοποιείται η εταιρεία AeroMobil από την Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της Σλοβακίας. Τα υβριδικά μοντέλα AeroMobil 3 που παρουσίασε πρόσφατα η εταιρεία σε συνέδριο καινοτομίας στη Βιέννη, προκάλεσαν ενθουσιασμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μοντέλα πέρασαν με επιτυχία τα τεστ στο δρόμο και στον αέρα και βρίσκονται λίγο πριν την τελειοποίησή τους. Ο Στέφαν Βάντοτς από την AeroMobil αναφέρει ότι η κατασκευή ιπτάμενων αυτοκινήτων αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους στόχους τόσο της αυτοκίνησης, όσο και της αεροναυπηγικής εδώ και έναν αιώνα. «Η καινοτομία στα μοντέλα μας έγκειται στο ότι αυτά έχουν σχεδιαστεί τόσο ως συμβατικά αυτοκίνητα, όσο και ως συμβατικά αεροσκάφη», εξηγεί, και τονίζει ότι ο χρήστης αποφασίζει μόνος του πώς τελικά θα τα χρησιμοποιήσει.

Τα μοντέλα ΑeroMobil 3 διαθέτουν τόσο συμβατικές ρόδες όσο και φτερά. Είναι εξοπλισμένα με σύστημα αυτόματου πιλότου, αλλά και σύστημα διάσωσης με αλεξίπτωτα που θυμίζει αυτό των αεροπλάνων. Τα υβρικά ιπτάμενα αυτοκίνητα της σλοβακικής εταιρείας κινούνται με κανονική βενζίνη, ενώ μπορούν να απογειωθούν και να προσγειωθούν τόσο στην άσφαλτο, όσο και σε χώμα ή γρασίδι.

To υβριδικό ιπτάμενο όχημα της AeroMobil από τη Σλοβακία

Η καινοτομία στην αυτοκίνηση κοστίζει ακριβά

«Ο συνδυασμός στοιχείων αυτοκινήτου και αεροπλάνο σε ένα όχημα δεν είναι εύκολη υπόθεση», αναφέρει ο Σρέφαν Βάντοτς. Τα δύο αυτά μέσα έχουν διαφορετικούς όρους λειτουργίας και κίνησης. Για παράδειγμα το αυτοκίνητο κατασκευάζεται από πιο βαριά υλικά, σε αντίθεση με το αεροπλάνο που απαιτεί για την κατασκευή του ελαφρύτερα υλικά. Ωστόσο αν και οι δοκιμές που έχουν γίνει ως τώρα για τα ΑeroMobil 3 έχουν στεφθεί με επιτυχία, οι σλοβάκοι κατασκευαστές εκτιμούν ότι τα θα αργήσουν τα τεθούν σε πραγματική λειτουργία, μιας και έχουν να αντιμετωπίσουν ένα βασικό εμπόδιο: τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία. Το ιπτάμενο αυτοκίνητο χρειάζεται σωρεία ευρωπαϊκών αδειών για να αρχίσει να κυκλοφορεί σε δρόμους και αιθέρες.

Επιπλέον ο συγκοινωνιολόγος Γιαν Λεσίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Μπρατισλάβα εφιστά την προσοχή και στο θέμα της κυκλοφοριακής ασφάλειας: ναι μεν θα διευκολυνθεί η κίνηση στις αστικές και υπεραστικές αρτηρίες, την ίδια ώρα όμως αναμένεται να επιβαρυνθεί η κυκλοφορία στις εναέριες οδούς. Παράλληλα οι οδηγοί θα πρέπει συγχρόνως να είναι και... πιλότοι, πράγμα που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την απόκτηση αδειών κυκλοφορίας. Για τους λόγους αυτούς ο Στέφαν Λέβενταγκ εκτιμά πως μάλλον δεν θα δούμε πολύ σύντομα στις πόλεις μας ιπτάμενα αυτοκίνητα. Άλλωστε ακόμη και στην περίπτωση που επιτραπεί η κυκλοφορία τους, οι τιμές τους αναμένεται να είναι απλησίαστες, βγαλμένες και αυτές από ...ταινία επιστημονικής φαντασίας!

Πηγή: http://www.dw.de

Γάτες και άνθρωποι "διδάσκουν" στα ρομπότ πως να πέφτουν

18/11/2014

0 Comments

Τη γνωστή ικανότητα των γατών να πέφτουν πάντα στα πόδια τους φιλοδοξούν να δώσουν στα ρομπότ ερευνητές του Georgia Tech.

Ειδικότερα, ερευνητές του πανεπιστημίου υπό την Κάρεν Λιού, επίκουρη καθηγήτρια του School of Interactive Computing (IC) του Georgia Tech, προκειμένου να κατανοήσουν το πώς η «συμπεριφορά» των αιλουροειδών και των ανθρώπων κατά τις πτώσεις θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση των ρομπότ, μελέτησαν τα φυσικά χαρακτηριστικά μίας ευρείας γκάμας φαινομένων/ δραστηριοτήτων: από τις πτώσεις γατών μέχρι τον τρόπο που προσανατολίζονται στον χώρο δύτες και αστροναύτες.

Σε έρευνα που παρουσιάστηκε στην 2014 IEE/RSJ International Conference on Intelligent Robots and Systems (IROS) η Λιου παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς της πάνω στον προσανατολισμό και τη συμπεριφορά όσον αφορά στις πτώσεις τόσο από ανθρώπους όσο και από γάτες και το πώς αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των επιπτώσεων σε ρομπότ τα οποία πέφτουν- και ειδικά σε ρομπότ τα οποία κάποια στιγμή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε αποστολές έρευνας και διάσωσης υπό επικίνδυνες συνθήκες.

Η Λιου και η ομάδα της στο Georgia Tech εξομοίωσαν πτώσεις και μελέτησαν τα αποτελέσματα προσγειώσεων: «δεν είναι η πτώση που σε σκοτώνει- είναι το απότομο σταμάτημα στο τέλος. Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν τη ζημιά είναι η γωνία της πτώσης» σημειώνει η Λιου.

Σε πειράματα τα οποία έγιναν με ένα μικρό ρομπότ που αποτελείται από ένα κύριο σώμα και δύο πόδια, εξομοιώθηκαν τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης πτώσης και διερευνήθηκε το ενδεχόμενο μιας μαλακής- roll προσγείωσης για τη μείωση της δύναμης πρόσκρουσης και κατʼεπέκταση της ζημιάς. Όπως διαπιστώθηκε, ένα σωστά σχεδιασμένο ρομπότ έχει τη «διανοητική ικανότητα» να πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που απαιτούνται για μια «μαλακή» προσγείωση- αν και η παρούσα τεχνολογία μοτέρ και μηχανικών άκρων εν γένει δεν επιτρέπει επαρκώς γρήγορη κίνηση για «γατίσιες» πτώσεις. Στο μέλλον ο στόχος της έρευνας θα είναι η «εκπαίδευση» των ρομπότ πάνω στον προσανατολισμό και την πρόσκρουση- κάτι που οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιτύχουν οι άνθρωποι, αλλά οι γάτες κάνουν με φυσικότητα. «Αν πιστεύουμε ότι μια ημέρα θα είμαστε σε θέση να φτιάξουμε ρομπότ που θα μπορούν να φέρνουν σε πέρας τέτοιου είδους υψηλά δυναμική κίνηση, πρέπει επίσης να διδάξουμε στα ρομπότ πώς να πέφτουν- και πώς να προσγειώνονται με ασφάλεια μετά από ένα άλμα ή μια σχετικά μεγάλη πτώση» τονίζει η Λιού.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

0 Comments

Έφτιαξαν το πρώτο ρομπότ που μπορεί να πλένει και πιάτα

8/11/2014

Ο Boris είναι ένα από τα πρώτα ρομπότ στον κόσμο που μπορούν να κάνουν με τα χέρια τους ιδιαίτερα εντυπωσιακές κινήσεις, και αρκετά πρακτικές, όπως να πιάνουν μικρά αντικείμενα - σαν τα ποτήρια - χωρίς να τα σπάνε!

Η ικανότητά τους αυτή, εξοπλίζει τον Boris με το σημαντικό πλεονέκτημα ότι μπορεί να στέκεται επί ώρες πάνω από τον νεροχύτη και να πλένει πιάτα - χωρίς να τα σπάει όπως είπαμε - και βεβαίως χωρίς ο ίδιος να διατρέχει κίνδυνο να πάθει κάποιο βραχυκύκλωμα!

Το συμπαθητικό αυτό ρομπότ, αναπτύχθηκε στην Αγγλία από ειδικούς του πανεπιστημίου του Μπίρμπινγκχαμ, και όπως ανέφερε ο επικεφαλής των επιστημόνων, καθηγητής Τζέρεμι Γουάιατ, το χέρι του Boris είναι όπως του ανθρώπου, με δάκτυλα που του επιτρέπουν να τα χρησιμοποιεί για να μετακινεί με ασφάλεια κάποιο αντικείμενο.

Πάνω από τον νεροχύτη ή μπροστά σε ένα ντουλάπι ο Boris μπορεί να χρησιμοποιεί δύο ή τρία ή όλα του τα δάκτυλα ανάλογα με το αντικείμενο που πρέπει να πιάσει για να μεταφέρει ενώ την ίδια στιγμή είναι σε θέση να αναλύσει μια πληθώρα επιλογών για το πώς να μετακινήσει το αντικείμενο, δηλαδή να το περιστρέψει, να το περάσει κάτω από τη βρύση, να το περάσει πάνω από τη βρύση, κλπ.

Το συγκεκριμένο ρομπότ, αποτελεί τμήμα ενός μεγαλύτερου προγράμματος που λέγεται PaCMan, και το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη ρομπότ που θα χρησιμοποιούνται σε σπίτι ή γραφεία για να βοηθούν ανθρώπους χάρη στην ικανότητά τους να επιτελούν μεγάλη ποικιλία κινήσεων.

Πηγή: http://www.tanea.gr

«Transformer» - συναρμολογητής για τη NASA

6/11/2014

Εμφανισιακά παραπέμπει σε κάποια τεχνολογία των κινηματογραφικών «Transformers», ωστόσο ο «ΙSAAC» (Integrated Structural Assembly of Advanced Composites) της NASA είναι πέρα για πέρα αληθινός.

Ο ογκώδης ρομποτικός βραχίονας μπορεί να διαχειρίζεται υλικά με προγραμματισμένες μεθόδους, μετατρέποντας συγκολλητικές ουσίες και ίνες σε αεροδιαστημικές δομές και εξαρτήματα. «Δουλέψαμε δύο χρόνια για να αποκτήσουμε τη συγκεκριμένη ρομποτική τεχνολογία, τέτοιου επιπέδου ακριβείας. Αλλά είχαμε προτείνει την ιδέα πάνω από έξι χρόνια πριν» ανέφερε ο Τσόνσι Γου, μηχανολόγος δομικής μηχανικής. «Θα κάνει πραγματικά τη διαφορά πάνω στη δυνατότητά μας να καταλάβουμε τα σύνθετα υλικά και τις διαδικασίες χρήσης στην αεροπορία και τα διαστημικά σκάφη».

Αν και η χρηματοδότηση αποτέλεσε πρόβλημα στην αρχή, ο Γου και οι συνάδελφοί του στο πρόγραμμα του ISAAC, Μπράιαν Στιούαρτ και Ρόμπερτ Μάρτιν έπεισαν το Langley Research Center να παρέχει 1,4 εκατ. δολάρια, το Aeronautics Research Mission Directorate να συνεισφέρει 1,1 εκατ., καθώς και το Space Technology Mission Directorate και το Space Technology and Exploration Directorate να συμμετέχουν με 200.000.

Η ίδια η μεταφορά του ISAAC στις εγκαταστάσεις της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Χάμπτον της Βιρτζίνια αποτέλεσε πρόκληση. Το σύστημα είναι ένα από τρία στον κόσμο τα οποία έχουν κατασκευαστεί από την Electroimpact, Inc (Μουκιλτέο, Ουάσιγκτον). Τα άλλα δύο χρησιμοποιούνται για συναρμολόγηση συνθέτων υλικών σε όγκο, όχι για ερευνητικούς σκοπούς, όπως προορίζεται το σύστημα που αποκτήθηκε από τη NASA. Το ρομπότ είναι γνωστό για την ακρίβεια της δουλειάς του, ωστόσο εξαιρετική ακρίβεια απαιτήθηκε και κατά τη μεταφορά και εγκατάστασή του στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων, και ειδικότερα στο Advanced Manufacturing and Flight Test Articles Development Laboratory του ερευνητικού κέντρου.

O ΙSAAC αναμένεται να είναι έτοιμος και πλήρως λειτουργικός στις αρχές του 2015, με πρώτο «πελάτη» το Advanced Composites Project (ACP) του Aeronautics Research Mission Directorate. Επίσης, σχεδιάζεται χρήση του και από τα διαστημικά προγράμματα της ΝΑSA, όπως το Composites for Exploration Upper Stage (C-EUS) Project.

Πηγή: www.nasa.gov & http://www.naftemporiki.gr

Βρεφικό παιχνίδι ποστάρει φωτογραφίες των μωρών αυτόματα στα social media

5/11/2014

New Born Fame: Ένα fake προϊόν για να ευασθητοποιήσει τους γονείς σχετικά με την υπερέκθεση των νεογέννητών τους στα social media.

Προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους γονείς να μην ποστάρουν φωτογραφίες των νεογέννητων και των βρεφών τους στα social media, η ολλανδή designer Laura Cοrnet σχεδίασε ένα βρεφικό παιχνίδι που στο άγγιγμα του μωρού, έστελνε αυτόματα 'selfies' στο Facebook και το Twitter των γονιών του, σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN.

Φυσικά δεν πρόκειται για ένα κανονικό προϊόν αλλά για την πτυχιακή της εργασία που άντλησε την έμπνευσή του από έρευνες που έδειξαν ότι η πρώτη φουρνιά χρηστών του Facebook που γίνονταν γονείς, ήταν πρόθυμοι να εκθέτουν φωτογραφίες των νεογέννητών τους στα social media και το μοναδικό πρόβλημά τους ήταν ότι αυτό γινόταν εν αγνοία των μωρών.

Το περιστρεφόμενο κρεμαστό μόμπιλ, ονόματι New Born Fame, που δημιούργησε η Ολλανδή σχεδιάστρια και έστελνε selfies που τραβούσαν τα μωρά αγγίζοντας ένα ομοίωμα του λογοτύπου του Facebook ή του Twitter, δημιούργησε έντονες αρνητικές αντιδράσεις. "Είχα αποδείξει τη θεωρία μου και ήμουν χαρούμενη", δήλωσε στο CNN η Cοrnet. Το περίεργο είναι ότι υπήρξε αρκετά μεγάλος αριθμός ατόμων που ήθελαν στ' αλήθεια να αγοράσουν αυτό το βρεφικό παιχνίδι. "Επρεπε να τους εξηγήσω ότι δεν πρόκειται για πραγματικό προϊόν, αλλά για ένα prototype για την πτυχιακή μου", εξηγεί η Cornet, που πλέον επανασχεδιάζει το New Born Fame ώστε να στέλνει φωτογραφίες και βίντεο στο κινητό των γονιών του μωρού, και να το λανσάρει ως κανονικό προϊόν.

Πηγή: www.lifo.gr

Εκπληκτικό βίντεο δείχνει πώς παγώνει μια φυσαλίδα

4/11/2014

Το εντυπωσιακό φαινόμενο καταγράφηκε με νέας γενιάς κάμερες υψηλής ευκρίνειας

Γουίστλερ

Η Sony θέλοντας να επιδείξει τις δυνατότητες μιας νέας γενιάς καμερών υψηλής ευκρίνειας (ultra HD) ζήτησε από ένα ζευγάρι φωτογράφων και σκηνοθετών από τον Καναδά να φτιάξει κάποιο βίντεο ή να κάνει κάποια καταγραφή που να δείχνει τις δυνατότητες των νέων καμερών. Ο Ντάμιεν και Λέιλα ντε Μπλινκ γνωρίστηκαν στη Βασιλική Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου και αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές αλλά και το δημιουργικό τους ταλέντο. Διαφημιστικές καμπάνιες κυρίως στον τομέα της μόδας είναι το βασικό τους αντικείμενο αλλά αναλαμβάνουν και διάφορα πρωτοποριακά και δημιουργικά projects όπως αυτό που ζητούσε o ιαπωνικός γίγαντας των ηλεκτρονικών προϊόντων. Το ζεύγος Μπλινκ σκέφτηκε κάτι πρωτότυπο. Πήγε με μικρά παιδιά σε δάση του Καναδά όπου επικρατεί αυτή την εποχή αρκετό ψύχος και τους ζήτησε να κάνουν φυσαλίδες. Χρησιμοποιώντας 4 ultra HD κάμερες το ζευγάρι κατάφερε να καταγράψει σε αργή κίνηση τη μετατροπή των φυσαλίδων σε... παγάκια.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Μια "Ferrari" για τους βυθούς

31/10/2014

Οι δημιουργοί του προτρέπουν τους επίδοξους αγοραστές (σημειωτέον, η τιμή του ανέρχεται στα 1.350.000 δολάρια) να βγουν στη θάλασσα «χωρίς συμβιβασμούς στο στυλ», αλλά και χωρίς να επηρεάζονται οι πραγματικές υποθαλάσσιες επιδόσεις του σκάφους.

Η ολλανδική U-Boat Worx δραστηριοποιείται σε έναν ιδιαίτερο τομέα, αυτόν των προσωπικών υποβρυχίων για γιωτ και τουρισμό- και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το διθέσιο HΡ Sport Sub 2 το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια «Φεράρι για τους βυθούς».

Το διθέσιο σκάφος διαθέτει σύστημα μπαταρίας Lithium-ion των 21 kWh και ο εξοπλισμός του περιλαμβάνει imaging sonar, υποβρύχια φώτα και σύστημα πλοήγησης, καθώς και interface οθόνης αφής, MANTA controller (χειρισμός fly-by-wire, για ευκολία οδήγησης από οποιονδήποτε επιβάτη), σύστημα air-conditioning, σύστημα υποβρύχιας επικοινωνίας κ.α.

Οι δημιουργοί του προτρέπουν τους επίδοξους αγοραστές (σημειωτέον, η τιμή του ανέρχεται στα 1.350.000 δολάρια) να βγουν στη θάλασσα «χωρίς συμβιβασμούς στο στυλ», αλλά και χωρίς να επηρεάζονται οι πραγματικές υποθαλάσσιες επιδόσεις του σκάφους. Το βάρος του σκάφους είναι 2.200 κιλά και το ύψος του 136 εκατοστά, ενώ μπορεί να μεταφερθεί από κάθε γιωτ τριάντα μέτρων και άνω- όπως υπογραμμίζεται, το μόνο επιπλέον που χρειάζεται να έχει ο κάτοχός του είναι ένα σκάφος με γερανό, ή απλά ένα τρέιλερ.

Διαθέτει ικανότητα κατάδυσης σε βάθος 100 μέτρων και αυτονομία έξι ωρών. Κινείται χάρη σε έξι ισχυρούς προωθητήρες, τοποθετημένους σε ειδική διαρρύθμιση ώστε να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία και ο καλύτερος έλεγχος, ενώ, σύμφωνα με την εταιρεία, παρουσιάζει ιδιαίτερα καλές επιδόσεις και στην επιφάνεια. Οι δημιουργοί του τονίζουν επίσης ότι το HP Sport Sub 2 διαθέτει επαναστατικά χαρακτηριστικά ασφαλείας από προηγούμενα μοντέλα της U-Boat Worx, ενώ υπογραμμίζουν την ευκολία συντήρησής του

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Οι καλύτερες εφαρμογές για τέλειες φωτογραφίες

27/10/2014

Μπορεί οι κάμερες των κινητών τηλεφώνων να βελτιώνονται συνεχώς, ωστόσο οι κατάλληλες εφαρμογές είναι αυτές που θα δώσουν ένα «ξεχωριστό αέρα» στις φωτογραφίες όλων των επίδοξων φωτογράφων «εκεί έξω», που κυκλοφορούν με ένα smartphone στο χέρι...

Δείτε παρακάτω μια λίστα με μερικές από τις καλύτερες εφαρμογές για τις… καλύτερες φωτογραφίες!

1. Cycloramic

Η εφαρμογή Cycloramic «εκμεταλλεύεται» τις δονήσεις του iPhone για να περιστρέφεται και να βγάζει τις καλύτερες πανοραμικές φωτογραφίες.

Τιμή: για iPhone 5/5S $1.99, για iPhone 6 δωρεάν

2. Manual

Η συγκεκριμένη εφαρμογή δίνει πρόσβαση σε όλες τις ρυθμίσεις της κάμερας, προκειμένου να ρυθμίζει κανείς το κλείστρο, το ISO, την ισορροπία λευκού, την εστίαση, και την αντιστάθμιση έκθεσης, όπως εκείνος θέλει.

Τιμή: $1.99 (iOS)

3. Storehouse

Το Storehouse μετατρέπει τις φωτογραφίες σας σε ζωντανές οπτικές αφηγήσεις, για να «λέτε» μέσα από τις φωτογραφίες σας τις δικές σας ιστορίες.

Διατίθεται δωρεάν (iOS)

4. Litely

Η εφαρμογή Litely θα σας προσφέρει μερικά πολύ ωραία, «απαλά» φίλτρα, για να δώσετε ένα πιο «ρομαντικό» τόνο στις φωτογραφίες σας.

Διατίθεται δωρεάν (iOS)

5. Camera+

Η εφαρμογή Camera+ έχει περισσότερα από 28 εκατ. downloads και μάλλον, θα υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό. Μήπως έχει έρθει η ώρα να τη δοκιμάσετε κι εσείς;

Τιμή: $1.99 (iOS)

Το σχετικό αφιέρωμα δημοσιεύτηκε στο Business Insider.

3D printed μπαταρία από γραφένιο σε οποιοδήποτε σχήμα με απόδοση όσο μια AA

26/10/2014

Η Graphene 3D Lab είναι μια αρκετά φιλόδοξη νέα εταιρεία που αποφάσισε να ασχοληθεί με τρία από τα πιο καυτά θέματα των τελευταίων ετών στον χώρο της τεχνολογίας (γραφένιο, 3D printing και μπαταρίες). Ουσιαστικά, η εταιρεία συστήνει τη δική της τεχνολογία 3D printing για την κατασκευή μπαταριών από γραφένιο σε οποιοδήποτε σχήμα με απόδοση όσο μια συνηθισμένη μπαταρία AA.

Σύμφωνα με τον Dr. Daniel Stolyarov, CTO και συνιδρυτή της εταιρείας, η μαζική παραγωγή θα ξεκινήσει στις αρχές του 2015, ενώ ταυτόχρονα εργάζονται επάνω στη δημιουργία νήματος από πλαστικό και γραφένιο.

Τα πρώτα αποτελέσματα της δουλειάς της παρουσιάζονται στο παρακάτω video και αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν ήδη καταθέσει την απαραίτητη αίτηση για κατοχύρωση πατέντας σχετική με την τεχνολογία τους στην αρμόδια υπηρεσία των ΗΠΑ.

Πηγή: http://www.techgear.gr/

PhotoMath: Η εφαρμογή που λύνει τις μαθηματικές εξισώσεις από την κάμερα του smartphone!

22/10/2014

Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, όλοι σε κάποια φάση των μαθητικών/φοιτητικών χρόνων μας προτιμήσαμε την ευκολία που παρείχε το λυσάρι για να τελειώνουμε γρήγορα με την επίλυση των μαθηματικών εξισώσεων, ενώ οι πιο τολμηροί τα κουβαλούσαν και στην περίοδο των εξετάσεων. Όλα αυτά θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν είχαμε smartphones ή αν υπήρχε μια εφαρμογή σαν το PhotoMath.

Το νέο project της MicroBlink χρησιμοποιεί την κάμερα του smartphone για να σαρώσει μαθηματικές εξισώσεις από ένα φύλλο χαρτί και στη συνέχεια εμφανίζει στον χρήστη το τη λύση, και μάλιστα με όλα τα ενδιάμεσα βήματα! Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη για iOS και Windows Phone, ενώ μέσα στο 2015 θα κυκλοφορήσει και για συσκευές Android.

PhotoMath from MicroBLINK on Vimeo.

Πηγή: http://www.techgear.gr/

Χαρτογράφηση της ερήμου με καμήλες

10/10/2014

Τα παραδοσιακά «μέσα» χρησιμοποίησε η Google

Αυτοκίνητα δεν μπορούσαν να κινηθούν, ούτε μηχανές βέβαια. Η άμμος δεν επιτρέπει τη διέλευση οχημάτων κι έτσι βρέθηκε άλλος τρόπος. Χρησιμοποιήθηκαν καμήλες.

Ο λόγος; Η Google ήθελε να χαρτογραφήσει την έρημο Liwa στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τα οχήματα της δεν είχαν πρόσβαση και έτσι επιστράτευσε τα συμπαθή τετράποδα που κινούνται με άνεση στην αμμώδη περιοχή. Βέβαια, για να μπορέσει να γίνει η καταγραφή και να… μπει η περιοχή στους χάρτες της φόρτωσε τις καμήλες με τις ειδικές της κάμερες. Με αυτές στην πλάτη τους τα ζώα περπάτησαν την έρημο για χάρη της υπηρεσίας Street View, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να δουν από κοντά όσες τοποθεσίες έχει χαρτογραφήσει.

Το trekker της και οι καμήλες έκαναν τη δουλειά τους και πλέον όποιος χρήστης του διαδικτύου το επιθυμεί μπορεί να δει πλέον στο Google Street View τους απίστευτους αμμόλοφους της ερήμου. Το αποτέλεσμα είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό, όπως και η διαδικασία και μπορείτε να τα παρακολουθήσετε στο βίντεο.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

"Σώζωντας" ιστορικά μνημεία μέσω λέιζερ

10/10/2014

Η «διάσωση/ αποθήκευση» 500 ιστορικών μνημείων μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια είναι ο στόχος του CyArk 500 Challenge: μίας πρωτοβουλίας της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης CyArk, που χρησιμοποιεί τεχνολογία 3D laser scanning για τη δημιουργία ενός «αρχείου» που θα διασφαλίσει ψηφιακά τη «συνέχεια» των μνημείων του πλανήτη πέρα από φυσικές καταστροφές, ανθρώπινες ενέργειες ή το πέρασμα του χρόνου.

Η CyArk ιδρύθηκε το 2003, με στόχο «να εξασφαλιστεί ότι οι χώροι πολιτιστικής κληρονομιάς θα είναι διαθέσιμοι στις μέλλουσες γενιές, καθιστώντας τους παράλληλα μοναδικά προσβάσιμους σήμερα», μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών. Στην ουσία, η οργάνωση χρησιμοποιεί τεχνολογία αιχμής για τη δημιουργία 3D αναπαραστάσεων σημαντικών μνημείων. Μέσω της χρήσης λέιζερ, οι 3D scanners προβαίνουν σε μετρήσεις εκατομμυρίων σημείων ανά δευτερόλεπτο, με ακρίβεια χιλιοστών, για τη δημιουργία ενός 3D data set ή point cloud.

Τα χρώματα αναπαριστούν την ένταση της αντανάκλασης στην επιφάνεια. Μεμονωμένα data points συνδέονται μέσω μικρών τριγώνων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πλαισίου. Τα τρίγωνα αυτά χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία μιας «συμπαγούς» επιφάνειας, και αυτό που προκύπτει στο τέλος είναι ένα τρισδιάστατο μοντέλο, το οποίο στη συνέχεια χρηματίζεται μέσω της χρήσης φωτογραφιών της επιφάνειας των μνημείων. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της CyArk, «το αποτέλεσμα είναι ένα φωτορεαλιστικό μοντέλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την περαιτέρω μελέτη του μνημείου και για σκοπούς διατήρησης και εκπαίδευσης».

Η CyArk έχει ήδη ολοκληρώσει 40 τέτοια projects, με τελικό στόχο τα 500. Τα αποκαλούμενα Exemplar Projects περιλαμβάνουν την Πομπηία, τη Βαβυλώνα, το όρος Ράσμορ, τον Πύργο της Πίζας, τον Τιτανικό, το Sydney Opera House και τον Πύργο του Λονδίνου. Από πλευράς ελληνικού ενδιαφέροντος, στη λίστα βρίσκεται ο Παρθενώνας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η CyArk προσκαλεί κυβερνήσεις, οργανώσεις και μεμονωμένα άτομα να υποβάλουν τις δικές τους προτάσεις για μνημεία/ σημεία ενδιαφέροντος.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Popular Science, με αφορμή συνδιάσκεψη περί του CyArk 500 Challenge στα National Archives στην Ουάσιγκτον, το φορητό laser scanner (LIDAR) που αποτελεί «κλειδί» στο όλο εγχείρημα αποτελεί δημιούργημα του ιδρυτή της CyArk, Μπεν Κασίρα. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, καταλύτη για τη «γένεση» της CyArk ήταν η καταστροφή αγαλμάτων του Βούδα από τους Ταλιμπάν το 2001. Παράλληλα, χαρακτηρίζει εξαιρετικά επείγουσα την ανάγκη για κάτι τέτοιο, κάνοντας λόγο – με αφορμή τον συριακό εμφύλιο- για εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα με την οποία λαμβάνουν χώρα καταστροφές.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/

Μπαταρίες λιθίου και ανανεώσιμες πηγές

10/10/2014

Οι μπαταρίες ανήκουν στην καθημερινότητα. Από τα κινητά τηλέφωνα μέχρι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Γίνονται φθηνότερες χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι προβλέψεις για τα συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ καλές, όπως υποστηρίζουν επιστήμονες αλλά και άνθρωποι του κλάδου, οι οποίοι συναντώνται στη διεθνή έκθεση World of Energy Solutions στην Στουτγάρδη. Η έκθεση ολοκληρώνεται σήμερα και το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η αγορά για τις μπαταρίες λιθίου ιόντων έχει τεράστιες δυνατότητες και βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ανθρώπων που ασχολούνται με τα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, ο τζίρος που καταγράφηκε σε όλο τον κόσμο από την πώληση μπαταριών λιθίου ιόντων το 2013, ήταν 18 δισ. δολάρια και όπως λέει ο Βέρνερ Τίλμετζ, επικεφαλής του Τμήματος Ηλεκτροχημικής στο Κέντρο για την Ηλιακή και Αιολική Ενέργεια στην πόλη Ουλμ:

«Όσον αφορά τον τζίρο βλέπουμε μεγάλα ποσά. Υπολογίζουμε ότι μέχρι το 2020 θα φθάσουμε τα 30 δισ. ευρώ για τις μπαταρίες λιθίου ιόντων».

Οι μπαταρίες λιθίου ιόντων έχουν τριπλασιάσει τη ζωή των κινητών και των φορητών υπολογιστών. Μεγάλα εργοστάσια παραγωγής μπαταριών βρίσκονται κυρίως στην Ιαπωνία, την Κίνα και την Κορέα.

Το κόστος θα μειωθεί έως και 80%

Μια ακόμα ώθηση αποκτά η αγορά αυτών των μπαταριών από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Τα τελευταία τρία χρόνια κατασκευάστηκαν περίπου 500.000 ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Οι προβλέψεις κάνουν μάλιστα λόγο ότι μέχρι το 2030 ένα στα τρία αυτοκίνητα θα είναι ηλεκτροκίνητο.

Εκτός όμως από τις μικρότερες μπαταρίες πολύ ενδιαφέρουσα είναι η αγορά για μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους ενέργειας, οι οποίοι σχετίζονται με την αιολική και την ηλιακή ενέργεια.

Τώρα όσον αφορά τη μείωση των τιμών η καλιφορνέζικη πρωτοπόρος εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων σχεδιάζει να φτιάξει από κοινού με την Panasonic ένα τεράστιο εργοστάσιο κατασκευής μπαταριών στη Νεβάδα. Υπολογίζεται ότι το κόστος των μπαταριών θα μειωθεί έως και 80%.

Για τις μεγάλες μπαταρίες η κιλοβατώρα κόστιζε το 2010 γύρω στα 1.000 ευρώ ενώ μέχρι το 2020 υπολογίζεται ότι θα κοστίζει γύρω στα 200 ευρώ. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία για το περιβάλλον. Εκτός όμως από τις μπαταρίες ιόντων λιθίου, σημαντική πηγή ενέργειας είναι και αυτή που προέρχεται από το νερό. Μέσω ηλεκτρόλυσης μπορεί να παραχθεί ενέργεια η οποία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Μια συμπληρωματική τεχνολογία και όπως λέει ο καθηγητής Βέρνερ Τίλμετς :

«Για μέσα στην πόλη ένα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο είναι ιδανικό. Ακόμα και εάν θα πρέπει να διανύσω μεγάλες διαδρομές μέσα στην πόλη και ακόμα και για μεγαλύτερα αυτοκίνητα είναι ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο ιδανικό. Οι δυο τεχνολογίες συμπληρώνουν πολύ καλά η μια την άλλη».

Πηγή: http://www.dw.de

Περισσότερες οι SIM παρά οι άνθρωποι

8/10/2014

Τα κινητά τηλέφωνα μόλις ξεπέρασαν τον παγκόσμιο πληθυσμό

Ουάσινγκτον
Είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των επικοινωνιών: τις τελευταίες εβδομάδες ο αριθμός των ενεργών καρτών SIM ξεπέρασε για πρώτη φορά τον παγκόσμιο πληθυσμό. Σύμφωνα με την GSMA, την διεθνή ένωση των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, οι κάρτες SIM σε κινητά τηλέφωνα και άλλες συσκευές πλησιάζουν τα 7,23 δισεκατομμύρια σε παγκόσμιο επίπεδο, αυξημένες κατά 6,10% σε ετήσια βάση. Συγκριτικά, ο παγκόσμιος πληθυσμός αγγίζει τα 7,2 δισεκατομμύρια, αυξανόμενος κατά 2 άτομα το δευτερόλεπτο ή μόλις 1,2% το χρόνο, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία του αμερικανικού Γραφείου Απογραφών.

Ταχύτατο φαινόμενο

«Καμία τεχνολογία δεν μας έχει επηρεάσει όπως το κινητό τηλέφωνο. Είναι το ταχύτερα αυξανόμενο φαινόμενο που έχει καταγραφεί ποτέ: από το μηδέν στα 7,2 δισ. σε τρεις δεκαετίες» δήλωσε ο Κέβιν Κίμπερλινγκ, πρόεδρος της εταιρείας Spencer Trask, σχολιάζοντας το ορόσημο.

Η Spencer Trask είχε επενδύσει στην Millicom, μια εταιρεία που συνεργάζεται με τη Facebook για την προώθηση των κινητών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το γεγονός πάντως ότι οι ενεργές κάρτες SIM είναι πια περισσότερες από τους ανθρώπους δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν κινητό: Οι ενεργοί χρήστες πλησιάζουν τα 3,6 δισεκατομμύρια, κάτι που σημαίνει ότι σε κάθε ενεργό χρήστη αντιστοιχούν δύο κάρτες SIM.

Επιπλέον, οι μετρήσεις της GSMA συνυπολογίζουν τις κάρτες SIM που χρησιμοποιούνται σε συσκευές που επικοινωνούν με άλλες συσκευές -από έξυπνα αυτοκίνητα μέχρι έξυπνους μετρητές. Αυτές οι συνδέσεις «μηχανής με μηχανή» υπολογίζονται στα 250 εκατομμύρια. Χωρίς τον αριθμό αυτό, οι κάρτες SIM δεν θα είχαν ξεπεράσει τον παγκόσμιο πληθυσμό. Κατά κάποιον τρόπο, επομένως, οι κινητές συσκευές ίσως δεν είναι ακόμα περισσότερες από τους ανθρώπους. Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να αλλάξει στο κοντινό μέλλον.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Ρήνιο: "ο χρυσός του ρήνου"

7/10/2014

«Βαφτίστηκε» στον ποταμό Ρήνο, αλλά απαντάται στις εξωτικές Κουρίλες νήσους. Μας ταξιδεύει στους αιθέρες ενισχύοντας τους κινητήρες αεροσκαφών, θεραπεύει καρκίνους, δίνει λάμψη στα φλας των φωτογράφων

Βίος και πολιτεία
Χάρη στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων έχουμε την ευκαιρία να ταξιδεύουμε σε διάφορες τοποθεσίες του πλανήτη. Στη Σουηδία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Περού, στη Βολιβία, στην Κίνα και τώρα είναι η στιγμή να αναζητήσουμε ένα από τα πιο σπάνια μέταλλα σε ένα από τα πιο απομονωμένα και δυσπρόσιτα νησιά της Γης. Θα πρέπει να βάζεις πραγματικά δύσκολα στον ταξιδιωτικό σου πράκτορα αν του ζητήσεις να σου βρει τον τρόπο για να επισκεφθείς το νησί Ιτουρούπ. Πού είναι αυτό; Πρόκειται για μία από τις Κουρίλες νήσους, στο πέλαγος βόρεια της Ιαπωνίας, έξω από το Χοκάιντο. Αλλά το μάτι δεν πρέπει να ξεγελιέται επάνω στον χάρτη, διότι παρ' όλη τη μικρή απόσταση από την Ιαπωνία τα νησιά αυτά ανήκουν σήμερα στη Ρωσία ενώ πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο τα είχαν οι Ιάπωνες και υπάρχει διαμάχη ως σήμερα μεταξύ των δύο κρατών για αυτά. Επάνω λοιπόν στο μακρόστενο και μεγάλης φυσικής ομορφιάς νησί Ιτουρούπ, με 7.500 κατοίκους, μήκος 200 χιλιόμετρα και πλάτος από 7 ως και 20 χιλιόμετρα σε διάφορα σημεία του, βρίσκεται το ηφαίστειο Κουντριάβι. Σε αυτό το ηφαίστειο διαπιστώθηκε ότι, κάθε χρόνο, με τα αέρια που αναδίδονται από τα έγκατά του (ατμίδες είναι μια πιο ακριβής ονομασία) φθάνουν στην επιφάνεια ενώσεις του στοιχείου ρήνιο με θείο (σουλφίδια του ρηνίου). Συνολικά και με κατάλληλη επεξεργασία μπορούν να δώσουν από 20 ως και 60 κιλά από το δυσεύρετο αυτό στοιχείο. Και έτσι, εκτός από τους λιγοστούς τουρίστες που καταφέρνουν να επισκεφθούν το με αγριότατα αλλά πανέμορφα τοπία νησί, προσελκύει τα βλέμματα και κάποιων κυνηγών αυτού του μετάλλου. Το οποίο χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες αλλά αποδεικνύεται με τον καιρό εξαιρετικά χρήσιμο.

Γιατί το είπαν έτσι
Ο Ντμίτρι Μεντελέγεφ, όταν το 1869 είχε προχωρήσει αρκετά στη συγκρότηση του πίνακα των στοιχείων, είχε διαπιστώσει και την ύπαρξη κενών. Εκεί θα πήγαιναν να πιάσουν θέση στοιχεία που ως τότε δεν είχαν ανακαλυφθεί. Προέβλεψε λοιπόν, μεταξύ άλλων, δύο με ιδιότητες όμοιες με αυτές του μαγγανίου. Τα ονόμασε eka-μαγγάνιο και dvi-μαγγάνιο. Που σημαίνει στα σανσκριτικά ένα-μαγγάνιο και δύο-μαγγάνιο. Το 1925 στο Βερολίνο οι Βάλτερ Νόντακ και Ιντα Τάκε, με τον Οτο Μπεργκ να επιβεβαιώνει, έπειτα από εξονυχιστική φασματοσκοπική εξέταση, την ανακάλυψή τους, μπορούσαν να καμαρώνουν ότι 56 χρόνια μετά την πρόβλεψη του Μεντελέγεφ το ως τότε άγνωστο αλλά αναμενόμενο στοιχείο το βρήκαν σε μεταλλεύματα λευκόχρυσου και ενός ορυκτού με το όνομα κολουμβίτης. Αργότερα αποδείχθηκε ότι ένας ιάπωνας ερευνητής, ο Μασατάκα Ογκάουα, το είχε ανακαλύψει και αυτός, αλλά δεν είχε υποστηρίξει σωστά την ανακάλυψή του. Του είχε δοθεί μάλιστα το όνομα νιπόνιο, όμως μετά την ανακοίνωση των Νόντακ - Τάκε και την ανακάλυψη σε εργαστήριο του Βερολίνου ονομάστηκε ρήνιο από τον γερμανικό ποταμό Ρήνο. Λόγω λοιπόν της ονομασίας του, της σπανιότητάς του αλλά και της υψηλής τιμής του, δικαιολογείται ίσως να του αποδίδουμε κάπως βαγκνερικά την προσωνυμία «χρυσός του Ρήνου».

Αριθμοί κυκλοφορίας
Ατομικός αριθμός:      75
Ατομικό βάρος:      186.207
Σημείο τήξης:      3.180οC
Σημείο ζέσης:      5.625οC
Αριθμός ισοτόπων:      35

Είναι μέταλλο, αλλά ένα από τα πιο σπάνια που μπορούμε να συναντήσουμε στην επιφάνεια της Γης. Ανάμεσα στα 35 ισότοπα υπάρχουν μόνο δύο που συναντώνται στη φύση. Το ρήνιο-185 είναι σταθερό, ενώ το ρήνιο-187 είναι ασταθές και ραδιενεργό αλλά έχοντας χρόνο ημιζωής 10 δισεκατομμύρια χρόνια και εκπέμποντας πολύ χαμηλής ενέργειας ακτίνες-β (= ηλεκτρόνια-ποζιτρόνια) μάλλον σαν σταθερό συμπεριφέρεται.

Τι θέλει από τη ζωή μας
Δεν υπάρχουν αναφορές για περιπτώσεις ανθρώπων που έπεσαν θύματα της τοξικότητας του ρηνίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είμαστε και σίγουροι ότι είναι εντελώς ακίνδυνο. Επίσης είναι γνωστό ότι ραδιενεργά ισότοπα του ρηνίου, Re-186 (χρόνος ημιζωής: 89 ώρες) και Re-188 (χρόνος ημιζωής: 17 ώρες), έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου του ήπατος. Το πρώτο εισχωρεί στους ιστούς σε βάθος 5 χιλιοστών και το δεύτερο σε βάθος 11 χιλιοστών, αλλά το Re-186 πλεονεκτεί διότι ο χρόνος ημιζωής είναι περίπου πέντε φορές μεγαλύτερος. Στα πειράματα με ραδιοφάρμακα χρησιμοποιείται κατά κάποιον τρόπο σαν προσομοιωτής για τη δράση ενός ισοτόπου άλλου στοιχείου, το οποίο έχουμε ήδη παρουσιάσει και λέγεται τεχνήτιο, διότι το τελευταίο αυτό είναι πολύ πιο ακριβό και με μικρό χρόνο ημιζωής.

Πόλεμος και ειρήνη
Το 1928 οι Νόντακ και Τάκε από 660 κιλά του ορυκτού μολυβδενίτης κατάφεραν να βγάλουν μόλις ένα γραμμάριο καθαρού μετάλλου. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις ρήνιο σε ποσότητα. Οι συλλέκτες πληρώνουν ως και 1.800 δολάρια για 100 γραμμάρια και για βιομηχανικές κατασκευές μια λογική τιμή θεωρούνται τα 4.000 ευρώ για ένα κιλό, αλλά αναφέρονται τιμές ως και 7.000 ευρώ. Η Χιλή είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ρηνίου, που βγαίνει από τα άφθονα κοιτάσματα χαλκού της χώρας αυτής, ενώ η παγκόσμια παραγωγή είναι γύρω στους 55 τόνους.

Τι μπορείς να κάνεις με το ρήνιο; Λίγο περισσότεροι από 40 τόνους πηγαίνουν για την κατασκευή πτερυγίων σε μηχανές αεριώθησης, σε θαλάμους καύσης και σε εξατμίσεις κινητήρων αεροπλάνων. Ο κινητήρας F-100 της Pratt & Whitney και ο κινητήρας CFM56-5B στο Α-320 της Airbus, που φθάνουν κατά τον χρόνο λειτουργίας τους και τους 1.100 βαθμούς Κελσίου, είναι απόδειξη για τα προηγούμενα. Το κράμα νικελίου - ρηνίου με 6% ρήνιο ανήκει στα λεγόμενα υπερκράματα, αντέχει σε θερμοκρασίες ως και 1.600 βαθμούς Κελσίου, ενώ σε καθαρή κατάσταση έχει το τρίτο υψηλότερο σημείο τήξης, μετά τον άνθρακα και το βολφράμιο, από όλα τα στοιχεία που υπάρχουν στον πίνακα, άρα και στο Σύμπαν. Ακόμη πιο ψηλά, ψηλότερα δεν γίνεται, βρίσκεται το σημείο βρασμού του που το φέρνει πρώτο από όλα τα στοιχεία.

Ενας πραγματικά «δυνατός» συνδυασμός είναι το κράμα βολφράμιο - ρήνιο, αφού και τα δύο μαζί έχουν το πρώτο και το τέταρτο υψηλότερο σημείο τήξης. Γι' αυτό χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πηγών δημιουργίας ακτίνων-Χ, ανθεκτικών στο να δέχονται βομβαρδισμό από ηλεκτρόνια και όλη αυτή η εναποτιθέμενη ενέργεια, λόγω των κρούσεων που γίνονται θερμότητα, να μην αλλοιώνει την απόδοσή τους.

Ρήνιο βρίσκουμε σε πλέγματα που φθάνουν σε υψηλές θερμοκρασίες για να δώσουν φως αλλά ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται σε χώρους όπου υπάρχει οξυγόνο (άρα εύκολο είναι εκεί να οξειδωθούν), όπως αυτό συμβαίνει σε φασματογράφους μάζας και στις λάμπες-φλας των φωτογραφικών μηχανών.

Ενα άλλο πολύ σοβαρό πεδίο εφαρμογών για το ρήνιο είναι οι καταλύτες. Ιδιαίτερα για την παραγωγή βενζίνης υψηλών οκτανίων. Διότι οι καταλύτες που περιέχουν και ρήνιο παρουσιάζουν μεγάλη αντίσταση στην ονομαζόμενη «δηλητηρίαση του καταλύτη», δηλαδή την αχρήστευσή του, εξαιτίας των αντιδράσεων με άζωτο, θείο και φωσφόρο. Ρήνιο λοιπόν σε κράμα με λευκόχρυσο χρησιμοποιείται στην «καταλυτική αναδόμηση», ένα πολύ βασικό στάδιο στη διύλιση του πετρελαίου. Αναφέρεται μάλιστα ότι το 30% των καταλυτών που χρησιμοποιούνται σε όλον τον κόσμο περιέχει ρήνιο!

Απορίες λογικές και μη

Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος του καταλύτη με το ρήνιο στη διύλιση του πετρελαίου;
Στα αρχικά στάδια της διύλισης του πετρελαίου, αφού απαλλαχθεί όσο το δυνατόν από τα θειώδη συστατικά του, προκύπτει ένα μείγμα υδρογονανθράκων που αποτελεί την πρώτη και απευθείας παραλαμβανόμενη νάφθα. Ακολουθεί για αυτήν μια απόσταξη που χωρίζει τις νάφθες σε βαριές (με περισσότερους από 6 άνθρακες στο κάθε μόριο) και ελαφριές. Οι βαριές είναι που ενδιαφέρουν για την παραγωγή βενζίνης και εκεί χρησιμοποιείται το ρήνιο ως καταλύτης. Για να παραχθεί όμως καλής ποιότητας βενζίνη, πρέπει να μετατραπούν οι υδρογονάνθρακες από τις βαριές νάφθες, οι παραφίνες, που έχουν τους άνθρακες σε ευθεία γραμμή στο μόριο σε διακλαδισμένα και κυρίως σε κυκλικά μόρια, σε αυτούς δηλαδή που ονομάζουμε, παραδόξως, αρωματικούς και είναι η βάση στις βενζίνες κίνησης. Σε αυτή τη μετατροπή βοηθούν οι καταλύτες με το ρήνιο.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Υπολογιστές εκτιμούν τον κυβισμό

6/10/2014

Η ανθρώπινη όραση έχει εξελιχθεί ώστε να αναγνωρίζει ανθρώπινες φιγούρες σε όλες τις διαφορετικές περιπτώσεις είτε πρόκειται για τον πραγματικό κόσμο, είτε για τέχνη μέσω αναπαραστάσεων.

Η κατάσταση γίνεται λίγο πιο περίπλοκη όταν εμπλέκονται πιο αφηρημένες μορφές τέχνης όπως ο κυβισμός ή ο υπερρεαλισμός στις οποίες τα σχήματα αλλοιώνονται, δυσχεραίνοντας πολλές φορές την αναγνώρισή τους. Εάν μάλιστα οι άνθρωποι έχουν αποδείξει πως δε δυσκολεύονται ιδιαίτερα να αναγνωρίσουν έναν άνθρωπο σε ένα πίνακα του Πικάσο, για τους υπολογιστές τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι τόσο απλά.

Στο ερώτημα αυτό, στο κατά πόσο δηλαδή ένα πρόγραμμα υπολογιστή μπορεί να αναγνωρίσει ανθρώπινες φιγούρες σε πίνακες ζωγραφικής που εντάσσονται στο κίνημα του κυβισμού προσπάθησαν να απαντήσουν ορισμένοι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Μπέρκλι στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ στη μελέτη τους «Αναγνωρίζοντας ανθρώπους στον κυβισμό».

O κυβισμός ήταν ένα από τα κινήματα στη ζωγραφική του 20ού αιώνα με τη μεγαλύτερη επιρροή ανάμεσα στους καλλιτέχνες, με πρωτεργάτες ζωγράφους όπως τον Ζόρζ Μπρακ και τον Πάμπλο Πικάσο. Στις εικόνες των αντίστοιχων πινάκων οι μορφές παρουσιάζονται τεθλασμένες, σα να ενώνονται οι οπτικές που θα είχαν παρατηρητές από διαφορετικές γωνίες. Ως αποτέλεσμα, ένας πίνακας κυβισμού περιέχει πολλά θραύσματα της αντίληψης του ζωγράφου για το ίδιο αντικείμενο.

Η μέθοδος που ακολούθησαν οι ερευνητές στην εργασία τους ήταν να επιλέξουν μία λίστα από 218 πίνακες κυβισμού με τίτλους που υποδείκνυαν πως περιείχαν ανθρώπινες φιγούρες. Στη συνέχεια ρώτησαν 18 συμμετέχοντες τα βαθμολογήσουν το βαθμό της αφαίρεσης σε κάθε εικόνα, σε μία κλίμακα από το 1 εώς το 5 και να σχηματίσουν ένα παραλληλόγραμμο γύρω από κάθε άνθρωπο.

Έπειτα στράφηκαν στους υπολογιστές τους, προσπαθώντας να αναπαράγουν τα αποτελέσματα. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησαν αλγορίθμους που βασίζονται στα νευρωνικά δίκτυα, μία τεχνική που τα τελευταία χρόνια έχει φέρει επανάσταση στον τομέα της αναγνώρισης προσώπου καθώς χρησιμοποιεί υπάρχοντα δεδομένα για να εκπαιδευθεί και να βελτιώσει την απόδοσή της. Εκπαιδεύοντας αρχικά το σύστημά τους με φωτογραφίες ανθρώπων, το τροφοδότησαν στη συνέχεια με τη βάση δεδομένων των 218 πινάκων που είχαν παρουσιάσει στους συμμετέχοντες στην έρευνα, με την ίδια απαίτηση να τοποθετήσουν ένα περίγραμμα γύρω από κάθε άνθρωπο.

Τα αποτελέσματα δίνουν μία πολύ χρήσιμη ματιά στο πως λειτουργούν οι αλγόριθμοι υπολογιστικής όρασης ενώ είναι αποκαλυπτικά και για την ανθρώπινη αντίληψη. Δίχως να αποτελεί έκπληξη, οι άνθρωποι τα πηγαίνουν καλύτερα στην εκτίμηση του κυβισμού, συγκεντρώνοντας διπλάσιο βαθμό στη σχετική αξιολόγηση, σε σχέση με τους υπολογιστές. Καθώς μάλιστα η αφαίρεση στον πίνακα αυξάνεται, τα αποτελέσματα για τον αλγόριθμό γίνονται ολοένα και πιο καταστροφικά, αντίθετα με τους ανθρώπους οι οποίοι δε φαίνονται να επηρεάζονται τόσο. Η παρατήρηση αυτή αντίκειται σε μία διαδεδομένη αντίληψη των νευρολόγων πως οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα αντικείμενα αναλύοντας τα επιμέρους τμήματά τους

Φαίνεται πάντως πως αν η υπολογιστική όραση μπορεί να ανταγωνιστεί την ανθρώπινη και ακόμη και να την ξεπεράσει σε φυσιολογικές συνθήκες, οι αφηρημένες συνθήκες που τους υποβάλλει η τέχνη δείχνει πως η ανθρώπινη αντίληψη είναι πολύ πιο ευέλικτη και αξιόπιστη. Τα αποτελέσματα πάντως της συγκεκριμένης έρευνας θα αξιοποιηθούν για τη βελτιστοποίηση της όρασης των υπολογιστών, οι οποίοι μία μέρα όχι πολύ μακριά από σήμερα, μπορεί να βρεθούν σε θέση να εκτιμήσουν καλύτερα ένα πίνακα μοντέρνας τέχνης.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Κρύσταλλος που "ρουφάει" και αποθηκέυει οξυγόνο από τον αέρα

5/10/2014

Κρυσταλλικό υλικό το οποίο μπορεί να δεσμεύει και αποθηκεύει οξυγόνο σε υψηλές συγκεντρώσεις, απελευθερώνοντάς το όταν και όπου απαιτείται, ανέπτυξαν ερευνητές του Syddansk Universitet (University of Southern Denmark).

Το εν λόγω υλικό συνετέθη από την καθηγήτρια Κριστίν Μακένζι και τον μεταδιδακτορικό Τζόνας Σούντμπεργκ, και μπορεί να απορροφά οξυγόνο σε μεγάλες ποσότητες, αποθηκεύοντάς το. «Στο εργαστήριο είδαμε πώς αυτό το υλικό τραβούσε οξυγόνο από τον αέρα γύρω μας» ανέφερε σχετικά η Μακένζι.

Το νέο υλικό είναι κρυσταλλικό και μέσω της χρήσης περίθλασης με ακτίνες Χ οι ερευνητές ήταν σε θέση να μελετήσουν τη διαρρύθμιση των ατόμων στο εσωτερικό του όταν ήταν γεμάτο με οξυγόνο ή άδειο.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου, από μόνο του το γεγονός ότι ένα υλικό μπορεί να αλληλεπιδρά με το οξυγόνο δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς πολλά το κάνουν- χωρίς τα αποτελέσματα να είναι πάντα ευχάριστα (για παράδειγμα, το φαγητό χαλάει όταν εκτίθεται σε οξυγόνο). Όπως επισημαίνει η Κριστίν Μακένζι, σημαντική διάσταση του νέου υλικού είναι ότι δεν αντιδρά μη αναστρέψιμα με το οξυγόνο- αν και απορροφά οξυγόνο με μια διαδικασία αποκαλούμενης επιλεκτικής χημειορρόφησης. «Το υλικό είναι τόσο αισθητήρας όσο και μέσο αποθήκευσης οξυγόνου- μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να δεσμεύσουμε, αποθηκεύσουμε και μεταφέρουμε οξυγόνο- σαν μια στερεή, τεχνητή αιμογλοβίνη». Όπως σημειώνεται, ένας κουβάς με 10 λίτρα από το συγκεκριμένο υλικό είναι αρκετός για να απορροφήσει όλο το οξυγόνο μέσα σε ένα δωμάτιο, ενώ ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του είναι το ότι το υλικό μπορεί να απορροφά και να απελευθερώνει οξυγόνο πολλές φορές χωρίς να χάνει την ιδιότητά του. «Είναι σαν να βουτάς ένα σφουγγάρι σε νερό, να το σφίγγεις για να φύγει και μετά να κάνεις πάλι το ίδιο ξανά και ξανά» σημειώνει η Μακένζι. Μετά την απορρόφησή του, το οξυγόνο παραμένει αποθηκευμένο μέχρι να χρειαστεί απελευθέρωσή του, η οποία γίνεται μέσω χαμηλής θέρμανσης του υλικού ή υποβολής του σε χαμηλές πιέσεις οξυγόνου.

«Βλέπουμε απελευθέρωση οξυγόνου όταν θερμαίνουμε το υλικό, και παρατηρήσαμε επίσης με την εφαρμογή κενού. Αναρωτιόμαστε επίσης εάν το φως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ʽδιακόπτηςʼ για το υλικό προκειμένου να απελευθερώνει οξυγόνο- αυτό έχει προοπτικές στον αναπτυσσόμενο τομέα της τεχνητής φωτοσύνθεσης» αναφέρει σχετικά η επιστήμονας. Το βασικό στοιχείο του νέου υλικού είναι το κοβάλτιο, το οποίο του δίνει τη μοριακή και ηλεκτρονική δομή που απαιτείται για την απορρόφηση οξυγόνου από το περιβάλλον. «Ο μηχανισμός αυτός είναι γνωστός από όλα τα πλάσματα που αναπνέουν στη Γη: οι άνθρωποι και πολλά άλλα είδη χρησιμοποιούν σίδηρο, ενώ άλλα ζώα, όπως τα καβούρια και οι αράχνες, χρησιμοποιούν χαλκό. Μικρές ποσότητες μετάλλων είναι απαραίτητες για την απορρόφηση οξυγόνου, οπότε δεν είναι εντελώς έκπληξη να βλέπουμε αυτή την επίδραση στο νέο υλικό μας» εξηγεί η Μακένζι. Διαφορετικές εκδόσεις του υλικού μπορούν να δεσμεύουν οξυγόνο σε διαφορετικές ταχύτητες, ανοίγοντας τον δρόμο για συσκευές που απορροφούν ή/ και απελευθερώνουν οξυγόνο υπό διαφορετικές συνθήκες. Όταν το υλικό είναι γεμάτο με οξυγόνο, μπορεί να συγκριθεί με μία δεξαμενή που περιέχει καθαρό οξυγόνο υπό πίεση- η διαφορά είναι ότι, όπως διευκρινίζει η επιστήμονας, το εν λόγω υλικό μπορεί να κρατήσει το τριπλάσιο οξυγόνο. Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο για ασθενείς με προβλήματα στους πνεύμονες, ή ακόμα και δύτες που δεν θα χρειάζεται να μεταφέρουν μπουκάλες, καθώς θα αντλούν οξυγόνο από το περιβάλλον τους (νερό ή αέρα).

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Το εντυπωσιακό φαινόμενο καταγράφηκε με νέας γενιάς κάμερες υψηλής ευκρίνειας

Τα παραδοσιακά «μέσα» χρησιμοποίησε η Google

Οι μπαταρίες ανήκουν στην καθημερινότητα. Από τα κινητά τηλέφωνα μέχρι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Γίνονται φθηνότερες χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Τα κινητά τηλέφωνα μόλις ξεπέρασαν τον παγκόσμιο πληθυσμό

Αρχείο